۰ نفر
۳۱ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۹:۳۶
صادق صندوقی درگذشت

صادق صندوقی، نقاش و تصویرگر کتاب‌های درسی و داستانی که کودکان کتاب‌خوانِ دهه‌های ۵۰ تا ۷۰ خورشیدی با آثار او بسیار آشنا بودند، پس از یک هفته به‌سر بردن در کما، شامگاه چهارشنبه ۳۱ مرداد درگذشت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صادق صندوقی، نقاش و تصویرگر پیشکسوت کتاب‌های درسی و داستانی، پس از یک هفته که در کما به سر می‌برد، ساعاتی پیش در بیمارستان فیروزگر تهران درگذشت.

این هنرمند، صبح پنجشنبه ۲۵ مرداد بعد از خون‌ریزی مغزی به بیمارستان فیروزگر منتقل شد و همان روز تحت عمل جراحی قرار گرفت. صندوقی از همان روز در کما فرو رفت تا این که شامگاه چهارشنبه ۳۱ مرداد درگذشت.

بسیاری از کتاب‌های درسی و داستانی و نشریات در دهه‌های ۵۰ تا ۷۰ خورشیدی، با تصویرگری و نقاشی صادق صندوقی منتشر می‌شدند.

یکی از معروف‌ترین آثار او، تصویر داستان اصحاب فیل بود. بیشتر طرح‌های روی جلد کتاب‌های ترجمه شده از ژول ورن، نویسنده مشهور فرانسوی هم که پس از انقلاب چاپ شدند، کار این هنرمند بود.

صادق صندوقی متولد سال ۱۳۲۵ در شهر همدان بود که با شغل معلمی در روستاها کارش را در آموزش و پرورش شروع کرد و در ادامه به نقاشی و طراحی کتاب‌های درسی روی آورد.

او امشب در سن ۷۲ سالگی درگذشت.

5757

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 799041

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۲۰:۴۷ - ۱۳۹۷/۰۵/۳۱
    25 0
    ای دل غافل این نقاشی ها مال ایشون بوده؟ من رو برد به 30 سال پیش که کتاب ها تنها سرگرمی ما بودن
  • بی نام A1 ۲۰:۴۸ - ۱۳۹۷/۰۵/۳۱
    20 0
    حیف این هنرمندان
  • بی نام A1 ۲۰:۴۹ - ۱۳۹۷/۰۵/۳۱
    20 0
    با آمدن گرافیک و طراحی کامپیوتری متاسفانه جایی برای هنر قدیمی های این کار نموند. خدا رحمتش کنه
  • ف الف شلدره A1 ۰۴:۴۰ - ۱۳۹۷/۰۶/۰۱
    13 0
    خدا رحمت كند اين هنري مردِ نازنين را، بارها در روزگار نوجواني و جواني، كتاب هاي داستاني را با تصويرسازي ها و امضاي صندوقي ديده و خوانده بودم؛ تا اين در سالهاي دهه ي هشتاد و نود خورشيدي اين انسان شريف رااز نزديك در دفتر چاپ و توزيع كتاب هاي درسي، براي تصويرگري كتاب ديدم با عصايي كه روزگار به دستش داده بود، موهايي صاف و سپيد داشت و آرام و آهسته سخن مي گفت. " تو گويي دو گوشم، بر آواز اوست". روحش شاد، خدايش بيامرزاد،