اعلام آمادگی ایران پس از دعوت مجدد سخنگوی اتحادیه اروپا (خانم کاترین اشتون) برای آغاز دوره جدید گفتگوها با گروه 1+5 گرچه در رسانه های مختلف بازتاب داشت با این وجود اصرار غرب در تحمیل اراده و تکرار اتهامات واهی در عدم اطمینان به فعالیت های صلح آمیز هسته ای پس از گزارش آمانو صورت می گیرد از جمله دشواری های موجود برای رسیدن به هرگونه تفاهم احتمالی و آغاز گفتگوها محسوب می گردد. در بررسی پرونده هسته ای ایران و مذاکرات آتی با گروه 1+5 موارد ذیل قابل تامل است :
1- حفظ و به دست آوردن دانش هسته ای سیاست کلی نظام است راهی که اخیراً برای رسیدن به آن از طریق دیپلماسی عمل شد که به دلیل عدم اعتماد و نیز عدم لحاظ منافع راهبردی ایران از طرف غرب با دشواری هایی مواجه شده است. از این رو گرچه سیاست عملی ایران تداوم مذاکره و دیپلماسی برای برون رفت از مشکلات فعلی است ، با این وجود سیاست تهدید و تحریم و بازگشت به مکانیزم های تنبیهی از مجاری شورای امنیت نمی تواند در استیفای حقوق هسته ای خللی وارد سازد.
2- هنر دیپلماسی این است که از ظرفیت های فعلی در عرصه گفتگو و مذاکره برای تأمین منافع ملی استفاده شود ، بنابراین پذیرش بدون چون و چرای درخواست های طرف مقابل اصلاً مذاکره نیست. در حالی که در توافق وین، گروه 1+5 اصل غنی سازی اورانیوم را در داخل ایران پذیرفته اند. ایران باید بدون نگرانی از تهدید و ارعاب با حفظ موضع ثبات خود در این موضوع، با حرکت در مدار قوانین آژانس بین المللی اتمی (IAEA) همچنان در مسیر صلح آمیز به فعالیت های خویش ادامه بدهد.
3- علیرغم همکاری های گذشته ایران با گروه 1+5، غربی ها با سیاست هویج- چماق درصدد تعطیلی فعالیت های هسته ای ایران برآمده اند. لذا در شرایط فعلی ایران نمی تواند بدون دریافت ضمانت های اجرایی و قانع کننده نسبت به تحویل اورانیوم غنی شده به خارج اقدام کند چرا که این خواسته، مطلوب غرب است و قدرت مانور ایران را در منطقه به دلیل وابستگی استراتژیکی، بیش از گذشته محدودتر می سازد.
4- سیاست دو پهلو و منفعت طلبی های خاص روسها در پرونده هسته ای ایران نشان داد که فرقی بین روسیه و امریکا وجود ندارد. همراهی اخیر روسیه با غرب برای تشدید تحریم ها و کارشکنی در راه اندازی نیروگاه بوشهر و عدم تحویل موشک های اس 300 دولتمردان ایران را مجاب می سازد که روسیه در شرایط موجود حکم چماق سابق را بازی می کند و منافع دراز مدت خویش را با منافع غرب در منطقه گره زده است.
5- به رغم جنجال های تبلیغاتی غرب و نیز سیاست های جنگ طلبانه رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران باید گفت این گزینه در شرایط فعلی در قالب جنگ روانی برای امتیازگیری بیشتر از ایران دنبال می شود این در حالی است که فراگیر شدن خیزش های اسلامی در منطقه خاورمیانه و شمال افریقا و تداوم بحران اقتصادی جهان، ماجراجویی سیاسی را از طرف مقابل سلب کرده است. بنابراین موضع مقتدرانه و عاقلانه و پرهیز از هرگونه شتاب زدگی در عرصه تصمیم گیریهای سیاسی می تواند تأمین گر منافع ملی کشورمان باشد.
6- تأمین سوخت هسته ای ایران کار چندان پیچیده ای نیست. ایران نیز همانند کشورهایی نظیر برزیل-آرژانتین که فعالیت های صلح آمیز هسته ای دارند این حق را دارد که برای تداوم فعالیت های خویش با نظارت آژانس ضمن غنی سازی اورانیوم در مواقع ضروری نسبت به خرید سوخت هسته ای از بازارهای بین المللی اقدام نماید. لذا فشار غرب مبنی بر تحویل یکجای اورانیوم ایران به غرب برای پالایش بیشتر نمی تواند منطق مناسب برای تداوم مذاکره باشد. این در حالی است که ایران قبلاً نامه ای برای تأمین سوخت راکتور تهران به آژانس ارسال کرده ولی گویا آژانس با ارسال این نامه به روسیه و امریکا فقط از تعهدات خود سربازده است.
7- پرونده هسته ای ایران در شرایط خاص قرار گرفته است. لذا به نظر می رسد برای برون رفت از وضع موجود و حفظ استقلال کشور وتأمین منافع راهبردی، باید با تدوین سیاست مدون نسبت به حفظ چرخه کامل سوخت هسته ای در داخل کشور اقدام نمود.
نظر شما