یک بیمار سرطانی از تشخیص تا درمان و برای ادامه زندگی خود با این بیماری، متحمل چه میزان هزینه‌های مادی و معنوی می‌شود؟ پاسخ به این سوال از سوی یک بیمار مبتلا به سرطان درد مضاعفی برای اوست. بررسی‌ها از هزینه‌های درمان سرطان در ایران نشان می‌دهد که یک بیمار مبتلا به سرطان ماهانه سه‌میلیون‌تومان باید صرف درمان خود کند؛ هزینه سرسام‌آوری که در برخی از سرطان‌ها همچون سرطان سینه، مغز و اعصاب محیطی و ریه به مراتب بالاتر است.
افزایش هزینه‌های درمانی طی چند سال اخیر به جایی رسیده است که هم‌اکنون 14درصد از بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی با یک‌بار مراجعه به زیر خط فقر سقوط می‌کنند اما این هزینه‌ها برای بیماران سرطانی به مراتب بحرانی‌تر است. بر اساس برآورد ها از سوی بیماران مبتلا به سرطان، مراکز درمانی، پژوهش‌های دانشگاهی و نظرات متخصصان درمان سرطان، اقتصاد درمان و دارو، درمان سرطان خون ماهانه دو‌میلیون‌و690هزارتومان، سرطان سینه ماهانه سه‌میلیون‌و870هزارتومان، سرطان مغز و اعصاب محیطی ماهانه سه‌میلیون‌و250هزارتومان، سرطان اندام تناسلی زنان ماهانه دو‌میلیون‌و630هزارتومان، سرطان گوارش ماهانه دو‌میلیون‌و830هزارتومان، سرطان ریه ماهانه سه‌میلیون‌و690هزارتومان، سرطان اندام‌های تناسلی مردان ماهانه یک‌میلیون‌و700هزارتومان و سرطان پروستات ماهانه سه‌میلیون‌تومان به‌طور متوسط هزینه‌بردار است و این ارقام جمع هزینه‌های مستقیم درمانی و هزینه‌های مستقیم غیردرمانی است.
این هزینه‌های سرسام‌آور درمان سرطان در ایران در شرایطی است که سازمانهای بیمه‌گر حمایت کمی از این بیماران می‌کنند و آمار‌ها نشان می‌دهد، بیش از 70درصد هزینه‌های درمانی از جیب مردم پرداخت می‌شود. رنج مضاعف هزینه‌های درمان سرطان در کنار درد‌های این بیماری همچنین، زمینه تحمیل فشار‌های اقتصادی و اجتماعی زیادی نیز به همراهان و خانواده‌های این بیماران ایجاد می‌کند. به‌طوری‌که بررسی‌ها نشان می‌دهد، خانواده‌های درگیر با این بیماری علاوه بر هزینه‌های سنگین مالی، با فشار‌ها و مشکلاتی همچون کاهش بازدهی و بهره‌وری، از دست‌دادن یا تغییر شغل به سمت مشاغل کم‌درآمد‌تر، از دست‌دادن فرصت‌های ارتقا و پیشرفت، از دست‌دادن حقوق و درآمد به دلیل مرگ زودرس، اتلاف زمان کار و خانه‌داری توسط اعضای خانواده و دوستان، کاهش پتانسیل افراد داوطلب یا مراقبان در جامعه، درد و رنج داغ‌دیدگی و نقایص روانی- اجتماعی مواجه هستند.
روش محاسبه هزینه‌های درمان سرطان
روش محاسبه این هزینه‌ها بر اساس این گزارش به این شکل بود که در ابتدا هشت سرطان شایع در ایران یعنی خون، سینه، مغز و اعصاب محیطی، اندام تناسلی زنان، گوارش، ریه، اندام‌های تناسلی مردان و پروستات انتخاب شد. در ادامه از بیماران مبتلا به این بیماری متوسط هزینه‌های مستقیم درمانی (میانگین هزینه دارو، میانگین هزینه پاراکلینیک، میانگین هزینه ویزیت، میانگین هزینه سرپایی، میانگین هزینه بستری، میانگین هزینه رعایت رژیم غذایی خاص) و مستقیم غیردرمانی (میانگین تغییر شیوه زندگی، میانگین هزینه زمان‌های انتظار، میانگین هزینه سفر، جمع هزینه‌های درمان، جمع هزینه‌های غیردرمانی) دریافت شد. پس از آن هزینه‌های اعلام‌شده از سوی بیماران با سه پژوهش دانشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391، مرکز سرطان بیمارستان امام‌خمینی تهران در سال 1391 و دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال 1390 که به بررسی هزینه‌های بیماران سرطانی پرداخته بودند، مطابقت داده شد و در پایان هزینه‌های جمع‌آوری‌شده در این هشت مورد سرطان برای سه متخصص درمان سرطان، اقتصاد سلامت و اقتصاد دارویی ارسال شد.
وضعیت کلی سرطان در ایران
در ایران سرطان بعد از بیماری‌های قلبی و عروقی و سوانح و حوادث سومین عامل مرگ و میر است. سالانه بیش از 30 تا 40هزارنفر در اثر سرطان جان خود را از دست می‌دهند. تخمین زده می‌شود که هر سال در کشور بیش از 70هزار مورد جدید سرطان اتفاق می‌افتد و از طرفی با افزایش امید به زندگی و افزایش درصد سالمندی در جمعیت کشور انتظار می‌رود موارد بروز سرطان در یک دهه آینده به‌شدت افزایش یابد. به‌طوری‌که شیوع بالای سرطان در ایران و کاهش سن ابتلا به این بیماری سخت و پرهزینه باعث شده که برخی متخصصان سرطان‌شناسی از اصطلاح «سونامی سرطان» برای نشان‌دادن شدت خسارت‌های انسانی و مالی این بیماری در کشور استفاده کنند.
هزینه‌های درمان سرطان چگونه محاسبه می‌شود
هزینه‌های مرتبط با درمان سرطان به طرق مختلفی طبقه‌بندی می‌شود. شناخته‌ترین دسته این هزینه‌ها، هزینه‌های مستقیم سرطان است. این هزینه‌ها مستقیما در رابطه با ارایه خدمات پزشکی برای بیماران ایجاد می‌شود. این هزینه‌ها شامل هزینه‌هایی است که به وسیله مراکز خدمات درمانی، پرسنل پزشکی، خدمات پزشکی، مراقبت‌های جایگزین و مکمل و هرگونه داروهای مصرفی ایجاد می‌شوند. دومین دسته هزینه‌های مستقیم غیردرمانی است. این هزینه‌ها در ارتباط با خدمات متنوعی است که بیمار دریافت می‌کند، اما ماهیتا به‌عنوان هزینه‌های غیرپزشکی در نظر گرفته می‌شوند. تمرکز مراکز تخصصی درمان سرطان در شهر‌های بزرگ، به این معنی است که بیماران مناطق روستایی و محیطی دور از مرکز مجبورند که محل زندگی خود را تغییر دهند یا حداقل مسافت‌های طولانی را مسافرت می‌کنند تا بتوانند مراقبت‌های لازم را دریافت کنند. بنابراین هزینه‌های پرداخت از جیب مانند هزینه مسافرت، هزینه تهیه محلی برای اسکان، خوراک و سایر هزینه‌ها می‌تواند برای بیماران و خانواده‌های آنان مشکل‌ساز باشد.
53درصد بیماران برای درمان بیماری، پول قرض می‌گیرند
خانوار‌ها برای پرداخت هزینه‌های سنگین مستقیم از جیب به‌طور معمول یا از پس‌انداز استفاده می‌کنند، دارایی‌هایشان را می‌فروشند یا از خانواده و دوستان قرض می‌گیرند. در همین رابطه بر اساس یک پژوهش صورت‌گرفته در بیمارستان امام‌خمینی تهران، 53درصد از بیماران تحت درمان سرطان در این بیمارستان، برای پرداخت هزینه‌های درمانی خود اقدام به قرض پول از دوستان و آشنایان خود می‌کنند. بر اساس این بررسی، بیماران به‌طور متوسط دو‌میلیون‌و500هزارتومان از فامیل و آشنایان، بانک‌ها، سازمانهای خیریه یا ترکیبی از آنها قرض گرفته بودند و ارقام آن حداقل 500هزارتومان و حداکثر هشت‌میلیون‌و500هزارتومان بوده است. از سوی دیگر توزیع هزینه‌های مستقیم درمانی پرداخت‌شده از جیب برحسب محل سکونت و وضعیت دریافت قرض نشان می‌دهد، تهرانی‌ها بیشتر از بیماران ساکن در سایر شهرستان‌های کشور برای پرداخت هزینه‌های درمانی خود پول قرض می‌گیرند. به‌طوری‌که به‌طور متوسط بیماران و مراجعه‌کنندگان تهرانی در بیمارستان امام‌خمینی تهران به‌طور متوسط سه‌میلیون‌و500هزارتومان و بیماران شهرستانی دو‌میلیون‌و300هزارتومان پول قرض گرفته‌اند. در همین رابطه بررسی‌ها نشان می‌دهد، میانگین ماهانه هزینه‌های مستقیم غیردرمانی تهرانی‌ها و شهرستانی‌های قرض‌گرفته به ترتیب 176هزارتومان و 455هزارتومان بوده است.
47301
نظر شما