کاش زمانه شما بود آقای پروین

همه مصاحبه‌ها یک نقطه اشتراک داشتند: مجانی برای استقلال و پرسپولیس بازی می‌کردند. پرسپولیس و استقلال برای خود، اعتباری داشتند. ارزشی که باعث می‌شد بازیکنان برای بازی در آنها سر بدهند؛ اما چه شد که در این سالها اعتبار این دو تیم از بین رفت؟ چه شد که بازیکنان به راحتی به این دو تیم پشت می‌کنند؟ چه شده که بازیکنان برای این دو تیم ناز می‌کنند و با بازارگرمی می‌خواهند قیمت خود را بالا ببرند؟

علی پروین در مصاحبه امروز با ما گفت کریم انصاری‌فرد باید یک چیزی دستی می‌داد تا در پرسپولیس بازی کند. اما چه شد که او فصل قبل آن مقدار گرفت و این فصل هم آن طور که دایی در ورزش و مردم گفت، به دنبال گرفتن پول پیش بود؟ چرا پرسپولیس و استقلال آن اعتبار گذشته را ندارند و کسی نیست که برای پیراهن این دو تیم و برای دل هواداران عاشق این دو تیم بازی کند؟

ریشه‌یابی این درد البته کار چندان سختی نیست. مدیرانی به این دو تیم پا گذاشته‌اند که دوست دارند ناز بازیکن را بخرند. بازیکن می‌گوید تمام تیمهای سراسر اروپا مرا می‌خواهند و مدیر غیرورزشی تیم هم از ترس هر قیمتی که بازیکن بخواهد برای او پرداخت می‌کند. بازیکنان برای علی دایی و محمد دادکان نمی‌توانند ناز کنند و قیمت خود را در بازار نقل و انتقالات بالا ببرند چون آنها از جنس فوتبال هستند؛ اما برای مدیرانی که با فوتبال بیگانه‌اند، این کار را می‌کنند و خوب پولی هم می‌گیرند.

طبیعی است اگر دادکان بگوید بازیکنان فعلی بیشتر از 100 میلون نمی‌ارزند. طبیعی است اگر علی دایی ناز بازیکن را نخرد. آنها از جنس فوتبال هستند و خیلی خوب، بازیکنان را می‌شناسند.

آنچه مسلم است اینکه فوتبال ما نیاز به مدیرانی دارد که پول مفت به کسی ندهند و بجا خرج کنند. فوتبال ما مدیرانی می‌خواهد از جنس خودش. فوتبال ما مدتهاست که با ورود بی رویه مدیران سیاسی و نظامی و غیر ورزشی، از ریل خارج شده. کاش سالها قبل بود و فوتبال در اختیار فوتبالی‌ها قرار داشت.