تاثیر نشست تهران بر پروژهٔ تهاجم غرب به سوریه

زهره نوروزپور: روز گذشته وزیر امور خارجه کشورمان در سفری غیر منتظره در استانه مذاکرات تهران وارد دمشق  شد. سفر دکتر محمد جواد ظریف در حالی صورت می گیرد که کشورهای قدرتمند جهان در سودای حمله نظامی به سوریه هستند. فرانسه، انگلیس و آمریکا با سناریوی ساختگی و تکراری حمله شیمیایی قصد حمله به ادلب را دارند. شهری که آینده سوریه و حکومت شخص بشار اسد به آن گره خورده است.

در این میان وضعیت سوریه به جایی رسیده است که کشورهایی که تا کنون در آن هزینه کرده اند به دنبال سهم خواهی هستند. رژیم صهیونیستی از روسیه خواسته است که ایران را از مرزهای جنوبی سوریه منتهی به جولان اشغالی دور کند. کردها از آمریکا خواستند دست ترکیه را از ادلب کوتاه کند. اما امریکا هم از آخور می خورد هم از توبره ! به طوری که هر از گاهی نعل ترکیه را می زند و هر از گاهی هم میخ کردها... در نهایت می ماند روسیه که از دیگر کشورهای حاضر در سوریه مرموزانه تر و محتاطتر عمل می کند. پشت پرده با آمریکایی ها و اسرائیلی ها مذاکره کرده است، مذاکراتی که تا کنون حواشی بسیار داشته است. پس از ان بود که زمزمه های از جانب روس ها شنیده شد مبنی بر اینکه روسیه قصد دارد در ازای معاملاتی با امریکایی ها، ایران را مجاب به خروج از سوریه کند. اما مقامات روسیه این اخبار را تکذیب کردند. همچنین بشار اسد رسما اعلام کرد که اجازه حضور ایران در سوریه دست ما است، کسی نمی تواند تعیین کند که ایران بماند یا برود.

در همین حال بود که ماریا زاخاروا هشدار داد که دولت فرانسه به همراه آمریکا ظرف 48 ساعت دیگر به سوریه حمله خواهند کرد.

چندی قبل از هشدار وزارت خارجه روسیه، اخباری منتشر شد مبنی بر ربودن صدها کودک از استان ادلب برای استفاده در حملات شیمیایی و استفاده از آن ها برای تبلیغ در جریحه دار کردن افکار عمومی،  پس از آن بود که معلوم شد بار دیگر قرار است امریکایی ها به بهانه استفاده تسلیحات شیمیایی در ادلب از سوی دولت مشروع این کشور،  به این منطقه استراتژیک و ژئوپلتیک سوریه حمله کنند. ادلب یکی از مناطق حساس سوریه است که در مذاکرات آستانه یکی از مهمترین محورهای مورد بحث بود چرا که ترکیه در میان شورشیان ادلب نفوذ بسیاری دارد و من باب این امر ترکیه در مذاکرات استانه مهره مهم وضعیت ادلب بود و  هست.

نشست تهران
روز جمعه روسای جمهور روسیه، ترکیه و ایران در تهران گرد هم می‌آیند و وضعیت ادلب را بررسی خواهند کرد. در این مذاکرات قرار است بررسی شود که پاکسازی سوریه از کی و چه زمانی از چه شهرهایی اغاز شود و دیگر بازگشت آورگان و در نهایت تعیین سرنوشت این کشور با ماندگاری و سهم خواهی برخی کشورهای حاضر در سوریه... در همین حال شبکه خبری بی بی سی شب گذشته در برنامه 60 دقیقه در گزارشی کاملا جهت دار در راستای منافع آمریکا نشست روز جمعه را بی اهمیت خواند و کارشناسان این برنامه اظهار داشتند که خروجی مذاکرات تهران دست آورد خاصی ندارد.

این در حالی است که رسانه های خبری معاند و ضد مقاومت، افکار عمومی جهان را به سمت توجیه حملات آمریکا می برند و کسی که قرار است خون هزاران غیر نظامی بیگناه را بریزد متحدان دولت اسد هستند، هدف این رسانه ها این است که خروجی مذاکرات تهران را به وضعیت ادلب و جنگ آینده گره بزنند.

در این زمنیه دکتر محمد ایرانی دیپلمات و کارشناس مسائل خاورمیانه به طور اجمالی و ضمنی به خبرآنلاین گفت: «آمریکا قصد دارد عملیاتی را در سوریه به بهانه و دلایل مختلف علیه برخی از مواضع سوریه اینبار در ادلب انجام دهند. شرایط با توجه به اوضاع سیاسی و میدانی در حال تغییر است،  دست آویز و بهانه آمریکا موضوع استفاده احتمالی ارتش سوریه در این منطقه است. فضای جدیدی که شکل گرفته است ، هم روس ها و سوری ها اطلاعاتی جابه جا کردند و مشخص شد که آنها به بهانه مختلف می خواهند به ادلب حمله کنند، این فضاسازی رسانه ای سبب شد که حمله آمریکا به مواضع  مورد نظر به تعلیق بیفتد. »

ایرانی در خصوص شایعاتی درباره نوع حمله گفت:  «به هیچ وجه نمی توان گفت حمله تمام عیار صورت خواهد گرفت چراکه حمله تمام عیار به معنای ان است که نیروی زمینی نیز در خاک سوریه پیاده شود که این چنین نیست. آمریکا مانند دفعات پیش مواضعی را هدف می گیرد. اگر حمله هوایی نیز جدی باشد و تعداد حملات بیشتر از دفعات قبلی باشد روسها ناوها مجهزی را به حالت آماده باش قرار داده اند.»

همچنین کانال اخبار سوریه که از داخل این کشور پوشش رسانه ای می شود در گزارشی با عنوان شهریور داغ ادلب می نویسد:شهریور داغ ادلب فرارسیده و آنگونه که انتظار می‌رفت همزمان با نزدیک شدن حمله ارتش سوریه برای سرکوب گروه‌های مختلف تروریستی حاضر در این استان مباحث نظامی در مورد آینده سوریه و منطقه شدت گرفته است.

همه از آماده‌باش نیروها در کشورهای مختلف می‌گویند. از یک‌سو ائتلاف حامی تروریسم امریکا، انگلیس و فرانسه بار دیگر عزم خود را برای انجام حملات موشکی به مراکز ارتش سوریه جزم کرده‌اند، فقط در این مانده‌اند که این بار دقیقا باید کجا را هدف قرار دهند و از سوی دیگر، نیروهای متحد و مقاومت در حال تدارک زیر ساخت‌های لازم برای مقابله با این حمله هستند. اما نکته اصلی و مهم اینجاست که واقعا چه اتفاقی قرار است روی دهد؟

نقش ترکیه
ترکیه، کشوری که در طول هفت سال گذشته یکی از اصلی‌ترین و عمده‌ترین حامی گروهک‌های تروریستی در سوریه بوده، صدها هزار آواره سوری در این کشور به سر می‌برند که تقریبا دو سوم آنها را خانواده گروه‌های مختلف تروریستی تشکیل می‌دهند. در مورد نقش‌آفرینی ترکیه همه، تقریبا همه چیز را می‌دانند اما نکته اصلی این است که آنکارا در این شرایط فعلی قرار است چه نقشی بازی کند؟

شرایط ترکیه برای عمل در صحنه سیاسی و نظامی سوریه اصلا مناسب نیست و تابع شرایط مختلفی است و تعیین کننده این شرایط هم خود ترک‌ها نیستند، بلکه آنها بخشی از بازی بوده و ناچار هستند در زمینی که برایشان تعریف شده، اقدام به بازی کنند. تحولات این روزهای ادلب به هیچ عنوان خوشایند سران آنکارا نیست، اما آنها به‌عنوان بخشی از بازی به حضور در صحنه سیاسی سوریه هستند.

همانگونه که در طول روزها و هفته‌های گذشته شاهد بوده‌ایم، آنکارا اقدام به گسیل بسیار زیاد نیرو و تجهیزات به سمت مناطق اشغالی در شمال سوریه کرده است، انتقال این حجم از نیرو و تجهیزات در یک تحلیل اولیه جز برای شروع یک جنگ، هیچ اقدام عاقلانه‌ای نیست. همه شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که ارتش ترکیه توانایی مدیریت کردن هیچ جنگی را در عمق خاک سوریه با توجه به برتری هوایی و پدافندی نیروهای متحد ندارد و در شرایطی که این کشور به شدت از طرف امریکا تحت فشارهای شدید اقتصادی و سیاسی است، اصولا هیچ عقل سلیمی نمی‌تواند قبول کند کشوری با این شرایط بخواهد در کشوری دیگر وارد جنگ شود. اما چرا ترکیه دست به انتقال این حجم از تسلیحات مختلف به خاک سوریه زده است؟ چه اهدافی پشت این ماجرا نهفته و اصولا سهم ترک‌ها در شهریور داغ ادلب چیست؟

برای پاسخ به این سوال باید به بخشی از تصمیمات پشت پرده در خلال سفر چند هفته پیش وزیر خارجه، وزیر دفاع و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه به مسکو و دیدار با رئیس‌جمهور روسیه و دیگر مقامات ارشد این کشور اشاره کرد. همه رفتارها و اقدامات آنکارا به آن سفر و همچنین سفر محرمانه برخی از مسوولان ایرانی و ترکیه‌ای به پایتخت‌های دو کشور در طول دو هفته گذشته باز می‌گردد.

هر چند مشخص نیست که واقعا چه تصمیماتی اتخاذ شده، اما با الگوبرداری رفتاری از سیاسیون ترکیه می‌توان به نتایج جالبی رسید. حدود دو ماه پیش بود که برای نخستین بار قطری‌ها در یک چرخش آشکار، گروهک جبهه النصره را یک سازمان تروریستی شناخته و تعهد کردند که دیگر به این گروهک کمک نکنند، درست دو ماه پس از این حادثه، روز جمعه نوبت به آنکارا رسید تا دست به چنین حرکتی بزند.

به‌نظر می‌رسد که یکی از خروجی‌های سفرها و دیدارهای اخیر در منطقه، تروریستی خواندن گروهک جبهه النصره توسط آنکارا است. این اقدام هر چند که از درست دو سه ماه پیش احساس می‌شد، اما اعلام رسمی آن، می‌تواند شروع مرحله‌ای جدید در شهریور داغ ادلب باشد.

ترک‌ها که به استعداد دو تا سه لشکر نیرو و تجهیزات به شمال سوریه گسیل کرده‌اند، اکنون در برابر انتخاب سختی قرار گرفته و پس از تروریستی نامیدن جبهه النصره، عملا نباید کمکی به آن کنند. حالا اینکه این حجم از نیرو به چه دلیل در شمال سوریه حضور دارد، همانگونه که پیش از این گفته شد، شاید در وهله اول برای نشان دادن مخالفت با حمله به مواضع گروهک‌های مختلف در این منطقه باشد، اما واقعیت‌های دیگری هم پشت این قضیه نهفته است که نمی‌شود به سادگی از کنار آن گذشت. این واقعیت‌ها نشان می‌دهد که شاید ترکیه به‌عنوان بخشی از نیروهای متحد با جبهه النصره وارد جنگ شود!!

واقعیت آن است که انتخاب‌های ترکیه برای عمل در سوریه بسیار محدود است. با قرار گرفتن جبهه النصره در قالب گروه‌های تروریستی توسط آنکارا، ترک‌ها آخرین برگ برنده خود را برای وادار کردن سران این گروهک به اطاعت رو کردند. هر چند انتظار می‌رفت که ظرف دو روز آینده عملیات در شمال سوریه شروع شود، اما با توجه به نشست تهران با حضور سران ایران، روسیه و ترکیه به نظر‌ می‌رسد که اتاق عملیات متحدین عملیات را به درخواست ترک‌ها چند روزی به تاخیر انداخته تا به آنکارا هم فرصت فکر کردن بیشتر دهد و هم آنکه با این سیاست ترکیه را دچار عسر و هرج بیشتر نکند، چرا که این کشور در شرایطی نیست که این روزها بتواند آنگونه که دلش می‌خواهد مانند سال‌های پیش در سوریه عمل کند.

نشست هفتم سپتامبر در تهران، بسیاری از مسائل را روشن‌تر خواهد کرد، هر چند این مسائل پیش از این نیز برای طراحان و ایده‌پردازان عملیاتی کاملا مشخص بودند.

ترکیه از چند موضوع به شدت دلهره دارد:
نخست؛ هجوم موج جدید آوارگان سوری به داخل این کشور که این روزها دیگر کاملا مشخص است که 80درصد آنها خانواده اعضای گروهک‌های تروریستی هستند،

دوم؛ نگرانی از سرنوشت تقریبا 50هزار تروریست بین‌المللی که در سوریه جا خوش کرده‌اند و بالای 90درصد آنها از با هدایت سازمان اطلاعات و امنیت این کشور وارد سوریه شده‌اند. این موضوع در حال حاضر چالشی‌ترین مساله در نزد ترکیه، کشورهای غربی و حتی ایران و چین است. واقعیت آن است که این 50هزار در شرایط فعلی چهار راه بیشتر ندارند، یا کشته شوند، یا اسیر، یا آنکه به ترکیه بروند و یا آنکه راهی کشورهای خودشان شوند که دو گزینه آخر را نه ترک‌ها قبول می‌کنند و نه کشورهایی که از آن آمده‌اند.

موضوع سوم، تکلیف کردها در سپهر سیاسی و آینده سوریه است. ترک‌ها در حالی که این روزها با امریکایی‌ها به لحاظ اقتصادی درافتاده و تحریم‌ شده‌اند نمی‌دانند که سیاست دمشق در برابر کردها چگونه است. از یک‌سو آنها نگران آن هستند که امریکا دست به تشکیل اقلیم کردی در شمال سوریه بزند و از سوی دیگر هم نگرانند که مبادا دمشق فرداروز اجازه حضور کردها از الباب تا عفرین را بدهد. هر چند مساله دوم نگرانی عمده آنها نیست، ولی به‌نظر می‌رسد که آنها به شدت از این موضوع واهمه دارند.

چهارمین مسئله، به بحث گروه‌های سوری مورد حمایت آنکارا و تکلیف نهایی آنها باز می‌گردد. گروهک‌های تروریستی متعددی مانند فیلق الشام، نورالدین الزنکی، لواء معتصم، بخشی از احرار الشام، بخشی از جیش الاسلام که تعداد آنها به بیش از 70هزار نفر می‌رسد. با توجه به سوابق نظامی و جنایی آنها ترکیه اصلا رغبتی به پناه دادن به همه آنها در خاک خود ندارد!

پنجمین مسئله در برابر سران آنکارا به موضوع بازسازی سوریه و آینده منافع اقتصادی این کشور باز می‌گردد. در نشست تهران بدون شک در این زمینه مباحثی مطرح خواهد شد. پیش از این رجب طیب اردوغان تلاش کرد تا در قالب یک نشست چهارجانبه با حضور کشورهای روسیه، فرانسه و آلمان در استانبول دریچه جدیدی را بدون حضور ایران طراحی کند، اما روس‌ها عملا دست او را در پوست گردو گذاشتند کما اینکه آلمانی‌ها نیز در شرایط فعلی ترجیح می‌دهند روابط امنیتی و اطلاعاتی خود با دمشق را حفظ کنند، از سوی دیگر فرانسه به‌عنوان کشوری متجاوز به سوریه هیچ جایگاهی در نزد سران دمشق نداشت. این مساله برای شخص رئیس‌جمهور ترکیه بسیار گران تمام شد و حالا در نشست تهران باید پای یک معامله جدی و همه‌جانبه را امضا کند.

در روزهای داغ ادلب، شاید ارتش ترکیه به‌عنوان مبارزه با تروریسم وارد نبرد با گروهک‌های مختلف وابسته به القاعده شود و با این اقدام حضور درازمدت‌تری در شمال سوریه داشته باشد، کما اینکه در تلاش است تا مناطق اشغال شده از جرابلس تا عفرین را به‌عنوان کمربند حضور تروریست‌های مسلح و خانواده‌هایش حفظ کرده و در یک پروسه زمانی خاص دست به خلع‌سلاح آنها بزند.

با این تفاصیل در ادلب، ارتش ترکیه سه راه بیشتر نخواهد داشت: اول آنکه با ارتش سوریه وارد جنگ شود که بعید است، یا آنکه همه دیدگاه‌ها و مقرهای حضور خود را تخلیه و به سمت عفرین تا جرابلس عقب‌نشینی کرده و زمینه را برای حمله نیروهای متحد باز بگذارد و دخالت نکند، یا آنکه به‌عنوان بخشی از نیروهای متحد برای نجات جان هزاران نفر از تروریست‌های مورد حمایتش وارد جنگ با جبهه النصره و سایر گروه‌های جهادی بین‌المللی شود که هر دو برای آنکارا بسیار تلخ خواهد بود، به همین دلیل وزیر امور خارجه این کشور مدام می‌گوید که ما می‌خواهیم در چارچوب قانون اساسی جدید سوریه عمل کنیم، یعنی خرید زمان برای بازی بیشتر.

هشدار ترامپ
رییس جمهور آمریکا در حالی در مورد حمله ارتش سوریه به تروریست‌های تکفیری و چندملیتی وابسته به القاعده هشدار می‌دهد که این علاوه بر آن که دخالت آشکار در امور داخلی کشور دیگری محسوب می‌شود که معمولا آمریکایی‌ها ابایی از انجام آن نداشته و ندارند، بلکه نشان از آن دارد که کاخ سفید حامی اصلی و مهم گروه‌های تروریستی است که در شمال غرب سوریه حضور دارند و بر آن هستند تا علاوه بر تقویت بنیان‌های تروریسم در خاک این کشور خود را برای حمله و حضور در سایر کشورهای منطقه آماده کنند.

دونالد ترامپ که پیش از این نیز دولتش در مورد پاکسازی مناطق جنوبی سوریه از گروه‌های تروریستی هشدار داده بود اما هیچ عکس العملی از خود نشان نداد، از آن واهمه دارد که مبادا با نابودی زیرساخت تروریسم در سوریه این کشور رنگ آرامش به خود گرفته و پیروز نهایی میدان شود. بهرحال فارغ از تمام مسائل موجود شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که واشنگتن دنبال آن است تا یک محدوده مشخص را در خاک سوریه به عنوان محل حضور گروه‌های تروریستی چند ملیتی وابسته به القاعده تشکیل دهد تا آنها بتوانند با خیال راحت به تربیت و تقویت بنیه فکری، نظامی و انسانی خود بپردازند.

حرف‌های رئیس‌جمهور آمریکا و مواضع سایر مقامات این کشور در مورد سوریه نشان از آن دارد که این کشور نه تنها سیاستی دوگانه در مورد مبارزه با تروریسم دارد، بلکه به موضع و نگاه خود در مورد تروریستی بودن گروهک جبهه النصره نیز باور ندارد و از این رو با بیان چنین حرفهای دور از عقل و تدبیری می‌خواهد مانع از سرکوب تروریست‌ها در این منطقه شود. دیگر نکته آنکه امریکایی ها می دانند در صورتی که مناطق آلوده سوریه پاکسازی و امنیت به آن بازگردد، نوبتی هم که باشد، تمرکز بر مناطق اشغالی شرق و شمال این کشور است تا با انتفاضه عمومی باعث خروج امریکایی ها از آنجا شود.

هیلی: همه چشم ها به اسد، روسیه و ایران است
نیکی هیلی سفیر آمریکا در سازمان ملل در توئیتی نوشت که تمام چشم ها به اقدامات اسد، روسیه و ایران در ادلب سوریه است. وی روز سه شنبه در توئیت خود پیام دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در مورد حمله احتمالی دولت سوریه به ادلب را نیز باز نشر داد.

رئیس جمهوری آمریکا شب گذشته در پیامی که نشان دهنده نگرانی او از شکست کامل تروریست های سوریه بود، تاکید کرد که دولت سوریه نباید به ادلب حمله کند.

ترامپ چه گفت؟
ترامپ درپیامی توئیتری نوشت: بشار اسد رئیس جمهوری سوریه نباید بی محابا به استان ادلب حمله کند. روس ها و ایرانی ها در صورت مشارکت در این فاجعه بالقوه انسانی دچار اشتباه سختی می شوند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از مرکز دیپلماسی رسانه ای وزارت امور خارجه کشورمان، محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران روز دوشنبه در سفری که به سوریه داشت گفت که باقی تروریست ها از جمله تحریرالشام (جبهه النصره) باید از ادلب خارج شوند که این اظهارات بازتاب وسیعی در رسانه های جهان داشت.

کردها اعلام موضع کردند
در همین حال که روابط ترکیه و آمریکا در سایه وضعیت کردهای سوریه قرار گرفته است نیروهای کرد سوریه اعلام کردند، در درگیری ادلب مشارکت نخواهند کرد. همچنین اخباری از پیشروی آنکارا در مذاکراتش با گروه جبهةالنصره برای انحلال آن و پیوستن به گروه‌های تحت نفوذ خود وجود دارد.

ایسنا، به نقل از روزنامه الحیاة، گزارش داد: شورای سوریه دموکراتیک، شاخه سیاسی نیروهای سوری دموکراتیک مشارکت در درگیری ادلب را رد و اعلام کرد، تنها به تامین امنیت مناطق تحت کنترل خود به خاطر احتمال نفوذ تروریست‌ها اکتفا می‌کنند.

حکمت حبیب، عضو شورای ریاستی نیروهای سوری دموکراتیک گفت: نیروهایمان هیچ مشارکت رسمی در عملیات نظامی ادلب نخواهند داشت و نقش ما حفاظت از مناطق آزاد شده و ممانعت از بازگشت دوباره گروه‌های تروریستی به سمت این استان و به ویژه به سمت عفرین خواهد بود.

وی احتمال داد ترکیه در صورت تحت فشار قرار گرفتن از سوی نیروهای سوریه و روسیه فرار گروه‌های شورشی به عفرین را تسهیل کند.

از طرف دیگر، در حالی که نظام سوریه و همپیمانانش تصمیم دارند پیش از نشست سه جانبه روز جمعه در تهران، عملیات در ادلب را آغاز کنند و دولت و شورشیان نیروهای خود را در خطوط تماس در مناطق کاهش تنش افزایش می‌دهند، نوعی نگرانی درباره عملکرد سیاسی ترکیه وجود دارد.

همچنین رسانه‌های مخالفان دولت سوریه اعلام کردند: تعدادی از نیروهای ویژه ترکیه در نقطه نظارتی این کشور در شهر مورک، واقع در ۲۷ کیلومتری شمال حماة، مستقر شده و یک کاروان نظامی آنکارا متشکل از ۳۰ خودروی زرهی سنگین و دیگر تجهیزات نظامی وارد ادلب شده و با همراهی ده‌ها نظامی ترک به مورک منتقل شدند.

ترکیه از آغاز ۲۰۱۸، ۱۲ نقطه نظارتی را در مرزهای منطقه کاهش تنش براساس توافق‌های مذاکرات آستانه میان ترکیه، ایران و روسیه ایجاد کرده و از اواسط ماه میلادی گذشته با تجهیزات نظامی از جمله تانک‌های پیشرفته این نقاط را تقویت کرده است.

همزمان با انتشار اخباری درباره‌ قصد دولت سوریه برای آغاز درگیری در ادلب و با توجه به این‌که آغاز عملیات نظامی پیش از نشست سه‌جانبه در تبریز بعید به نظر می‌رسد، یکی از فرماندهان یگان‌های ارتش سوریه نیز گفت به رغم آمادگی نیروهای دولتی برای آغاز عملیات ادلب، نظام سوریه و روسیه این امر را دشوار می‌دانند.

وی افزود: تلاش‌های ترکیه برای حل مشکل هیات تحریر الشام (جبهه النصره سابق) از طریق جذب نیروها و گروه‌های جدا شده از آن، به رغم برخی پیچیدگی‌ها نتایج مثبتی داشته است.

به گزارش خبرآنلاین، روزنامه العهد نیز در اینباره ، سناریوی احتمالی درخصوص ادلب سوریه را به تصمیم ترکیه در نشست آتی سران ایران و ترکیه و روسیه مرتبط دانست.

پایگاه اینترنتی العهد به قلم علی حسن نوشته است:تهدیدات آمریکا مبنی بر حمله نظامی به سوریه به بهانه آنکه دمشق در جنگ ادلب از سلاح شیمیائی استفاده کرده ادامه دارد و این درحالیست که جنگ ادلب هنوز آغاز نشده است. این مسئله نشان می دهد که موضوع استفاده از سلاح شیمیائی بهانه ای واهی و درگیری های داخلی آمریکا و شکست واشنگتن در تحقق اهدافش در سوریه است.

یک منبع سیاسی سوریه به پایگاه اینترنتی العهد گفته است:  افزایش تنش میان محور مبارزه با تروریسم و محور حامیان تروریسم سه علت دارد؛

نخست مسئله روابط روسیه و آمریکا است. ترامپ می خواهد اتهام مزدوری برای روسیه را از خود دور کند و به همین علت در سوریه دست به ماجراجوئی می زند.

دومین علت، اختلافات داخلی در آمریکاست. ترامپ می خواهد با دولت پنهان در واشنگتن درخصوص مهار روسیه در سوریه همطرازی کند و با ادامه حضور نیروهای آمریکائی در سوریه منافع اقتصادی کسب کند.

سومین علت تهدیدات آمریکا، فاش شدن اخباری دال بر سفر شماری از مسئولان آمریکائی به سوریه است. اگر این خبر صحت داشته باشد به معنای آن است که سوریه خواسته های سه گانه آمریکا را رد کرده است.

این منبع سوری می افزاید روسیه به تهدید آمریکا واکنش نشان داده است و نیروی دریائی روسیه پیام بازدارنده ای برای آمریکا ارسال کرد.
این منبع افزود اقدام نظامی در ادلب در گرو تماسهای روسی و ترکیه در نشست آتی سران ایران و ترکیه و روسیه است. اگر تفاهمی حاصل شود به معنای آن است که ترکیه به آمریکا پشت کرده است و اگر تفاهم حاصل نشود به معنای آن است که ترکیه این توافق را به سبب مشکلات اقتصادی اش فروخته است. یعنی ترکیه از پرونده ادلب سوء استفاده کرده است تا در ازای عدم توافق با روسیه و با پیوستن به اردوگاه آمریکا، به بحرانی که واشنگتن برای ارزش لیر ترکیه ایجاد کرده پایان دهد.

اگر ترکیه به سمت آمریکا برود از بهانه آمریکا برای حمله نظامی به سوریه حمایت کرده است و اگر با روسیه و ایران توافق کند بهانه های آمریکا مبنی بر استفاده از سلاح شیمیائی در ادلب واهی خواهد بود و ادلب بدون وقوع جنگ تسلیم خواهد شد

البته به استثنای چند منطقه که اعضای گروهک تروریستی جبهة النصرة در آن استقرار دارند.

این منبع سوری افزود هرسناریوئی محتمل است و اکنون همه طرف ها سعی در تغییر قواعد بازی گفتگوها دارند. وی رسیدن اوضاع به لبه پرتگاه را بعید شمرد زیرا آمریکا در گذشته نیز چنین تجربه ای داشته و به هیچ نتیجه ای نرسیده است.

23310