اگرچه مریخ در حال حاضر، خشک و بدون حیات به نظر می‌رسد اما میلیاردها سال پیش، سطح آن پوشیده از آب بوده و احتمالا به دلیل وجود چنین شرایطی، آبزیان بسیار کوچکی در این سیاره زندگی می‌کرده‌اند.
دانشمندان "دانشگاه ادینبرو"(.Edin) در اسکاتلند به همراه همکاران خود در "آزمایشگاه پیش‌رانش جت"(JPL) ناسا، "دانشگاه براون"(Brown University) آمریکا، "مؤسسه فناوری کالیفرنیا"(Caltech)، "مؤسسه فناوری ماساچوست"(MIT) و "دانشگاه ییل"(Yale University) آمریکا، پژوهش جدیدی درباره این موضوع انجام دادند.
آنها در این پژوهش دریافتند سنگ‌های رسوبی که از گل یا خاک فشرده ساخته می‌شوند، بهترین محل برای جستجوی شواهد فسیلی از زندگی هستند. این موضوع تا حدی ناشی از این حقیقت است که سنگ‌های رسوبی، بین سه و چهار میلیارد سال پیش، در بستر دریاچه باستانی مریخ تشکیل شده‌اند. علاوه بر این، چنین سنگ‌هایی، حاوی آهن و سیلیس هستند که هر دو به حفظ فسیل کمک می‌کنند.
اگر در مریخ، سنگ‌های رسوبی حاوی فسیل وجود داشته باشند، احتمال دست نخورده بودن آنها بیش از سنگ‌های مشابه روی زمین است زیرا مریخ برخلاف زمین، در معرض تغییر زمین‌ساخت صفحه‌ای که به مرور زمان، موجب سایش سنگ های باستانی شده، قرار نداشته است.
پژوهشگران امیدوارند که یافته‌های این پژوهش، به تشخیص محل فرود و پژوهش ماموریت آینده سطح‌نوردهایی مانند ماموریت "مریخ 2020" ناسا که در جستجوی شواهدی از زندگی گذشته مریخ هستند، کمک کند.
5656
نظر شما