فرار رئال از جهنم سن مامس

جنگ واقعی باسکی ها و مادریدی‌ها این بار هم با برد رئال به پایان رسید تابیلبائو باز هم در نبرد خانگی‌ با پایتخت‌نشینان بازنده باشد.
هواداران دو آتشه آتلتیک بیلبائو که در آخرین بازی‌شان در لالیگا با دو گل به بارسلونا باخته بودند٬ این بار می‌خواستند در زمین خود بازی حیثیتی با پایتخت نشینانی که در طول تاریخ با آنها مشکل داشتند را با برد پشت سر بگذارند. بیلبائو که پیش از این بازی در رده دهم جدول لالیگا قرار داشت٬ با ۳ امتیاز این بازی به آینده خوشبین می‌شد ولی این بازی به دلیل احساساتی شدن باسکی‌ها و حرفه‌ای بودن بازیکنان رئال بازی را واگذار کرد تا با نگرانی بالا بازی‌های یکشنبه‌شب را دنبال کند.
در آن سو رئال مادرید با وضعیتی کاملا متفاوت به زمین آمده بود. این تیم که در دو بازی رفت و برگشت در مرحله حذفی لیگ قهرمانان مغلوب لیورپول شده بود و بخصوص نتیجه بازی برگشت در آنفیلد تاثیر فراوانی در وجاهت این تیم پرطرفدار داشت٬ بعد از تساوی خانگی مقابل آتلتیکو مادرید در لالیگا به دنبال ۳ امتیاز روحیه‌بخش می‌گشت. خوانده راموس که بعد از باخت مقابل لیورپول به دنبال اعاده حیثیتش بود٬ پیش از بازی شنبه‌شب ادعا کرد که بازی با لیورپول تنها اتفاقی بود که دیگر تکرار نمی‌شود و اگر بار دیگر این دو تیم با هم مسابقه بدهند این رئال است که برنده بازی خواهد بود.
راموس این ادعا را در حالی مطرح می‌کند که همه کارشناسان فوتبال در اروپا و دنیا در بازی رفت و برگشت لیورپول و رئال به تیم انگلیسی رای داده بودند و حتی بازیکنان رئال هم در پایان بازی به برتری لیورپول اعتراف کرده بودند. رائول در آخر آن بازی از هواداران رئال عذرخواهی کرده بود و حرف‌های راموس درباره مردود بودن دو گل اول لیورپول را نوعی تلاش برای کم کردن درد شکست تلقی کرده بود. او گفته بود حتی اگر آن دو گل را هم مردود می‌کردند باز نمی‌توانستیم به گل برسیم چون لیورپول بهتر از ما بازی می‌کرد.
در این شرایط باید پذیرفت بازی آتلتیگ بیلبائو و رئال مادرید ان هم در خانه بیلبائو که همیشه فضایی ضد مادریدی دارد٬ برای رئالی‌ها فوق‌العاده سخت بود. رئال برای آنکه به مشکلی نخورد با همه دارایی انسانی‌اش به زمین رفته بود. راموس برای این بازی کاسیاس٬ متزلدر٬ په‌په٬ هاینتزه٬ راموس٬ اشنایدر٬ لاسانا دیارا٬ مارسلو٬ روبن٬ هونتلار و رائول را به زمین فرستاده بود و سالگادو٬ فان درفارت و ایگواین را روی نیمکت نشاند.
غایب بزرگ رئال در این بازی فابیو کاناوارو بود که به دلیل محرومیت و مصدومیت نمی‌توانست قوهای سفید شهر مادرید را همراهی کند.
بیلبائو هم که در حضور ۳۸ هزار هوادار دوآتشه بازی می‌کرد در این بازی از همه سرمایه‌اش استفاده کرد با این تفاوت که همه سرمایه بیلبائو اصل قابل رقابت با حتی نیمکت رئال هم نبود. باسکی‌ها که اصلا برای جذب بازیکن غیر اسپانیایی و ترجیحا باسکی تمایلی نشان نمی‌دهند در این فصل هم چندان از نظر بازیکن وضعیت مطلوبی ندارند و طبیعی است که در این بازی هم نمی‌توانست بجز تعصب بازیکنانش به اهرم دیگری تکیه کند.
این تیم که به دلیل اختلاف سرمربی با شاه‌ مهره راه‌راه پوشان٬ اچه‌بریا را مدتهاست که در اختیار ندارد٬ مجبور بود از دیگر بازیکنان استفاده کند‌.
بازی با غوغایی که هواداران بیلبائو در ورزشگاه کوچک سن مامس بر پا کرده بودند شروع شد. آتلتیک می‌خواست با حمایت این هواداران به ۳ امتیاز بازی برسد و رئال هم آنقدر حرفه‌ای و زهردار بود که از موقعیت‌های موجود به نفع خودش استفاده کند. جملات احساسی بیلبائو و موقعیت ‌طلبی رئال در نیمه اول موجب شد سفیدهای شهر مادرید در دقایق ۲۲ و ۳۴ توسط آرین روبن و گابریل هاینتزه به گل برسد. این دو گل نه تنها باعث خاموشی ورزشگاه نشد که هواداران سفید و قرمزها را به وجد آورد تا آنها بازیکنانشان را برای زدن گل تحریک کنند.
دو دقیقه بعد از آنکه هاینتزه برای تیمش گل زد٬ گلی را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد تا در پی درگیری یسته و کاسیاس برای بیرون آوردن توپ از درون دروازه٬ سزار مونیز فرناندز٬ داور پراشتباه و کاتالونیایی بازی٬ محبوبترین بازیکن بیلبائو را از زمین بازی اخراج کند.
این تصمیم داور باعث شد فضای ملتهب ورزشگاه از حالت نیمه عادی‌اش خارج شده و غیر قابل کنترل شود. از این لحظه به بعد همه درگیری‌ها بوی خشونت می‌داد و غیر عادی بود و بخصوص وقتی کاسیاس توپ را در اختیار می‌گرفت به شدت از طرف تماشاگران حاضر در ورزشگاه مورد شماتت قرار می‌گرفت. این شعارها آنقدر توهین‌آمیز بود که کاسیاس در پایان بازی در گفتگو با شبکه تلویزیونی رئال مادرید گفت: هیچ وقت به این اندازه به من توهین نشده بود و در هیچ مسابقه‌ای به این اندازه فحش نشنیده بودم.
شرایط بازی تا آخرین دقیقه نیمه اول به همین صورت پیش رفت تا آنکه لیورنته با گل خود٬ ورزشگاه را تا مرز انفجار پیش برد. هوادارانی که بعد از اخراج یسته به غیرت بازیکنانشان دل بسته بودند با این گل غرق در شادی شدند ولی حوادث نیمه دوم آنقدر تلخ بود که همه شیرینی گل دقیقه ۴۵ لیورنته را پاک کند.
هونتلار در دقیقه دوم نیمه دوم گل سوم رئال را زد تا دوباره بیلبائو برای زدن گل تساوی تلاش کند. اما هیچ وقت به این هدفش نرسید. در این میان٬ داور٬ ولز را هم در دقیقه ۵۷ از زمین مسابقه اخراج کرد تا اوضاع برای بیلبائو بحرانی‌تر شود.
در شرایطی که بازیکنان بیلبائو مجبور بودند برای جبران دو بازیکن کمترشان بیشتر از حریف دوندگی کنند٬ رئالی‌ها به بهترین شکل ممکن از ضد حملات استفاده کردند و دو بار دیگر توسط هونتلار در دقیقه ۶۱ و ایگواین در دقیقه ۸۵ (از روی نقطه پنالتی) به گل رسیدند. تا بازی برای بیلبائو تمام شود و رئال از جهنمی واقعی با ۳ امتیاز بیرون بیاید.
راموس در آخر مسابقه همان جمله‌ای را گفت که همه انتظارش را می‌کشیدند: ما از دل یک جهنم واقعی٬ برنده خارج شدیم.
به این ترتیب رئال با این برد از ۲۷ مسابقه صاحب ۶۰ امتیاز شد تا امیدوارانه منتظر بازی هفته آینده با آلمریا در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو باقی بماند. دیداری که ۳ امتیازی برای رئال فوق‌العاده حیاتی است.