محمد خوشنام*
همین حالا، در جابجایی‌های سرمایه ای در ایران و افزایش عطش برای خرید خودرو، عملکرد صنایع خودروسازی نمره قبولی را کسب نمی کند. عدم عرضه به موقع خودرو به بازار در کنار پیش فروش های مساله دار و بدون قیمت قطعی و زمان قطعی فروش، خود نکته ای است که باید مد نظر قرار گیرد.
متاسفانه صنعت خودروسازی ایران در سایه حمایت‌های فراوان دولتی، نه به فکر تکنولوژِی روز است و نه عمق بخشیدن به ساخت داخل و فتح بازارهای صادراتی. به نظر می رسد حمایت ها از صنعت خودروسازی نتیجه معکوس داده چرا که عملا با منع واردات خودرو، بازار و صنعت خودروسازی را از تکنولوژی روز محروم کرده ایم . در دیگر سوی مردم نیز به استفاده از خودروهایی با تکنولوژی دهه ها قبل عادت کرده اند و حالا برای حفظ ارزش پول خود نیز تقاضایشان برای خرید خودرو را وارد میدان می کنند و همین امر باز به افزایش قیمت ها در این شرایط دامن می زند.
عقب ماندگی تکنولوژی خودرو سبب شده است هزینه های سنگین زیست محیطی، آلودگی فراوان، تصادفات جاده ای و مرگ و میرهای متعدد رخ دهد و در نتیجه اجتماع و اقتصاد ایران متحمل هزینه های سنگین و غیر قابل جبرانی شد.
اگر کمی به عقب برگردیم ، مشخص می شود مضرات منع کامل واردات خودرو به کشور بر سیاستگذاران نیز مشخص شد چرا که در دوره فعالیت دولت سازندگی ، صنعت خودروسازی ایران درها را برای آشنایی با صنعت روز دنیا گشود کم کم پای قراردادهای تازه به این صنعت باز شد و این وضعیت در دولت اصلاحات ادامه داشت.این سیاست‌ها، رشد صادرات و حتی ساخت کارخانه‌هایی با سرمایه گذاری مشترک در دیگر کشورها را موجب شد اما تشدید تحریم ها در اوایل دهه نودف فشار سنگینی را به این صنعت وارد کرد و از پس 5 سال شرایط عادی بار دیگر فشار تحریم ، این صنعت را با مشکلات متعدد مواجه کرده است. به نظر می رسد حتی بزنگاه‌ها نیز برای شناسایی فرصت ها و رفع مشکلات مقبول نیفتاده است و در این شرایط باید به تجربه دیگر کشورها نیز نگاهی انداخت.در شرایط کنونی بهترین راه آزاد سازی واردات خودرو بدون استفاده از ارز دولتی،البته با تعرفه موثر و رقابتی است.در این صورت حتی با وجود تحریم ها صنعت خودرو با رشد و جهش مواجه خواهد شد.
* فعال اقتصادی
223223
نظر شما