سرسام پشت درهای حافظیه

به گزارش خبرآنلاین؛حافظیه گنجایش چنین جمعیتی را نداشت. شاید از سالی که استقلال و برق در این ورزشگاه در اواسط دهه 70 بازی رفت فینال حذفی را بازی کرده بودند تا این بازی دیگر چنین فینالی در استادیوم پیر شیراز برگزار نشده بود. مسابقه ای که هوادارانش تقریبا از همه ایران آمده بودند. قبل از ساعت 12 بود که ورزشگاه دیگر جای سوزن انداختن نداشت . پشت در ، نیروهای انتظامی که از صبح کلافه شده بودند بارها با تماشاگران اختلاف پیدا کردند. کار گاهی به برخورد و گاه استفاده از اسپری های فلفل هم می کشید. با این وجود سرهنگی که فرماندهی میدان را بر عهده داشت با رویی گشوده از همه انها که گاه از برخورد مسئولان انتظامی ناراحت بودند ، دلجویی می کرد. او می گفت:« گاهی مجبوریم. بنده های خدا همسایگان ورزشگاه چه گناهی کردند که از صبح آسایش شان سلب شده. گروهی از جمعیت می خواهند از خانه های اینها وارد ورزشگاه بشوند. ما هم مجبوریم با آنها برخورد کنیم.»

251 43