هنرکار: در فضای پرآشوب فعلی، مسایل خانه تئاتر قابل سنجش نیست

هوشمند هنرکار در آستانه انتخابات خانه تئاتر با اشاره به دوری چهار، پنج ساله خود و اینکه اطلاع چندانی از شرایط فعلی خانه تئاتر ندارد بیان کرد: مهمترین نکته‌ای که درباره خانه تئاتر باید مورد توجه باشد این است که ببینیم اصلا درباره چه حرف می‌زنیم. آیا خانه تئاتر یعنی یک ساختمان؟ یعنی مدیریت؟ یا مثلا ایرج راد؟ از نظر من خانه تئاتر یک خانواده است با اعضایش و تمام مجموعه‌ای که درون خود دارد و در عین حال با محیط پیرامونش هم در ارتباط و بده بستان است. حال اگر مجموع این‌ها برای اعضاء رضایت‌بخش نیست یعنی نارضایتی‌ها به یک مجموعه برمی‌گردد نه یک شخص یا مدیریت خانه تئاتر.

او با اشاره به برخی نظرات و انتقاداتی که مطرح شده و اینکه باید همراه با تحلیل باشند، گفت: اساسا عده‌ای منکر هر نوع دستاوردی در خانه تئاتر می‌شوند و اعلام ناامیدی می‌کنند و نمی‌دانم چه اصراری هست که اینقدر تقلا و انتقاد برای انتخاباتی داشته باشند که انگار قرار است نتیجه خاصی نداشته باشد. البته عده‌ای هم هستند که نقد منصفانه دارند و می‌توانند راه حل ارائه دهند.

هنرکار ادامه داد:‌ نمی‌دانم هیأت مدیره بعدی در خانه تئاتر چه ترکیبی دارد و چه مسیری را دنبال خواهد کرد اما مهمترین نکته این است که هر کس وارد هیأت مدیره می‌شود برنامه‌ مشخصی برای دو سال حضور در هیات مدیره داشته باشد.

این هنرمند در بخشی دیگر از این گفت‌وگو اظهار کرد:‌ ما در بررسی عملکرد خانه تئاتر باید برگردیم ببینیم اساسا تئاتر ما چه بوده و چه شرایطی داشته است؟ در حالی که فضای پرآشوب به وجود آمده باعث می‌شود برخی مسائل به درستی قابل سنجش نباشند.

او افزود: دوستانی که به انتخابات نمی‌آیند و تمایلی به کاندیدا شدن ندارند در برخی موارد توقعاتشان بالاست و حاضر نیستند هزینه‌های حضور این چنینی را بپردازند با وجود اینکه تاکنون هر چه به دست آمده حاصل زحمت هنرمندان باسابقه‌ای بوده و این زحمات بوده که خانه تئاتر اکنون به اینجا رسیده است. البته دوستان جوان دیگری هم چند سال قبل وارد خانه تئاتر شدند اما به نظر می‌رسد نخواستند هزینه حضور خود را بپردازند در حالی که اگر می‌خواستند، می‌توانستند برنامه‌های خود را دنبال کنند ولی وعده‌هایشان عملی نشده باقی ماند و رها شد.

هنرکار درباره عدم استقلالی که برخی بابت آن در خانه تئاتر انتقاد می‌کنند، گفت: به نظر من در میان خانه‌های تئاتر، موسیقی و سینما، خانه تئاتر از بقیه مستقل‌تر است و الان اصلا بحث بر سر همین است که استقلال را از خانه تئاتر بگیرند چرا که هیچ تشکلی بدون حمایت نمی‌تواند دخل و خرجی داشته باشد و به طور درست فعالیت کند.

او در پاسخ به اینکه با توجه به تجربه حضور در هیات مدیره چه نقدی را به خانه تئاتر وارد می‌داند، با اشاره به اینکه «وقتی سال 92 خانه تئاتر را ترک کردم چیزی به اسم قرارداد تیپ وجود داشت که حتی دست و پا شکسته ولی بالاخره اجرا می‌شد اما دیگر خبری از آن نیست» گفت: چند سال قبل اتحاد تئاتری‌ها خیلی قوی‌تر بود، یعنی هم نقدهایی داشتند و هم با یکدیگر متحد بودند اما الان به نظرم به دلیل قهر یا هر مسئله دیگری، یک نوع رخوت در خانه تئاتر بوجود آمده است و این باید برطرف شود، به همین دلیل از هیات مدیره جدید توقع انقلاب ندارم اما ایده‌آل ام این است که وضعیت حداقل به شرایطی که در سال 92 وجود داشت برگردد.

این کارگردان تئاتر در پاسخ به اینکه در این سال‌ها دستاورد تشکیل خانه تئاتر را چه می‌داند؟ بیان کرد:‌ برخی از دوستان دستاورد خانه تئاتر را فقط به بیمه و وام محدود می‌کنند اما این‌ها خیلی چیزهای کوچکی است. کسانی که دهه 60 را به یاد دارند می‌دانند وضعیت معیشت تئاتری‌ها و قراردادهایشان چگونه بود اما وقتی خانه تئاتر تشکیل شد، شرایط تغییر کرد و وضع معیشتی دوستان هم متحول شد به طوری که وضع قرارداد، کاری و معیشتی آن‌ها در سال 85 نسبت به سال 75 قابل مقایسه نبود. بنابراین باید توجه کرد کهقبل از خانه تئاتر اساسا چنین سازوکاری وجود نداشت.

هنرکار در پایان گفت:بنابراین معتقدم نقد عملکرد خانه تئاتر خوب است اما نباید فراموش کرد که دستاوردهای خانه تئاتر تحولی است که در وضعیت کلی تئاتر ایجاد کرد و نمی‌توان آن‌ها را به عوامل بیرونی و خارج از خانه تئاتر مرتبط دانست. ای کاش کسانی که منتقد هستند و نظراتی دارند خودشان هم وارد میدان شوند تا سیر نزولی خانه تئاتر رو به رشد برگردد.

58243