عنکبوت‌های نر سوار بر باد یک سر تار خود را به فاصله‌ای دور می‌رسانند و یک پل درست می‌کنند. آن‌ها با عبور از پل به ماده‌های جدیدی می‌رسند، برای همین باید کوچک‌تر باشند تا بتوانند از این پل استفاده کنند

بهنوش خرم‌روز: عنکبوت‌ها گونه‌های متفاوتی دارند و هر یک از این گونه‌ها هم ویژگی‌های خاص خود را دارد که هنوز علت و کاربرد بسیاری از این ویژگی‌ها برای ما ناشناخته‌اند. یکی از ویژگی‌هایی که مدت‌ها است به صورت یک معما، ‌توجه زیست‌شناشان و جانورشناسان را به خود جلب کرده، تفاوت فاحش در اندازه نر و ماده‌ها در برخی از گونه‌های عنکبوت‌ها است. البته برخی فرضیه‌ها گفته‌اند که ماده‌ها به این دلیل در مقایسه با نرها غول‌پیکر هستند که بتوانند راحت‌تر زاد و ولد کنند. اما اگر این طور است، پس چرا در برخی گونه‌های دیگر نرها هم به اندازه ماده‌ها بزرگ هستند؟

بر اساس گزارش ساینس‌دیلی، محققین اسپانیایی فرضیه تازه‌ای برای این معما مطرح نموده‌اند که به نظر واقع‌بینانه‌تر می‌رسد. این محققین در مطالعات خود متوجه شده‌اند که در این گونه‌ها، عنکبوت‌ها از نوعی حرکت خاص که اصطلاحا پل زدن نام گرفته است استفاده می‌کنند تا بتواند فاصله‌های طولانی را طی کنند. آن‌ها با روش پل زدن، یک سر تار خود را سوار بر باد به مقصد می‌رسانند و بدین ترتیب از تار خود به عنوان یک پل استفاده می‌نمایند.

 داشتن پل، به معنای داشتن امکان رفتن به مناطق جدید و ملاقات با ماده‌های جدید و بیشتر است. به اعتقاد این محققین،‌ این امکان یک امتیاز زیستی و تحولی مهم برای جنس نر محسوب می‌شود. به همین دلیل هم نرها کوچک‌تر هستند، ‌چون با بدن کوچک‌تر، راحت‌تر می‌توانند پل بزنند و روی آن حرکت کنند.

اما ماده‌ها نیازی به این جابه‌جایی ندارند. به علاوه برای تولید مثل، ‌جثه بزرگ‌ داشتن برای آن‌ها بهتر است.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 81477

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 10 =