ممکن است تصور اینکه خورشید به زمین آسیب برساند، دور از ذهن بیاید اما شواهدی وجود دارد که تاثیر میزبان منظومه شمسی بر دنبالهدارها در گذشته باعث ایجاد مشکلاتی بر روی زمین شده است.
محققان یک چرخه 26 میلیون ساله از تاثیرات شهاب‌سنگی را شناسایی کرده‌اند که با انقراض‌های عظیم 260 میلیون سال قبل همزمان بوده‌اند.
این حوادث با حرکت خورشید و خانواده سیاراتش در صفحه میانی متراکم کهکشان راه شیری مرتبط هستند.
دنبالهدارها در حقیقت در فاصله بسیار دوری از خورشید و در لبه منظومه شمسی قرار دارند، اما همچنان تحت تاثیر کشش گرانشی خورشید هستند. اختلال گرانشی ابر اورت منجر به بارش دوره‌ای دنبالهدارها در ناحیه داخلی منظومه شمسی می‌شود که زمین در آن قرار دارد.
ابر اورت پوسته جوی بسیار ضخیمی است که دور منظومه شمسی ما را احاطه کرده است. این ابر در فاصله 30 تریلیون کیلومتری از خورشید قرار دارد.
گفته می‌شود آخرین رویداد این چنینی تقریبا 11 میلیون سال پیش درست همزمان با عصر انقراض عظیم میوسن چنین اتفاقی رخ داده
به گفته مایکل رامپینو، زمین‌شناس آمریکایی، این فرضیه که ما در منطقه‌ای کاملا امن زندگی می‌کنیم اشتباه است.
وی در ادامه افزود: شواهدی از افزایش فعالیت دنبالهدارها در یک تا دو میلیون سال پیش وجود دارد و برخی مدارهای دنباله‌دار نیز مغشوش شده‌اند، از این رو در عصر معاصر نیز احتمال بارش دنباله‌دار وجود دارد.
این موضوع با موقعیت مکانی ما که در نزدیکی صفحه میانی کهکشانی یعنی محل اغتشاش‌های ماده تاریک قرار دارد، صدق می‌کند.
ماده تاریک، ماده نامرئی مرموزی است که کهکشان‌ها را احاطه کرده و تنها می‌توان با توجه به اثرات گرانشی آن را شناسایی کرد.
دانشمندان بر این باورند که 80 درصد از کل جهان، ماده تاریک است.
این تحقیق در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر شده است.
۵۴۵۴
نظر شما