دوین کراتر روی لبه انتهایی تختش نشسته و پشت‌سرهم دکمه‌های دسته بازی ویدئویی را برای کشتن هیولاهای بیگانه فشار می‌دهد، در همین حال از طریق هدست با بازیکن‌های دیگر هم در ارتباط است؛ پیامک می‌زند و با میهمانش هم خوش و بش می‌کند.
دوین، نوجوان 17ساله‌ای است که در دبیرستان مشغول به تحصیل است، اما از سوی یک وب‌سایت بازی‌های ویدئویی در میان بهترین بازیکنان «Gears of War 2» جای گرفته که در آن، سربازان با یک مسلسل که سرنیزه آن اره برقی است به دشمن حمله می‌کنند. او می‌گوید که بازی به او می‌آموزد که در فکر کردن به خودش تکیه داشته باشد و تاکید می‌کند آن چه که او فکر می‌کند موفقیت است، نه سلاخی و کشتن وحشیانه دشمن.
این نکته‌ای است که مایکروسافت را به فکر وا داشته است. این شرکت معظم تولیدکننده نرم‌افزار که «Gears of War » را منتشر ساخته، شروع به مطالعه عکس‌العمل‌های خوره‌های بازی ویدئویی کرده تا بررسی کند آیا این گونه سرگرمی‌ها می‌تواند در ارتقای مهارت‌های آموزشی موثر باشد و آنها را سر کلاس‌ها ببرد یا خیر.
جان نوردلینگر، مسئول تحقیقات بازی‌های مایکروسافت در این باره می‌گوید: «قصد ما این است که بفهمیم چه چیز در مورد این بازی‌ها به این میزان جذاب است. ایده‌آل برای ما این است که دریابیم چگونه به مفرح بودن بازی‌ها بدون افزایش خشونت آنها بیافزاییم.»
مایکروسافت تحت یک سرمایه‌گذاری مشترک با دانشگاه نیویورک و چند دانشکده دیگر، 1.5 میلیون دلار را برای آغاز به کار «موسسه بازی‌هایی برای آموزش» اختصاص داده است. هدف از تحقیقات این موسسه، بررسی این موضوع است که آیا بازی‌های ویدئویی، و نه فقط نرم‌افزارهای صرفا آموزشی، می‌توانند دانش‌آموزان را به سمت ریاضیات، علوم و برنامه‌های بر مبنای فناوری بکشانند. این موسسه برای شروع، دانش‌آموزان متوسطه را انتخاب کرده است.
البته مایکروسافت، اولین شرکتی نیست که به دنبال پاسخ این سوال است که آیا بازی‌های ویدئویی می‌توانند به امور آموزشی کمک کنند. به عنوان مثال، پژوهشگران دانشگاه وینسکانسین دریافته‌اند که بازی «World of Warcraft» می‌تواند بازیکن را به تفکرات علمی ترغیب کند. آنها متوجه شده‌اند که بازیکن‌ها از ریاضیات و مدل‌ها برای دست و پنجه نرم کردن با شرایط دنیای فانتزی بازی استفاده می‌کنند.
با این حال، گروه‌هایی که روی نظارت بازی‌ها دارند، می‌گویند که ورود مایکروسافت به این تحقیقات فقط به خرج پول و اعتبار می انجامد. به عقیده آنها باید طبق روالی تا کنون وجود داشته، مطالعات خود را روی بازی‌های آموزشی و نه بازی‌های اکشن و خشونت‌بار تمرکز دهند.
لیندا برچ، مسئول دفتر برنامه و راهبرد «کامن سنس مدیا» باور دارد که بسیاری از پژوهش‌هایی که در این رابطه صورت می‌گیرد مناسب نیست. پدران و مادران هم خواستار بررسی دقیق تاثیرات بالقوه روان‌شناختی و جامعه‌شناختی بازی‌ها روی مشتریان همیشگی آنها در بازه‌های طولانی مدت هستند.
دیو والش، رئیس موسسه ملی رسانه و خانواده در مینیاپولیس در این رابطه می‌گوید: «من امیدوارم که هدف این گونه مطالعات، تولید آن دسته از بازی‌های ویدئویی باشد که بدون منفجر کردن چیزی یا کشتن کسی، مهارت‌های فرزندان را در حل و مقابله با مشکلات افزایش دهد.»
پژوهشگر ارشد مایکروسافت، کریگ ماندیریال می‌گوید که بازی‌ها می‌توانند قابلیت‌های آموزشی را با کمک به افراد در توسعه توانایی شناختی‌شان، شبیه‌سازی کنند. او در توضیح نظرش می‌گوید: «بسیاری از بازی‌های تیراندازی، بازیکن را مجبور می‌کند به تعداد گلوله و بمب و موشک‌های باقیمانده توجه کنند و آنها باید چگونگی مصرف و تامین مجدد آنها را در نظر بگیرند.» او ادامه می‌دهد که در «Gears of War »، بازیکن باید در تونل‌های زیرزمینی و ساختمان‌ها حرکت کند، سیستم اسلحه‌هایش را بررسی کند، سلامتی خود را بسنجد و محلی برای پناه گرفتن پیدا کند.
یقینا این ایده که بازی‌های ویدئویی ارزش‌های آموزشی وسیعی دارند، برای بسیاری جای تردید دارد. چه آن که وینس ریپش، یک مشاور در دانشگاه مینسوتا، دولوث از این که بازی کردن جایگزین تحصیل شود و به آن اضافه نشود، ابراز نگرانی می‌کند. او از دانشجویانی سخن به میان می‌آورد که آنها را به دلیل افت تحصیلی ناشی از بازی «World of Warcraft» احضار کرده بود و حتی یکی از آنها به همین دلیل از دانشگاه اخراج شد. ریپش می‌گوید: «من ابتدا این دانشجو را به مصرف بیش از حد مواد مخدر متهم کردم، ولی بعد فهمیدم که او 28 ساعت بدون وقفه در حال بازی بوده است! »
از سوی دیگر، شلبی کوزت 17 ساله که یک دانش‌آموز سال سوم دبیرستان است، عضو یک کلوپ بازی ویدئویی در دبیرستان شده است. او می‌خواهد با دیگر بازیکن‌ها آشنا شود و باور دارد که این بازی‌ها مکمل خوبی برای آموزش‌های مدرسه هستند. کوزت می‌گوید: «من خیلی پازل حل می‌کنم و آنها واقعا به تیز شدن ذهن من کمک می‌کنند.» او عقیده دارد که به لطف بازی‌های ویدئویی سرعت واکنش او بسیار بالا رفته است.
کلوپ مذکور توسط یک معلم انگلیسی به نام چاک لانگ شروع به کار کرد. این معلم عقیده دارد که کار مایکروسافت در تحقیق بر ظرفیت‌های بازی‌ها مفید است و حتی می‌تواند از طریق افزایش فروش برای خود این شرکت هم سودمند باشد. او این سوال را هم مطرح می‌کند که «چرا نباید چیزی را که بچه‌ها با آن تفریح می‌کنند، ارتقا داد؟»
آسوشیتدپرس، 20 فوریه- ترجمه: علیرضا نورایی
نظر شما