آیت‌الله محمد یزدی در دیدار رئیس و اعضای کمیته کرسی‌های آزادی اندیشی حوزه علمیه که در سالن اجتماعات جامعه مدرسین برگزار شد، اظهار داشت: معنای درس خارج در حوزه این است که استاد متون مختلفی را در مورد موضوع بیان و شاگرد در آن موضوع در کلاس درس شبهه مطرح می‌کند، این نوع تدریس برکات زیادی دارد ازجمله موجب شکوفایی قوه استنباط شاگرد می‌شود و این امتیاز در حوزه است.
اهم اظهارات به شرح زیر است:
* امام راحل در نجف اشرف، وقتی بحث حکومت فقیه را مطرح می‌کردند، دیدند کسی در کلاس درس حرفی نمی‌زند، اشکالی نمی‌کند، بعد به حاج‌آقا مصطفی گفتند، جریان از چه قرار است؟ چرا کسی در کلاس درس اشکالی نمی‌کند که شهید حاج مصطفی به ایشان گفتند، اینجا حوزه علمیه نجف است و سبک و سیاق درس‌ها به همین شکل است، اما از روز بعد خود حاج مصطفی شروع به اعتراض و شبهه در کلاس درس کردند.
* در یکی از تبعیدگاه‌های کشور بودم، در آنجا علمای از نجف به ایران آمده بودند تا به زیارت امام رضا(ع) بروند، در آن جمع، عالم بزرگی از نجف بود و من به دعوت میزبان در مهمانی آن‌ها شرکت کردم، موضوع ساده‌ای در جلسه مطرح شد و آن عالم نظر خودش را مطرح کرد، به آن عالم گفتم مسئله‌ای که مطرح کردید، علامه طباطبایی آن را در المیزان مطرح کرده است. وقتی این حرف را گفتم، معلوم شد، علمای نجف از این مسئله که علامه در المیزان فلان بحث را مطرح کرده‌اند، خبر ندارند. بعد موضوعات دیگر مطرح شد، دوباره گفتم این بحث در المیزان مطرح‌شده و در المیزان غیر از مباحث تفصیلی، مباحثی در مورد غربی‌ها و فلاسفه هم هست، خواستم دو سه دور المیزان در اختیار این علما قرار دهند تا بیشتر در جریان مباحث علامه طباطبایی قرار گیرند. نزدیک ظهر به‌عنوان تبعیدی از همان آن عالم موضوعی را سؤالی کردم، ایشان نمی‌خواست بپذیرد که ما طلبه‌های قمی اهل بحث و جواب هستیم، چون در مورد طلبه‌های قمی معتقد بودند اهل بحث و درس نیستند، تنها اهل روضه و منبر هستند، ایشان جواب سرسری داد، متوجه شدم نمی‌خواهند با من بحث کنند، ولی بحث را تعقیب کردم، بعد ایشان گفت، بله برای من نقل کردند که در مورد این بحث آقای خمینی حرف‌هایی زده‌اند. از این نحوه گفتار این عالم ناراحت شدم، قضیه را درست برایش توضیح دادم و گفتم، وقتی این بحث اصولی را امام راحل در کلاس بحث می‌کردند، من در جلسه بودم و نظر ایشان این است، ولی در این مورد اشتباه به شما مطلب رسانده‌اند و چون بحث طلبگی شروع‌شده بود، ایشان استقبال کردند وقتی من بحث را دقیق گفتم و نظر امام راحل را دقیق شنید حرف ایشان را تأیید کرده و نظر دیگران را اشتباه دانست.
* در حوزه وقتی بحث می‌شود، باید بحث روز مطرح شود تا وقت دیگران گرفته نشود، به این مسئله فکر می‌کردم تکلیف ما در شرایط فعلی چه چیزی است؟ در همین حال کتابی در مورد مسئله ولایت‌فقیه می‌خواندم در این کتاب متوجه شبهه پروری به‌جای آسیب‌شناسی از سوی مؤلف شدم.
*در حال حاضر یکی از کارهای کمیته کرسی آزاداندیشی نقد در مباحث شبهه پروری است. امروز به‌راحتی در مباحث اصلی طرح شبهه می‌کنند، چطور بعد 37 سال از پیروزی انقلاب گذشته و ساده‌ترین شبهه در مورد ولایت‌فقیه مطرح می‌شود و بحث کرده و آن را کتاب کرده و منتشر می‌کنند.
* در شورای نگهبان بحث داریم، آیا اگر در قانون چیزی مدون برای قاضی نبود، قاضی می‌تواند طبق یکی از فتاوای مراجع عمل کند، یا باید به‌حکم ولی‌فقیه عمل کند؟، قانون دارد که طبق فتاوای یکی از مراجع، ولی معتقدم طبق فتوای رهبری عمل کند، چون مسئولیت حکومت در دست دارد، ولی سایر مراجع مفتی هستند، اما حاکمیت ندارند حاکمیت با مرجعیت دو تا است این دو، جدای از هم هستند که برخی این دو مسئله را باهم اشتباه می‌گیرند.
* 38 سال از حکومت ولایت‌فقیه گذشته، متأسفانه به‌عنوان بحث آزاداندیشی شبهه پروری می‌کنند نه شبهه زدایی، آزاداندیشی اندازه دارد کتاب در مورد ولایت‌فقیه می‌نویسند، ولی اصول آزادی را فراموش می‌کنند، بالاخره کسی باید به این مسائل پاسخ بدهد.
29214
نظر شما