این در خیالات و توهمات ماست که جامعه ای داریم به شدت مردسالار که زنان در آن حق یا سهمی ندارند. تصوری عبث و بیمارگونه که باید چنین ذهنیتی را برای همیشه کنار گذاشت.
بانوان ایرانی منهای حضور در مهمترین اتفاقات سیاسی- اجتماعی و حتی ورزشی در بحث مدیریت و مربیگری ورزش حرف دارند.
وقتی می گوییم حرف دارند منظور این نیست که فقط گوشه ای از کار را گرفته اند.
نخیر؛ این طور نیست. مثلا خانم کتایون خسرویار از دیدگاه یک سایت آمریکایی به عنوان تاثیرگذارترین مربی زدن فوتبال جهان انتخاب می شود.
و این اتفاق با عنایت به محدودیت هایی است که در این زمینه بر ما واجب است و بر بانوان عزیز حرجی نیست. همه موظف به رعایت قانون هستیم اما محدودیت ها را در نظر می گیریم و به همین دلیل بیش از پیش به کار مهم بانوان وزشکار پی می بریم.
مدیریت در ورزش کشور ما شدیدا مردانه و بسیار رندانه است؛ در ورزشی که هزاران مرد بر سر کوچکترین مورد ممکن دعوا،جنجال و سهم خواهی می کنند یک بانوی گیلانی برای نخستین بار در تاریخ ورزش ایران به عنوان مدیر کل ورزش و جوانان استان گیلان انتخاب شده است.
بانو مریم بخشی از ورزشکاران و مدیران ورزشی استان گیلان در شرایطی به این عنوان رسید که شاید صدها مرد مدعی، می گفتند سرپرستی او در اداره کل «موقتی» است و خانم بخشی هرگز از وزیر حکم مدیریت نمی گیرد!
چنان که گفتیم این در توهم ماست که بانوان این کاره نیستند یا در فضای مردسالارانه کشور ما دوام نمی آورند؛ دوره این ادعاها گذشته...
نظر شما