حالا وقت جبران است

تکرار قهرمانی این دختران در آسیا، تکرار موفقیت با دست خالی بود و می‌ترسیم موفقیت با دست خالی، بعضی‌ها را بدعادت کند که همچنان از این دختران فوتبالیست و فوتسالیست، توقع داشته باشند با همین شرایط در آسیا و جهان بدرخشند. شیرزنان قهرمان ایران ثابت کردند استعداد و قابلیت‌ بزرگی در رقابت‌های بین‌المللی را دارند اما این قابلیت آنها نباید باعث شود حق مسلم بانوان را نادیده بگیریم و همچنان اجازه بدهیم آنها با دست خالی به جنگ رقیبان تا بن دندان مسلح بروند. این تیم که بدون امکانات، بدون توجه، بدون تماشاگر، بدون پخش مستقیم و متأسفانه بعضاً بدون موافق، در سکوت کامل خبری و بی‌توجهی مطلق به آسیا می‌رود، قهرمان می‌شود و از قهرمانی‌اش دفاع هم می‌کند، اگر امکانات داشته باشد، چه می‌کند؟ جهان دیروز صدای فریاد شیرزنان قهرمان ایران را شنید که با تکرار قهرمانی در آسیا، شفاف و صریح پیام دادند دختران ایران توانایی خلق موفقیت‌های بزرگ را دارند.
اگرچه بی‌انصافی است اگر تلاش فدراسیون فوتبال در راه آماده‌سازی این تیم را نادیده بگیریم و منکر نقش بازی‌های دوستانه این تیم با حریفان اروپایی در موفقیت تیم ملی فوتسال بانوان ایران شویم اما قطعاً حتی همان مسئولانی که با وجود تمام محدودیت‌ها برای بانوان فوتسالیست ما بازی تدارکاتی جور کردند، خوب می‌دانند این بازی‌ها برای قهرمان شدن در آسیا کافی نبود و نیست و آنچه از تیم بانوان ما، قهرمان آسیا ساخت، تلاش و انگیزه همین دختران بود که می‌خواهند با زبان بی‌زبانی به مسئولان بگویند شایسته توجه بیشتری هستند. دختران فوتبالیست و فوتسالیست ایران را باید با مهربانی بیشتری دید. این که توقع داشته باشیم به فوتسال و فوتبال بانوان به اندازه آقایان توجه شود، در شرایط فعلی عقلانی نیست اما به هر حال این نگاه مساوی را باید از یک جا شروع کرد. الان با این قهرمانی، در بهترین نقطه ممکن برای شروع این راه ایستاده‌ایم.
مسئولان ورزش و فوتبال ایران اگر برای افزایش توجه به ورزش بانوان دنبال دلیل و بهانه هستند، چه دلیلی بهتر از این که تیم ملی فوتسال ایران با کمترین امکانات قهرمان دوباره آسیا شده است؟ حالا نوبت جبران تمام کمبودهاست. با امکانات و بودجه، از این شیرزنان قهرمان دلجویی کنید.

^{* این یادداشت در سرمقاله یک‌شنبه ۲۳ اردیبهشت روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}