به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ارزمجازی ملی بسته به رویكرد کشورها به دو دسته قابل تقسيم است. در دسته اول ارز مجازی ملی، کشورها اعلام می‌کنند که یكی از منابع طبيعی یا بازارهای خود (مثلا نفت، طلا یا بازار گردشگری) را به وسيله واحدهای ارزهای مجازی ملی اداره می‌کنند. نوع دوم رویكرد به ارز مجازی ملی این است که هر واحد ارز مجازی ملی توسط یک پول ملی به‌صورت یک به یک پشتيبانی شود و بتوان با پول ملی (با کسر کارمزد) آن ارزمجازی را خریداری کرد. ارزهای مجازی ملی هم توسط بخش خصوصی و هم دولت‌ها منتشر میشود.
کشور روسيه یكی از اولين کشورهایی بود که عرضه رمزروبل آن مورد توجه جهانی قرار گرفت (2017sheel ).
ابتدا این‌طور شایع شد که ریاست‌جمهوری روسيه دستور داده است که استفاده از رمزارزها برای ایجاد یک پول ملی بررسی شود. هر رمزروبل معادل یک روبل روسيه است. با این تفاوت که هنگامی که فردی نرم‌افزار بانک مرکزی یا وزارت ارتباطات این کشور را نصب کند، می‌تواند آزادانه به هر شخص دیگری که در هر نقطه از جهان قرار دارد و نرم‌افزار رسمی را نصب کرده است، رمزروبل ارسال کند. البته اگر کسی نتواند ثابت کند که رمزروبل خود را چگونه کسب کرده است، 13 درصد ماليات یا کارمزد برای تبدیل رمزروبل به روبل درخواست میشود(CryptoGurus 2017) .
به‌دليل اعمال کنترل دولت مرکزی و عدم توزیع‌شدگی بررسی تراکنش‌ها رمزروبل، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات روسيه به عنوان متولی اجرای پروژه رمز روبل اعلام کرد که عبارت رمزروبل یا رمزارز ناميدن پول جدید روسيه از نظر ترمينولوژی بانكی و حقوقی یک اشتباه است و عبارت درست برای اشاره به پول جدید روسيه توکن دیجيتالی است (kryptorubl.ru 2018) .
223225
نظر شما