ایستگاه فضایی بینالمللی که در ارتفاع ۴۰۸ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد، هر ۹۰ دقیقه به دور زمین میگردد. فضانوردان حاضر در ایستگاه با تصویربرداریهای متوالی، این فیلم هیجانانگیز را آماده کردهاند.
بامداد امروز، شکافی در میدان مغناطیسی زمین پدیدار شد و بادهای خورشیدی از آنجا به درون جو هجوم آوردند. افراد خوششانسی که در آن ساعت بیدار بودند، انفجار شفقهای قطبی را در آسمان به نظاره نشستند.
مرکز تقویم مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، لحظه تحویل سال ۱۳۹۷ را ساعت ۱۹:۴۵:۲۸ روز سهشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۶، مقارن با ۲ رجب المرجب ۱۴۳۹ هجری قمری و ۲۰ مارس ۲۰۱۸ میلادی اعلام کرده است.
فضاپیمای جونو که آخرین گردشهای مداری به دور سیاره مشتری را انجام میدهد، یکی از حیرتانگیزترین یافتههایش را به زمین فرستاد: مجموعهای از توفانهای عظیم گردبادی که قطب شمال مشتری را فرا گرفتهاند.
نوارهای رنگی وسیعی که سراسر آسمان را فرا گرفتهاند، پدیده «هواتاب» را نشان میٔدهند. جو زمین همیشه از خودش انرژی ساطع میکند و تشخیص آن کار سادهای نیست؛ اما عکاس توانسته است این پدیده را به زیبایی در قاب تصویر جاودانه کند.
خودروی تسلا رودستر و استارمن که پس از پرتاب موفق موشک «فالکنهوی» در حال پیشروی در اعماق منظومه شمسی هستند، آلودهترین شیء ساخته دست انسان در فضا هستند و میتوانند سطح مریخ را به میکروبهای زمینی آلوده کنند.
زیستاخترشناسان میگویند بیگانهها باید دید دوچشمی، دستهایی برای گرفتن و نگهداشتن ابزارها و زبانی برای ارتباط داشته باشند. آنها باید ساکن اعماق آبها باشند؛ بنابراین احتمالا شبیه به اختاپوسهایی هوشمند خواهند بود.
پژوهشگران برای درک بهتر تصاویری که فضاپیمای جونو ثبت میکند، تلسکوپ فضایی هابل را به سوی سیاره مشتری نشانه رفتهاند؛ اما غول سیارات منظومه شمسی در نور فروسرخ متفاوت از تصاویر مرئی دیده میشود.
پژوهشگران با استفاده از تلسکوپ فضایی پرتو ایکس چاندرا توانستهاند دسته جدیدی از سیاهچالههای فوقسنگین را که دهها میلیارد برابر خورشید جرم دارند، شناسایی کنند. این سیاهچالهها «فراسنگین» نام گرفتهاند.
گروهی از پژوهشگران در قالب پروژه «IllustrisTNG» بزرگترین شبیهسازی رایانهای را از تحول عالم و شکلگیری کهکشانها انجام دادهاند. این شبیهسازی، آخرین بهروزرسانی از شبیهسازی معروف «IllustrisSimulation» است.
فضاپیمای «اوزیریس-رکس» ناسا که به «شکارچی سیارکها» معروف شده است، نمای جالبی را از زمین و قمرش، ماه در فاصله ۶۴ میلیون کیلومتری ثبت کرد. در لحظه ثبت تصویر، فضاپیما بیش از ۳۰ هزار کیلومتر بر ساعت سرعت داشت.
نخستین مشاهدات تأییدشده دانشمندان از فضای خارجی منظومه شمسی، ایده بشر را درباره نحوه شکلگیری سیارات به چالش میکشد. مجله نیوساینتیست در جدیدترین نسخه خود (فوریه ۲۰۱۸) به بررسی این موضوع میپردازد.
با گذشت چند ماه از پایان مأموریت فضاپیمای کاسینی، پژوهشگران کماکان به بررسی آرشیو غنی اطلاعات ارسالی این فضاپیما طی ۱۳ سال مأموریتش در منظومه زحل مشغولند و هر روز، تصویر هیجانانگیزی را رو میکنند.
لکه خورشیدی AR2699 که یکهفتهای است روی خورشید ظاهر شده است، طی روزهای گذشته از ساختار دولکهای به ۴ لکه (چهارقطبی) تغییر پیدا کرده است. این تحولات در فیلم ارسالی رصدخانه دینامیک خورشیدی بهوضوح دیده میشود.
در این نمای زیبا، دنبالهدار آبیرنگ C/2016R2 پنستارس را میبینید که ظاهرا در حال برخورد رودررو با ستارگان آبیرنگ خوشه پروین است. خوشه پروین، یکی از زیباترین و جوانترین خوشههای ستارهای باز است که با چشم غیرمسلح دیده میشود.
در زمستان ۲۰۰۹ (۱۳۸۷)، ماه بخشی از خورشید را بر فراز آفریقا، استرالیا و آسیا پوشاند. در خلیج مانیل واقع در فیلیپین، عکاسان توانستند چشمانداز گرفت را در زمان غروب خورشید به زیبایی ثبت کنند.
تصویری که میبینید، ربطی به جلوههای ویژه هالیوود ندارد. این خودنگاره را دوربین نصبشده در خودروی «تسلا رودستر» که بامداد ۱۸ بهمن سوار بر موشک «فالکنهوی» به فضا پرتاب شد، در برابر زمین ثبت کرده است.
این تصویر ترکیبی که پردازش رایانهای سنگینی روی آن انجام شده، دو پدیده گرفت کامل را در کنار هم مقایسه کرده است: ماهگرفتگی کلی ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸ (۱۱ بهمن ۱۳۹۶) و خورشیدگرفتگی کلی ۲۱ آگوست ۲۰۱۷ (۳۰ مرداد ۱۳۹۶).
کاوشگر فضایی «نیوهورایزنز» ناسا با ثبت تصاویری جالب از خوشه ستارهای «ویشینگول» و دو جرم کمربند کوییپر، رکورد دورترین عکس گرفتهشده در فضا را که پیش از این به نام «وویجر۱» ثبت شده بود، شکست.
ماهگرفتگی کامل ۳۱ ژانویه ۲۰۱۸ (۱۱ بهمن ۱۳۹۶) در آمریکای شمالی، اقیانوسیه، شرق و مرکز آسیا چشمانداز زیبایی را به نمایش گذاشت. «هایتونگ یو» از شمال چین، این نمای فوقالعاده را با ترکیب تصاویر متعددی ساخته است که آن شب از آسمان ثبت کرد.