روزی که کیمیا علیزاده به عنوان پرچمدار کاروان ایران در بازیهای آسیایی معرفی شد، بسیاری از قهرمانان مرد ورزش ما که خود را سزاوار این افتخار میدانستند، به احترام کیمیا سکوت کردند، سکوتهایی که با آسیبدیدگی علیزاده به زمزمه تبدیل شد و از غروب یکشنبه این نجواها به گوش رسید که برخی ستارههای مرد ورزش ما توقع دارند حالا که کیمیا نیست، پرچم ایران در رژه کاروان دست آنها باشد، اما دیروز ستاد بازیهای آسیایی تصمیم خود را گرفت و قرار شد پرچمدار جدید هم از میان بانوان انتخاب شود. این درست که از لحاظ سابقه و افتخارات، حداقل بیش از ۱۰ ورزشکار مرد کشورمان از بانوان اعزامی به جاکارتا جلوتر هستند، اما توقع داریم این ورزشکاران شرایط فعلی را درک کنند و اجازه ندهند ماجرای انتخاب پرچمدار باعث ایجاد حاشیه در کاروان اعزامی به اندونزی شود.
جدا از این واقعیت که شرایط فعلی جامعه ایجاب میکند پرچمدار کاروان ایران یک بانوی ورزشکار باشد، اگر انصاف داشته باشیم حالا که شرایط و امکانات موجود برای ورزشکاران مرد و زن در کشورمان برابر نیست و بانوان ورزشکار از لحاظ حمایت، توجه، تبلیغات، درآمد و... شرایط مناسبی در قیاس با مردان ندارند، حداقل سهم ورزش بانوان ما این است که پرچمدار کاروان اعزامی به بازیهای آسیایی از میان آنها انتخاب شود. این اتفاق قبل از هر چیز به بهتر دیده شدن ورزش بانوان و بانوان ورزشکار کمک میکند. امکان بهتر دیده شدن را از بانوان ورزشکار نگیریم.
این یادداشت در ستون حرف آخر سهشنبه ۱۶ مرداد روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.
نظر شما