کاش سپاه یکباره تراکتور را تنها نگذارد

فرهاد عشوندی: حدود 4 سال قبل بود که بعد از واگذاری کارخانه تراکتورسازی به بنیاد بسیج ، این نهاد نظامی در کنار باشگاه تراکتورسازی قرار گرفت و مدتی بعد هم مصطفی آجورلو که مسئول تربیت بدنی سپاه بود راهی این تیم شد. او البته مثل همه تجربه های مدیریتی اش سعی کرد خیلی گران تیمداری کند و با ایده های بزرگ به ساخت زیرساخت های درآمدزایی برود. بدهی های بازمانده از قبل اما کار را دشوار کرد و به جایی رسید که تیم با محرومیت روبرو شد.

آجورلو تقریبا همان مدلی را در تراکتورسازی داشت که در پاس دهه 80 تجربه کرده بود. چند سال تیمداری پر هزینه و ناگهان رسیدن به نقطه ای که صاحبان سهام احساس کنند ، آورده این مدل مدیریتی در بازگشت سرمایه ، ارزشش را نداشته است. مدلی که در پایان دوره حضور قالیباف در نیروی انتظامی با چالشی ابدی برای پاس مواجه شد.

فرمانده جدید نیروی انتظامی یکباره با خیل عظیم انتقاداتی روبرو شد که باورش را نداشت. احمدی مقدم وقتی دید در نامه های رسیده از فرماندهانش در شهرهای مرزی اشاره می شود ، آنها لب مرز با کمبود سلاح برای مبارزه با اشرار روبرو هستند درحالی که همه مردم از هزینه های میلیاردی در پاس می گویند ، تصمیمش را گرفت و پاس را برای همیشه واگذار کرد.

بعد هم تیم افتاد  دست کیومرث هاشمی ، حاج بابایی ، علی آبادی ، اولیایی ، منصوریان، سردار مرادی استاندار وقت همدان و همه اتفاقاتی که همه یادشان هست و امروز این تیم را به دسته سوم رسانده است!

حالا تراکتورسازی که قرار بود با راهکارهای اقتصادی آجورلو به برندی معتبر تبدیل شود ، از آن تیم محبوب و پرهوادار چند سال قبل به تیمی شکست خورده و پر هزینه بدل شده است که حتما بدهکاری هم به جا خواهد گذاشت.

اگرچه سردار آجورلو در این سال ها با ارتباطاتش توانست درآمدهای زیادی کسب کند اما با پس زدن هواداران از تیم ، امکان درامدزایی از طریق سامانه های پیامکی هم افتی فاحش خواهد داشت.

واقعیت اما این خواهد بود  که برای سال بعد ، یکباره اگر تراکتورسازی رها شود ، مشکلات چند برابر می شود. بی شک شاید بسیاری از هواداران تراکتورسازی الان اعتقاد داشته باشند اگر ناصر شفق می ماند و تیم زیر نظر ارگان دیگری نمی ماند ، امروز حال و روزشان این نبود اما به هر حال ان روز و در روزهای اوج تیم ، چنین تصمیمی گرفته شد و حالا باید امید داشت در روز تنهایی تیم این روند جدایی طوری نباشد که لطمه ها به تراکتورسازی غیرقابل جبران باشد.

حتما باید این روند انتقال با شیوه ای باشد که دخالت های فنی در حداقل باشند و حمایت مالی برای این  تیم وجود داشته باشد.

این تیم یک سرمایه است. یک عامل انتحاد برای آذری زبان ها. کاری نکنید این نماد اتحاد ، نماد انتقاد باشد و به جای وصل ، مامنی باشد برای فصل.

اشتباهاتی که در گذشته انجام گرفته ، در کنار تلاش هایی که شده ، همه درس عبرتی باشند و آینده ای درخشان باز پیش روی افتخار فوتبال تبریز باشد.

4141