بهنوش خرم‌روز: زباله‌های فضایی، شاید تا چند دهه پیش کاملا بی‌اهمیت بودند، اما با بالا رفتن میزان آن‌ها خصوصا در نزدیکی مدار زمین و همچنین افزایش ماهواره‌ها و فضاپیماها و سفرهای فضایی، حالا مهم شده‌اند. ماهواره‌هایی که عمرشان به پایان رسیده است، در فضا سرگرداند و برای سایر ماهواره‌های و فضاپیماها خطرناک محسوب می‌شوند. در سال 2009/ 1388 یکی از این ماهواره‌های مرده با یک ماهواره سالم برخورد کرد. هر دو ماهواره نابود شدند و قطعات آن‌ها در فضا پخش شد و به سایر قطعات سرگردان در فضا اضافه شد.
یکی از راه‌حل‌هایی که برای این مسئله وجود دارد، این است که ماهواره‌ها طوری برنامه‌ریزی شوند که بعد از اتمام ماموریت خود، موتورشان را روشن کنند و آن‌قدر به جو زمین نزدیک بشوند که در برخورد با جو زمین منفجر شده و تبدیل به خاکستر شوند. اما این کار نیاز به فرستادن سوخت اضافی همراه با ماهواره دارد که وزن آن را زیاد می‌کند و از نظر هزینه‌ها اصلا به صرفه نیست. بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققین راه‌حل جدیدی برای این مشکل پیدا کرده‌اند: بالن هلیومی!
از گاز هلیوم اغلب برای بلند کردن اجسام از سطح زمین استفاده می‌شود، اما این بار هلیوم قرار است اجسام را به سمت زمین بکشاند. به گفته محققین، اگر در هر ماهواره یک بالون بزرگ تا شده قرار بگیرد و ماهواره در پایان ماموریت خود، این بالون را با هلیوم یا یک گاز دیگر پر کند، بالون می‌تواند ماهواره‌ها را تا جو زمین بکشاند تا آن‌جا منفجر شوند. برای مثال، بالونی با قطر 37 متر می‌تواند یک ماهواره 1200 کیلوگرمی را ظرف یک سال از فاصله 380 کیلومتری به قدری به جو زمین نزدیک کند که خاکستر شود. بدون بالون، این حرکت دست کم چندین دهه طول می‌کشد. این روش خیلی هم ارزان‌قیمت‌تر است.
نظر شما