جمعی از دل‌نگرانان محیط زیست، در نامه‌ای به شورای شهر تهران، ۲ پیشنهاد مشخص با هدف‌های قابل دسترسی ارایه کرد‌ه‌اند که می‌تواند بخشی از مشکلات شهر را حل کند.
به نام خدا
سرکار خانم اعظم نوری
رئیس محترم کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران
با سلام و احترام
ما امضاء گنندگان زیر؛ جمعی از متخصصان و فعالان محیط زیست، مسئولان، کوه‌نوردان، و طبیعت‌دوستان ساکن تهران، با توجه به مشکلات محیط زیستی که زندگی در شهر تهران را به چالشی توانفرسا بدل کرده، درخواست داریم شورای اسلامی شهر تهراندر راستای بند ۲ مادۀ ۷۱ قانون شوراها، دو موضوع را در اولویت برنامه‌ریزی‌های شهری قرار دهد:
۱. حفظ و احیای چشم‌اندازهای طبیعی و نیمه طبیعی؛ شهر تهران و حریم آن به دلیل قرار گرفتن در کوهپایه‌های البرز،بستر رویش صدها گونۀ گیاهی با ارزش و بومی است که متأسفانه بر اثر ساخت‌و‌سازهای بی‌رویه و نگاه «بتن‌محور»قربانی ساخت‌و‌ساز شده و یا مورد بی اعتنایی قرار گرفتهاند.تلقی نادرست از فضای سبز، موجب شده که کاشت گیاهان خارجی و غیربومی با نیاز آبی بالا به شیوه‌ای رایج در ادارۀ بوستان‌های شهر بدل شود و حتی در کوه‌ها و دیگر محیط‌های طبیعی اطراف شهر، کاشت این گونه گیاهان در دستور کار قرار گیرد.چنان‌که سالانه، میلیون‌ها نهال در هفتۀ درخت‌کاری کاشته می‌شود که بیشتر آن‌ها به دلیل نامناسب بودن مکان و نبود آب و تیمار مناسب، خشک می‌شود و فقط آثار تخریبی این کار باقی می‌ماند. تقریباً کل فضای سبز شهر تهران به دست پیمانکارانی اداره می‌شود که به شکلی غیر اصولی با شیوه‌های هزینه‌بر و با مصرف بسیار بالای آب، چشم‌اندازهایی مصنوعی و فریبنده ایجاد می‌کنند.احداث این گونه فضاها، در شرایط کمآبی و هجوم بیماری‌ها و آفت‌های خارجی،با اصول زیست پایدار مغایرت دارد.
از این‌رو، پیشنهاد می‌کنیم در شهرداری تهران کارگروهی با عنوان «کارگروه حفاظت و احیای فضاهای طبیعی شهر تهران»تشکیل شودتا با کمک دانشگاه‌ها و مرکزهای پژوهشی ضمن شناسایی این فضاها، نسبت به معرفی گونه‌های گیاهی بومی و تکثیر یا مناسب‌سازی آن‌ها برای کاشت در بوستان‌های شهری برنامه‌ریزی کند. یادآور می‌شود که کوه‌های شمال تهران، روددره‌ها، و پارک پردیساناز جمله عرصه‌هایی هستند که می‌توان آن‌ها را ذخیره‌گاه‌های ژنتیکی و از میراث‌های طبیعی مهم شهر خواند. تهیۀ راهنماهای علمی برای شهروندان و مدیران اجرایی، و برنامه‌ریزی برای ثبت چشم‌اندازهای طبیعی شهر در فهرست آثار ملی می‌تواند از وظایف کارگروه یادشده باشد.
۲. مبارزه با خودرومحوری و ترویج رویکرد زیست‌محور؛ طراحی گذرگاه‌های تهران به گونه‌ای نیست که برای افراد پیاده، دوچرخه‌سواران، سالمندان، و افراد کم‌توان مناسب باشد. اختصاص فقط ۴ میلیارد تومان بودجه برای ایجاد خطوط دوچرخه‌سواری در شهری با بودجۀ چند ده هزار میلیارد تومانیبسیار تاسف‌آور است. از سرکار عالی و همکاران محترم درخواست داریم که برای سال ۱۳۹۸ برنامه‌ای جدی به منظور ایجاد مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده روی با تأکید بر ایجاد کریدورهای پیونددهندۀ پارک‌ها تدوین شود. بدیهی است که ایجاد امکان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، ضمن بازگرداندن آرامش به محیط شهر و کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، کمک مؤثری به حفظ سلامت شهروندان و کاهش هزینه‌های درمانی و نیز کاهش اثرات نامطلوب جزیرۀ حرارتی شهر خواهد کرد. علاوه بر آن، لازم است ضمن حمایت از تولیدکنندگان دوچرخه‌های برقی و حذف عوارض واردات آن‌ها، کمک کرد تا افراد بیشتری بتوانند آن‌ها را خریداری کنند.
با سپاس از توجه شما
حسین آخانی، گیاه‌شناس و استاد دانشگاه تهران
محمدسعید ایزدی، معاون وزارت راه و شهرسازی و دبیر شورای عالی شهرسازی
سلیمان پاک‌سرشت، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رییس سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور
مژگان جمشیدی، کارشناس محیط زیست و روزنامه‌نگار
میترا حجار، هنرپیشه و فعال محیط زیست
محمد درویش، عضو هیئت علمی مؤسسۀ تحقیقات جنگل‌ها و مراتع
علی سرزعیم، معاون وزیر کار
محمد فاضلی، مشاور وزیر نیرو و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
عباس محمدی، مدیر گروه دیده‌بان کوهستان
عبدالحسین وهاب‌زاده، بوم‌شناس و مؤسس مدرسه‌های طبیعت
* این نامه، در تاریخ ۱۳۹۷.۴.۱۳ در دبیرخانۀ شورای شهر تهران ثبت شد.
نظر شما