کارمندان در اعتراض به اصلاحات بازنشستگی و افزایش سن آن از 60 به 62 سال به خیابان ها ریخته اند، دانش آموزان و معلمان همراه دانشجویان نیز اعتراض ها و خواسته های خود را مطرح می کنندکه اوج این اعتراض ها در سه شنبه گذشته 5/3 میلیون نفر را به خیابان ها کشاند هر چند دولت به اعلام حضور 5/1 میلیون معترض رضایت داد.
پالایشگاه های نیمه خفته، فرودگاه های کم پرواز، شبکه حمل و نقل عمومی درون و برون شهری تعطیل در کنار محموله های تلنبار شده در بندرگاه ها و مراکز تولید مواد غذایی و کشاورزی این روزها برای مردم فرانیه دیگر عادی شده است.
در این میان شبکه حمل و نقل، توزیع سوخت تعطیل شده و بیش از هزار جایگاه پمپ بنزین نیز تابلو 'نداریم ' را نصب کرده اند تا نشان دهند که اعتصاب کامیونداران و تانکرداران چه تاثیری دارد.
هزاران مامور پلیس کاملا مسلح به سلاح های ضد شورش جدید هر روز با مردم درگیر می شوند تا بلکه از موج اعتراض ها کاسته شود.
زنان و مردان و دیگر اقشار که فشار جدی کمبود مواد غذایی و خدمات براثر ادامه اعتصاب ها را حس می کنند با برنامه هر روزه، اعتراض های سه هفته ای خود را ادامه می دهند ولی دولت هنوز پاپس نکشیده است.
سارکوزی که با وعده روزهای بهتر برای فرانسه و فرانسوی ها رای مردم را کسب کرد اکنون افزون بر شخصیت جنجالی خود، با جنجال سیاست هایش نیز رو به رو شده است.
بسیاری معتقدند دولت فرانسه که توانسته اندکی خود را از ورطه بحران اقتصاد جهانی بیرون بکشد اکنون برای جلوگیری از تکرار گرفتاری در آن، پیش درمانی را پیشه کرده است اما این نظریه مخالفان بسیاری دارد.
منتقدان بر این باورند که برای کاخ الیزه بویژه رییس جمهوری، فرانسه و مردم در درجه دوم اهمیت است زیرا سارکوزی در عرصه داخلی بیشتر به فکر خود، جایگاه سیاسی و حفظ سود بیشتر برای سرمایه داران است و در عرصه خارجی نیز فقط در چارچوب منافع آمریکا گام بر می دارد.
مخالفان سارکوزی استدلال می کنند در حالیکه حدود سه میلیون فرانسوی در یک روز با برگزاری راهپیمایی و اعتراض ها ی خیابانی خواستار تغییر دیدگاه های دولت هستند رییس جمهوری بر همان دیدگاه قبلی خود پای می فشارد.
در این چارچوب اصلاحات اقتصادی دولت سارکوزی هدف گیری توان اقتصادی و رفاهی خانواده ها ی کارمندی و کارگری با در آمد کمتر از حد متوسط ارزیابی شده و همزمان نیز تضمین کننده فضای فعالیت و سود هرچه بیشتر برای سرمایه داران است که حاشیه امنیت بیشتری کسب خواهند کرد.
سارکوزی چند سال پیش که وزیر کشور بود و ماموران انتظامی در شرایط غیر ضروری یک جوان فقیر را با شلیک گلوله کشتند با تظاهرات و خشم گسترده خیابانی فرانسوی ها رویرو شد که هزاران دستگاه خودرو و صدها مغازه را به آتش کشیدند و چند هفته فرانسه کانون نخست رسانه های جهان بود اما با مهارت این وقایع را به حساب تمامی دولت گذاشت و جان سالم به در برد.
اما این روزها با چند سال قبل تفاوت دارد نخست اینکه سارکوزی خود رییس دولت است و از سوی دیگر معترضین مستقیما او را خطاب قرار می دهند هر چند که با بی اعتنایی رییس جمهوری مواجه می شوند که می گوید هیچ فایده ای ندارد و اجرای اصلاحات ریاضتی پیگیری می شود.
لجاجت دولتی در حالی ادامه دارد که سماجت مردمی نیز گویا پایان یافتنی نیست بگونه ای که 'فرانسوا شِرِک' دبیرکل کنفدراسیون عمومی کار گفته است: امروزه تعداد زیادی از فرانسوی ها متوجه نیستند در کشورشان چه حادثه مهمی در حال روی دادن است.
وی تظاهرات گسترده مردم فرانسه را پیامی آشکار به دولت توصیف کرد و در عین حال مقامات الیزه را به گفت وگو با اتحادیه های شغلی دعوت کرد.
شِرِک مقامات دولت فرانسه را به تندروی در تصمیمات خود و بلوکه کردن کشور متهم کرد و از نمایندگان خواست بحث پیرامون افزایش سن بازنشستگی را متوقف کنند.
دولت فرانسه ادعا کرده است به دلیل بدهی کلان خود قصد اصلاح نظام بازنشسگی را دارد زیرا پرهزینه است و در صورت ادامه روند کنونی نظام بازنشستگی به‌زودی سقوط خواهد کرد.
هم‌اکنون فرانسه یکی از بدهکارترین کشورهای اروپا به‌شمار می‌رود و دولت هم از مردم خواسته بیشتر کار کنند اما اتحادیه های شغلی که حتی شرط 60 سالگی را هم برای بازنشستگی ناعادلانه می‌دانند به شمار روز افزون جوانان بیکار اشاره می کنند که پس از اجرای این طرح، باید شاهد بیشتر شدن فاصله خود با فرصت های کاری باشند.
هرچند اعتراضات در فرانسه در حالی گسترش می‌یابد که دیگر کشورهای اروپایی نیز همچنان با مشکلات اقتصادی دست به گریبانند و خطر بروز اعتراض های خیابانی را حس می کنند اما ویژگی ها وارثان انقلاب کبیر فرانسه پای فشاری بر خواسته ها تا
مرحله عملی شدن است که تقابل این خصیصه با لجاجت دولتی، سبب شده فرانسه روزهای تعطیل کاری و در عین حال ازدحام سیاسی اقتصادی را سپری کند که نمی تواند برای سارکوزی که به خود شیفتگی شهرت یافته در عرصه داخلی و خارجی خوشایند باشد.
نظر شما