بر این اساس اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها لازم و ضروری است چرا که بعد از اجرای فاز اول با وجود نقاط مثبت و منفی که وجود داشت می توان با اجرای دوم این نقاط مثبت را همپوشانی کرد و نقاط منفی را به حداقل رساند. عدم اجرای فاز دوم یارانه ها به بهانه تحریم ها بحث منطقی نیست چرا که بحث تحریم ها برای سیاستگذاران قابل پیش بینی بود و با تناسب این تحریم ها فاز اول اجرا شد. سوبسیدها را باید از هر چیزی برداشته و برای زندگی کردن یک فضای رقابتی اجرا شود. هدف از هدفمندی این بود که هزینه های دولت کاهش پیدا کند اما اکنون عده ای معتقدند که برای دولت ایجاد درآمد شده است که این اصل درست نیست؛ چرا که هنگامی عنوان درآمد برای دولت قائل می شویم توقع ایجاد می شود. در حالیکه این کسب درآمد برای دولت نیست بلکه کاهش هزینه های دولت بشمار می رود .
در فاز اول به تولید فکر نشده بود اما می توانیم قبل از اجرای فاز دوم یک تنفس بگیریم و در این فاصله تولید و بهروری را افزایش بدهیم. با افزایش تولید، اشتغال افزایش پیدا می کند و به دنبال آن درآمد عمومی و سطح رفاه افزایش می یابد. در اینصورت اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها قابل اجرا می شود. عدم اجرای فاز دوم یارانه ها به مثابه راه رفتن با یک چوب است؛ چرا که در ابتدا قرار براین بود که برای فردی که فاقد پای سالم است دو تا چوب برای زیر بغل وی ساخته شود. اما حالا به یک چوب باید راه برود که این عملا غیر ممکن است.
ما با یارانه آنچنان برخورد کردیم که باید همیشه پرداخت شود در حالیکه این برداشت غلط است و باید روزی این یارانه ها قطع شود که لازمه آن بالا بردن تولید است. با توجه به هزینه های بالای انرژی شکل تولید را از ابتدا مورد باز سازی و بازنگری قرار دهیم در اینصورت صنعت داخلی می تواند با قیمت های جهانی رقابت کند .
نظر شما