فرعون با قومش چه کرد؟

آیا اگر به ملتی گفتند می تواند و یا شعار »ما می توانیم» سر لوحه کار آنان شد اما در عمل مردم هر جا رفتند به در بسته برخورد کردند خود استخفاف نیست؟
یا هر کاری خواستند بکتتد سیستم اداری آنقدر سنگ اندازی کرد تا جلوی کار آنها گرفته شد خود مشمول »تحقیر« نمی شود؟
و یا با واردات بی رویه کاری کردند تا شغلی برای جوانان نگذاشتند آیا این خود مصداقی از استخفاف نیست؟
یا اگر دولتی آنقدر به قدرت بیگانه امیدوار و یا در انتظار الطاف او بود که زندگی روزمره مردم را تحت الشعاع آن قرار داد خود استخفاف نیست؟
چه کسی مقصر است؟
خوارکردن مردم یعنی ارزش پول ملیشا ن را پائین آوردن!
خوارکردن مردم یعنی به وعده ها عمل نکردن!
خوارکردن مردم یعنی به خواص بها دادن و رانت خوار تربیت کردن!
خوارکردن مردم یعنی شغل برایشان تعریف نکردن و یا شغل پایدار نداشتن!
خوارکردن مردم یعنی ثروت زیرزمینی و معدنی آنها را به ثمن بخس فروختن!
خوار کرن مردم یعنی شکاف طبقاتی به وجود آوردن همچنانکه فرعون به وجود آورد!
خوارکردن یعنی خود به گونه ای زندگی کردن که با متوسط جامعه فرق داشته باشد!
خوار کردن یعنی باعث فرار سرمایه شدن، چه انسانی باشد و یا مادی! مگر قوم بنی اسرائیل نبودند که با آنکه موسی آنها را نجات داده بود باز خوی استخفاف و استضعاف بر مغز و دل آنها حاکم بود و یا شاید از سر خودسری و تن پروری همچنانکه در فلسطین تاریخی اتفاق افتاد! و «نمی توانند» آنها هم در مبارزه با دشمن و هم در پذیرش خرافه سامری به وقوع پیوست.
این استخفاف و استضعاف خیلی کارها می کند که دیگر هیچ انسانی نمی تواند به تغییر آنها امیدوار باشد. مردم ایران و از جمله مسئولان آن چرا این چنین شده اند؟ اثرات فرهنگی و اجتماعی آن بسی مخرب تر از اثرات اقتصادی آن است.
مردم به گونه ای می شوند که دیگر چیزی را باور نمی کنند و دکانهای فکری و خرافی رونق می گیرد و این از مصیبت اقتصادی بدتر است.
و این خوارکردن، فرهنگ جامعه را عوض می کند. مردم را ذلیل می کند. مردم به گونه ای می شوند که گوئی همواره چشمشان می ترسد و باور هایشان آسیب می بیند.
آیا این رفتار، رفتار فرعونی نیست که شعار بدهند مردم باید در صحنه باشند و اینکه مردم ولی نعمت ما هستند اما در عمل مردم هیچ کاره باشند!
شما ببینید هنوز بین نگاه رهبری و دولت شکاف عظیمی است هم در نظر و هم در عمل!
اقتصاد مقاومتی می گویند ولی عمدا آن را عمل نمی کنند!
از مبارزه با فساد می گویند ولی نتیجه ای به دست نمی دهد!
از شفافیت اطلاعاتی سخن به میان می آید ولی هیچ اطلاعات درستی در هیچ جا نیست و از هر کس اطلاعات درست بخواهی ممکن است بگوید ما تازه می خواهیم درست کنیم!
در این چندماهه اول سال 1397 هنوز در مورد تنبیه محتکران به جائی نرسیده و هیچ تنبیهی صورت نگرفته یکی از مسئولان برجسته می گوید با این بگیر وببند ها مبارزه با فساد تحقق نمی یابد!
آخر بگذارید تصمیماتتان به یک جایی برسد، بعد اظهار نظر کنید! مگر سران سه قوه باهم تیم مبارزه با مفاسد اقتصادی تشکیل نداده اند و در گفتار و کردار با هم موافق نیستند؟
از این گفته ها چه کسی استفاده و از آن استقبال می کند؟
مگر در مورد سیاست ارزی در این چند ماهه اول سال 97 کم حرف زده شد و هنوز هم معلوم نیست باز تغییراتی صورت نگیرد.
چه کسانی در این چند ماهه اول سال 97 در جریان فروش سکه و نرخ دلار سود کردند و هنوز هم می کنند؟
نه! ما باور نکرده ایم که اوضاع بد است و یا اینکه آنانی که تصمیم می گیرند خود چیزهایی می دانند که دیگران نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند!