هر پدیده اجتماعی از جمله دولت ترکیبی از نقاط قوت و ضعف است. اما چگونه می­ توان نقاط ضعف قدرت­ ها را سنجید و از استمرار توفیق یک دولت اطمینان حاصل کرد؟

دولت برآیند تلاش نیروهای مؤثر اجتماعی در عرصه سیاست است و به یمن پشتوانه ­ای که از سوی مردم و رأی دهندگان به دست می ­آورد با اجرای برنامه ­های خود، بهبود شرایط و اداره اوضاع کشور را رقم می زند.

طبیعی است که هر دولتی مخالفان و موافقانی دارد، اما مخالفت و موافقت گروه ­ها و جریان ­های سیاسی با دشمنی متفاوت است. قصد تخریب یک دولت مستقر که بخش اعظمی از مأموریت و وعده ­های خود را با توجه به مجموعه شرایط به نحو مطلوب یا حداقل قابل قبولی عملی کرده است، بی ­تردید در یک جامعه دینی و برخاسته از ایمان اسلامی جزء منکرات قطعی است.

تلاش­ های دولت تدبیر و امید که در سال 1392 با اکثریت آراء مورد اتفاق نظر مردم ایران قرار گرفت درسی فراموش نشدنی به همه مخالفان بود اگر بیاموزند! ایرانیان نشان دادند علیرغم تضییقات فراوان و رفتارهای نامناسب سیاسی و حرمت­ شکنی قادر به هرگونه تغییر و تحول در عرصه مدیریت کشور خویش هستند، مردمی که نظام شاهنشاهی را برانداختند و بر ویرانه­ های آن جمهوری اسلامی را بر پا ساختند قادرند به نحو شایسته­ ای از این نظام حمایت و صیانت کنند. امروز اگر کسانی شایستگی اداره امور اجرایی کشور را در خود می­ بینند باید با ادب و منطق ورود پیدا کنند. تجربه چندین دوره انتخابات گذشته نشان داده که با تخریب و حمله به دیگران توفیق حاصل نخواهد شد و اگر هم حاصل شود در نظام دینی مشروع نخواهد بود. انتخابات یک مسابقه بزرگ ملی است که پهلوانان مدیریت کشور در عرصه رقابت نفس­گیر باید آداب پهلوانی، توانایی و تفوق منطق و روش و برنامه­ های خود را به نمایش دید تماشاگران که در مقام داوران عمومی هستند قرار دهند. کجای اخلاق مسلمانی اجازه می ­دهد بی محابا امیدهای ملت را نشانه رویم و برای پائین کشیدن کسی از قدرت و بالا بردن دیگری، اخلاق و معنویت، منطق و دستاوردهای این نظام را در معرض هجمه­ های سنگین قدرت­ طلبی قرار دهیم.
مگر هر تلاش برای کسب قدرت مشروعیت دارد، مگر به هر قیمتی می­ توان به قدرت رسید؟ اگر چنین است فضای جامعه مسلمانی و توحیدی با جامعه آمیخته به شرک و عبودیت طاغوت چه تفاوتی خواهد داشت؟!

اگر برای کسب قدرت سیاسی قانون و اخلاق دینی و انسانی به آسانی زیر پا نهاده شود چگونه می­ توان از مردم انتظار پیروی از سیاست دینی داشت، چگونه می­ توان از جامعه انتظار انصاف در داوری داشت؟

چگونه می­ توان از مردم طلب کرد با هم معارضه و منازعه نکنند. مردم از کجا و چه کسانی باید نحوه رقابت را بیاموزند؟ کسانی که در اطاق­ های فکر خود مسموم­ ترین شیوه ­ها را برای تباهی رقیب برمی­ گزینند در معیار عدل الهی چه پاسخی دارند؟ پس به وضوح مشخص است که دینداران اعم از اصولگرا و اصلاح­ طلب مشی اعتدال را برمی­ گزینند برای رسیدن به هدف تلاش می­ کنند برای ادای یک تکلیف انسانی و اجتماعی و شرعی. نه برد آنها را مغرور می­ کند و نه باختن معنای غم و اندوه خواهد داشت.

این بازی قدرت (انتخابات) روش مسالمت ­آمیز انتقال قدرت یا حفظ قدرت موجود است. اگر مردم در کنار یک فکر و عقیده یا یک مرام و تشکیلات قرار گیرند آن مرام شکوفا می­ شود، همه باید در انتخابات آینده مردم­سالاری را در یک جامعه دینی تجربه کنیم. هر کس با هر گرایش سیاسی باید به قانون و اخلاق تمکین کند.

مردم باید بی ­اخلاقی را در رفتارهای سیاسی رصد کنند. به بی­ اخلاق­ ها و هتاکان که مردم را عددی به حساب نمی­ آورند اعتماد نکنند. البته فصل انتخابات فصل توجه همگانی به مردم و جایگاه خطیر آنهاست، چون همه در جستجوی رأی برآمده ­اند. اما مردم با حضور پرنشاط، شکوه همبستگی و صیانت از امنیت ملی کشور خود را در انتخابات به نمایش خواهند گذاشت و چه در ریاست جمهوری و چه در انتخابات شوراها کسانی را برخواهند گزید که کار بلدند و کشور را به منزله موش آزمایشگاهی تلقی نمی­ کنند. مردم نسبت به همه جریان­ های سیاسی موجود در کشور شناخت و داوری مناسبی دارند و کافی است فضای برگزاری یک رقابت اخلاقی و توأم با متانت و ادب را دنبال نمائیم تا هر آنچه نظر اکثریت جامعه هست به کرسی نشیند. راهی جز این برای حل منازعات نمانده است. نگذاریم اختلافات داخلی که عمدتاً نفسانی است شکوه و عظمت و وحدت ملت بزرگ ایران را نشانه رود، ایران امروز یک کشور در جایگاه رفیع علمی، اقتصادی و تعیین کننده نه تنها در منطقه بلکه در دنیاست، نیازمند انسان­ های فکور، اندیشمند، اهل نظر و تقوی و تعهد به میثاق ملی با مردم دارد، بگذاریم مردم رشد و شکوفایی کشور خود را به دست خود،آگاهانه رقم زنند. با تبلیغات سوء اعتماد مردم به نظام اسلامی بیشتر در معرض آسیب قرار می­ گیرد تا موجودیت یک دولت. پس خدا را ناظر بدانیم و در مقابل اظهارات و داوری­ ها سنجیده سخن بگوئیم.

نظام سیاسی یکپارچه جمهوری اسلامی را به چالش نکشیم، امنیت ملی موجود را که مرهون همدلی و همراهی مردم و تلاش جان برکفان این میهن است پاس بداریم. این امنیت در گرو همراهی و همدلی اکثریت جامعه و پرهیز از سیاه ­نمایی ­ها و تفرقه صیانت خواهد شد.

امنیت پایدار میهن ما امروز زبان­زد دنیاست آن را با همبستگی و نمایش قدرت ملت تحکیم بخشیم و به بیگانگان نشان دهیم ایران­ هراسی تصوری موهوم بیش نبود، و اسلام­ هراسی ساخته و پرداخته دشمنان اسلام است. ایران در سایه اسلام و تعالیم ارزشمند اخلاقی آن جان گرفته است و پیشرفت­ های علمی این کشور در آینده، تمدن نوین اسلامی را در جهان پایه­ ریزی خواهد کرد.

امروز ایران با افتخار می­ تواند از ظرفیت­ های خود بهره­ برداری کند. افتتاح فازهای متعددی از پالایشگاه­ های بزرگ جهان را شاهد باشد و از هدررفت منابع ملی ثروت عظیم ملت جلوگیری کند. همه پیشرفت ­ها در سایه اتحاد، همدلی، و رقابت اخلاق­ مدار و منصفانه ممکن خواهد بود. آتش توپخانه ­هایی که در سرزمین خودی روشن شده است باید به سرعت خاموش شود.

انتخابات منازعه و حتی مجادله نیست. بلکه معرفی توانایی­ ها و ایجاد باور عمومی نسبت به توانایی کاندیداهاست به همین سادگی! ولاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم...

با هم منازعه نکنید که سست و لرزان می­ شوید و شوکت و اعتبارتان شکسته می ­شود...

این فریاد رسای کتابی است از جانب خداوند سبحان که همه ایرانی­ ها آن را محترم می­ شمارند...

*معاون سیاسی استاندار تهران

27214

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 656305

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 12 =