زیباکلام:نحوه اطلاع‌رسانی قوه‌قضاییه طوری است که جامعه،برخورد باپرونده‌های امنیتی را سیاسی می‌پندارد

مثلا در ژاپن، هند، آلمان يا انگلستان، حتي در تركيه و پاكستان چنين نشست‌هايي وجود ندارد كه سخنگوي قوه قضاييه يا رييس اين دستگاه به صورت هفتگي مصاحبه مطبوعاتي داشته‌باشند.در كشورهايي كه مثال زدم مطبوعات آزاد وجود دارد يا صداوسيما در دست يك جناح يا گروه خاص نيست، بنابراين مي‌توان راجع‌به مسائل مختلف قضايي اظهارنظر كرد اما در ايران در مورد پرونده‌هاي مهم قضايي مطبوعات مستقل جرات و اجازه ورود ندارند، صداوسيما هم كه همواره يك خط و خوانش يكسان را پيش مي‌گيرد. بنابراين اينكه سخنگوي قوه قضاييه اظهارنظر مي‌كند و نشست خبري مي‌‌گذارد شايد غنيمت است. اما در مورد اغلب پرونده‌هاي مهم هم كلي‌گويي‌هايي صورت مي‌گيرد، موضوعات تا همان حدي بيان مي‌شود كه كم و بيش مردم هم مي‌دانند.

مثلا در مورد مرگ سيدامامي قوه قضاييه چه گفت كه جنبه روشنگري داشته‌باشد؟ در مورد پرونده مهدي هاشمي چه اطلاعاتي داده شد كه مردم دقيقا متوجه اتهامات باشند؟ يا نازنين زاغري كه متهم به جاسوسي است در چه حوزه‌هايي و به چه شكل جاسوسي كرده يا با كدام دستگاه‌هاي امنيتي در ارتباط بوده است؟ شايد بخشي از اطلاعات امنيتي باشد و نبايد رسانه‌اي شود اما مي‌توان به بخشي از جزييات ديگر پرداخت. مثلا در مورد پرونده فعالان محيط‌زيست چرا از يك مرجع به صورت دقيق در مورد شكل و نوع جاسوسي كه از آن صحبت مي‌كنند اطلاعاتي نمي‌دهند؟ حتي بعد از اين همه مدت كه از اعدام اميرمنصور آريا گذشته همچنان سوالات و ابهاماتي در مورد اين پرونده وجود دارد.