و کاش همان توضیحات، وافی به مقصود بود، بعضاً با کسانی برخورد می‌کردیم که مطالب را نخوانده، تحلیل از پیش گفته شده در جیب داشتند. انکار نمی‌کنیم که عرصه برایمان تنگ شده بود و زیر فشار بودیم و نه فکر کنید این وضعیت را نهادهای رسمی برایمان رقم زده بودند که اساساً با تفکری مواجه بودیم که می‌گفت هر که چون ما بگوید و رفتار کند با ماست و هر که غیر آن بگوید بر ماست. چنین تفکر رایجی بر آنمان داشت تا عرصه را به همان‌ها واگذار کنیم که چنین می‌پنداشتند.
طرفه آن که گروه‌های افراطی درگیر در منازعات پس از انتخابات اگر در هیچ چیز اشتراک نداشتند، متفقاً بر رأی نظر و شیوه خود پای می‌فشردند. گرچه در همان آذر 1388 که انتشار روزنامه را متوقف کردیم، چه براساس شواهد تاریخی و چه طبق تجربه سی‌ساله انقلاب خودمان می‌دانستیم رویکرد افراطی، تاریخ مصرف محدودی دارد و جامعه، خود به خود چنین نگاهی را پس می‌زند، خوشبختانه امروز شاهد کمرنگ‌شدن چنان تفکری هستیم. افراطیون بر مدار تکرار افتاده‌اند، چنته‌شان خالی‌تر از گذشته برای مردم عیان شده است.
و از این گذشته، خوشحالیم که مروج و مبلغ نسخه‌ای بودیم که از همان اوان شروع منازعات، عقلا، استخوان خرد‌کرده‌ها و دلسوزان انقلاب می‌پیچیدند که امروز بیش از گذشته، میزان صدق آن به اثبات رسیده است: گره این کلاف سردرگم جز با سرپنجه عقلانیت و اعتدال باز نمی‌شود. یکسونگری و «خودحق‌پنداری» حاصلی جز جمود و افراط ندارد و راه را به بن‌بستی خواهد کشید که حیات را فقط در بقاء نزاع رقم خواهد زد.
اگرچه هنوز عده‌ای برآنند که تنور این نزاع داغ بماند، اما جامعه و مردم آرامش و روزهای روشنی را طلب می‌کنند که اساساً برای نیل به آن به مشارکت تن می‌دهند و بلکه مشتاق آنند.
معتقدیم مردم و جامعه امروز، به جبران خسارت از دست رفتن فرصت بزرگ و طلایی پس از انتخابات، همتی مضاعف و کاری مضاعف از نخبگان و بزرگان قومشان طلب می‌کنند. و ما که خود را حلقه وصل مردم با نخبگانشان می‌دانیم، در پی نیل به چنین هدفی بار دیگر پای به عرصه می‌گذاریم.
اصرار و پافشاری بر مشی اخلاقی و اعتدالی و حفظ نگاه اصولگرایانه با رویکردی منتقدانه نسبت به تحولات جامعه و عملکرد مسئولان سرفصل حرکت رسانه‌ای «خبر» بوده و هست. از نظر ما این رویه، عین حرفه‌ای‌گری است.
امید واثق داریم ماندنمان در گرو رعایت اصول حرفه‌ای است و اعتماد و اقبال در پس چنین حرکتی نهفته است.
نظر شما