ماه عزیز رمضان

يعنى اتصاف به اوصاف و تعين به اسماء الهى كه منشأ جاودانگى و بقاء بر خير است و ثواب.
ابزار نيل به اين كمال ، ميل عبادت پروردگار است كه فرمود"و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون" يعنى كمال و بندگى لازم و ملزومند، اين لازم آن است و آن ملزوم اين، مقصد و مقصود حيات جز كمال نيست و كمال جز به قصد و اراده و عمل و اعاده بندگى حق حاصل نمى شود ، پس اگر كسى مى خواهد فنا نشود و در چرخه كمال ، وجود و از حظ جلال ، حدودى برد، لازم است تاربر سبيل كمال الهى كه شهادت وحدانيت و عزم بندگى ذات اقدس اوست همت و عزم عمل بندد.
ماه مبارك رمضان بر اين دو اصل به انسان تأكيد مى كند كه جز براى كمال نيامدى و نيل به كمال جز به عبادت پروردگار حاصل نمى شود.
اشاره ذات اقدس الهى به نزول شب قدر در اين ماه و نزول قرآن كريم كه عصاره مقصد ومقصود است در شب قدر به اين است كه تماميت انسان كمال اوست ، كمال او قدر اوست وقدر او در قرآن عظيم و تمثل و تمسك و تأمل و تعمل به آن است.
لهذا اين ماه براى پروردگار براى انبياء و ائمه و اولياء و براى مؤمنان به تمام معنى عزيز است و تأكيد اولياى الهى به قرائت كثير قرآن كريم در اين ماه ، احياى شبها و روزه دارى روزها، تمرين عبادت و بندگى پروردگار در محراب هاى سمع و بصر، وقلب و لسان و نيت و عمل معنى مى يابد.
محمد جعفر جوادى