خاطره حسین شریعتمداری از گفت وگو با یک مارکسیست

چند سال قبل عضو یکی از گروههای مارکسیست را دیدم که به لطف خدای مهربان از گمراهی بیرون آمده و در سایه اسلام عزیز زندگی می کرد. وقتی از گذشته و مرور خاطرات آن روزها سخن به میان آمد، اشک در چشمانش حلقه زد و در حالی که صدایش به هق هق گریه شبیه بود گفت؛ می بینی که سن و سالی از من گذشته و برف پیری بر سر و صورتم باریده، به خاطر نجات از گمراهی خدارا شاکرم ولی غصه ای گلوگیر دارم. من باعث گمراهی چند نفری شده ام که حالا دیگر به آنها دسترسی ندارم!...