طنز/ روش‌های جدید ابراز ارادت به سیدهایی که اسم‌شان هم «میر» دارد هم «حسین»!

این‌ها البته زیاد مهم نیست چون بالاخره در هر مملکتی ممکن است کار عده‌ای این باشد که رنگ عوض کنند حالا ممکن است رنگ خودشان باشد یا رنگ ماشین‌شان باشد یا رنگ موی‌شان، آخرالزمان است دیگر، پیش می‌آید؛ اما انگار دوباره یک عادت عرفی دیگر دارد دستخوش تحول می‌شود؛ زمانی که ما بچه بودیم در عید غدیر خم دست سید را می‌بوسیدند الان انگار شوق و اشتیاق زیاد شده که دست سید را گاز می‌گیرند البته در مواردی هم گزارش شده برای تبرک، دست‌شان را به صورت سید می‌رسانند که از بس ارادت وجود دارد و سرعت دست هم زیاد است ، در حرکت عادی سیلی به نطر می‌رسد اما ما که با حرکت آهسته نگاه کردیم دیدیم خیلی هم از سر ارادت است. سابقاً هم این طور که می‌گویند ابن نوع ارادت، مسبوق به سابقه بوده. مخصوصاً یک موردش خیلی مشهور است که در تعزیه‌ها هم دیده‌ایم و مردم اصطلاحاً به آن شام غریبان می‌گویند. از آنجایی که خیلی چیزها این روزها طبیعی‌‌ست ما هم این ارادت را قبول می‌کنیم فقط دوستان لطف کنند این موارد عرض ارادت ، آنقدر زیاد نشود که بشود قصه‌ی آن بنده خدا شمر که آنقدر ارادت داشت ،نمی‌فهمید چه کار دارد می‌کند و با شمشیر ،عرض ارادت می‌کرد.