روزنامه فرهیختگان مصاحبه جالبی دارد با علیرضا کریمی قهرمان طلایی مسابقات کشتی بازی های آسیایی که سال قبل با ماجرای باید ببازی، حسابی نامش سر زبان ها افتاد.

علیرضا کریمی این قهرمان کرجی در این گفت و گو از این گفته خیلی تلاش کرده تا ببرد و همه ماجرای باید ببازی را فراموش کنند تا شاید یادشان باشد می شود برد و دوست نداشته که نامش همیشه با آن ماجرا سر زبان ها باشد. در این گفت و گو می خوانید:

با توجه به دو باختی که به اصلی ترین رقیب داخلی ات داشتی، خیلی ها نسبت به اعزامت به جاکارتا انتقاد داشتند.
نمی دانم، من هم نمی دانستم می خواهند انتخابم کنند. اما بعد از جلسه شورای فنی، ظاهرا آنجا تصمیم گرفتند که من در 97 کیلوی بازی های آسیایی کشتی بگیرم. خب وزن من به 92 کیلو می خورد، اما این وزن در بازی های آسیایی نبود. برای این وزن هم چیزی کم نمی کردم، سر وزن بودم. نمی دانستم در آن جلسه چه گذشته و چه اتفاقی افتاده اما بعد گفتند تو باید در 97 کیلو کشتی بگیری.

کادرفنی گفته بود تو می توانی ابراگیموف را شکست دهی و به همین دلیل هم انتخابت کردند.
بله، من هم این را در مصاحبه های کادرفنی خواندم و بعد هم آقا رسول (خادم) صدایم کرد و گفت «تو را انتخاب کردیم که بروی و در 97 کیلو به تیم ملی کمک کنی و یک طلا برای مان بیاوری.» او تاکید کرد که چقدر کسب مدال طلا در این بازی ها برای ایران و رنکینگش اهمیت دارد. مهم هم کسب طلاست نه مدال های دیگر. گفت که این هم برای کاروان ورزش ایران مهم است و هم برای کشتی. گفت برو با تمام وجودت کشتی بگیرد تا بهترین مدال را بگیری. فکر می کنم من هم انتظارات را برآورده کردم.

تو قبلا دو مدال جهانی (جوانان و امیدهای جهان) را به خاطر عدم رویارویی با حریف اسرائیلی از دست داده بودی، این مدال جای آنها را گرفت؟
من درحقیقت سه مدال طلا را از دست داده بودم، هم جوانان و امیدهای جهان و هم قهرمانی آسیا که به خاطر محرومیت 6 ماهه نامم از لیست نفرات اعزامی خارج شد. اما راستش را بگویم این مدال در آن برنامه و فکری که من دارم، هدف اصلی نبود. نه آن جوانان و امیدهای جهان و نه آسیایی و نه همین بازی های آسیایی. من به چیزهای بزرگتری فکر می کنم. خدا کمکم کند که بتوانم طلای جهان و المپیک را بگیرم. اصلا هم دیگر به آن مدال هایی که به خاطر قرعه و محرومیت از دست دادم فکر نمی کنم، هیچ کدامشان نمی توانست جلوی راه مرا بگیرد. من به همان سمتی حرکت می کردم که از قبل برایش تصمیم گرفته بودم. حالا خدا را شکر می کنم که در جاکارتا طلا گرفتم و در همان مسیر در حال حرکت هستم.

فکر می کنم اینکه کنار نام تو این «باید ببازی» تکرار می شد، اصلا خوشحالت نمی کرد. یعنی دوست داشتی که به جای این واژه تکراری، از مدال و موفقیتت بگویند.
دقیقا همینطور است که می گویید. برایم جالب است که همان چیزی را گفتید که مدت ها بود به آن فکر می کردم اما تاکنون به هیچ کس نگفته بودم که چقدر ناراحتم وقتی اسم علیرضا کریمی می آید همه یاد آن «باید ببازی» می افتند. دوست نداشتم بخواهند تا ابد نام مرا با این اتفاق به یاد بیاورند.

حالا با این طلا، یکی از جدی ترین مدعیان تیم ملی هستی.
ببینیم خدا چه می خواهد و کادرفنی چه تصمیمی می گیرد.

علیرضا کریمی

انگیزه ام خیلی بالاست. آمده ام که ببرم. باید ببرم و بمانم. حالا باید دید چه زمانی از نظر وزنی شرایطم برای 97 کیلو مناسب می شود.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 799370

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =