تعامل جناح ها و گروه های سیاسی در صورتی امکان پذیر است که تمام گروه ها به معیار واحد در کشور اعتقاد داشته باشند و آن را فصل الخطاب قرار دهند و فصل الخطاب ما در ایران، قانون اساسی است به گونه ای که بر اساس این الگو می توان تمام گروه ها را مورد ارزیابی قرار داد.
پای بندی گروه ها و احزاب به قانون اساسی و سخنان رهبری تامین کننده منافع ملی ما است زیرا منافع ملی می تواند حدود همکاری گروه ها و احزاب را تعیین کند و می توان به سخنان رهبری نیز توجه داشت و آن را مد نظر قرار داد زیرا رهبری تنها کسی است که می تواند منافع ملی را تامین کند.
گروه های سیاسی برای تعامل با رقبای خود بایستی منافع ملی را در اولویت قرار دهند و زمانی که منافع حزبی و شخصی در اولویت قرار نگیرند می توان امیدوار بود که گروه های سیاسی بتوانند اهداف ملی را پی گیری نمایند و برای تامین منافع خود منافع ملی را قربانی ننمایند .
اگر گروه ها و احزاب در تعامل خود این اصل را مراعات کنند می توانند بر اساس اصول اخلاقی با وجود اختلاف سلیقه با هم ارتباط برقرار نمایند البته این مهم زمانی محقق می شود که اخلاق بعد از منافع ملی در اولویت قرار گیرد و در صورتی که اخلاق حاکم شود و تخریب و تهمت جایگاهی نداشته باشد، می توان به ایجاد جامعه ای سالم امیدوار بود.
تخریب و تهمت در جامعه ای که براساس گفتمان اسلامی و اخلاقی بنا شده است جایگاهی ندارد حال اگر برخی به بهانه ترویج گفتمان انقلابی بخواهند تخریب را در دستور کار خود قرار دهند برخلاف آرمان های امام و انقلاب حرکت می کنند زیرا در بطن قانون اساسی و ارزش های انقلاب به اعتدال تاکید شده است.
افراط و تندروی در گفتمان، تبعات بسیاری را به همراه دارد بخصوص اینکه از اول انقلاب تا کنون، کشور ما آسیب های زیادی از افراط گرایی خورده و ملت هزینه زیادی بابت این رویکرد پرداخته است البته مردم ما همواره از رویکردهای افراطی تبری جسته و از این افراد دوری کرده اند.
دبیر کل جامعه اسلامی کارمندان