به گزارش بی‌بی‌سی، کشورهای جهان علی‌رغم مخالف کشور بولیوی توافق‌نامه‌ای را امضا کرده‌اند که بر اساس آن، میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کاهش خواهد یافت. البته در مورد مکانیسم‌هایی که می‌تواند کشورهای جهان را به این هدف نزدیک کند، صحبت نشده است.
در این بین، کشورهای مخالف پروتکل کیوتو در هفته پایانی این مذاکرات نیز در روند گفتگوها و توافقات ایجاد مشکل کردند، اما سرانجام دیپلمات‌ها توانستند راهی برای مصالحه بین کشورها پیدا کنند. کشورهایی چون ژاپن، چین و حتی آمریکا بیش‌ترین مخالفت‌ها را در طول روند مذاکرات از خود نشان دادند که سرانجام با صحبت‌های نمایندگان حاضر در این کنفرانس، یک‌به‌یک به امضای این توافق‌نامه رضایت دادند.
ریچارد بلک، خبرنگار حوزه محیط‌زیست بی‌بی‌سی در این باره گفت: «با این وجود در این ملاقات‌ها توافقات همه‌جانبه و کاملی که بسیاری از دولت‌ها و فعالان محیط‌زیست انتظار داشتند به دست نیامد. اما به هر حال این مذاکرات می‌تواند مقدمه‌ای برای رسیدن به این هدف باشد».
فلیپ کالدرون، رئیس‌جمهور مکزیک این مذاکرات را فرصتی برای رهبران جهان دانست تا به افق‌های جدیدی در زمینه تغییرات آب‌وهوایی بنگرند و با همکاری یکدیگر، زمین را از آسیب‌های بشری در امان نگاه دارند.
دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلستان نیز در این باره گفت: «اکنون زمان آن رسیده که جهان به وعده‌های خود عمل کند. تا فرا رسیدن کنفرانس بعدی در مورد تغییرات آب‌وهوایی که سال آینده در آفریقای جنوبی برگزار می‌شود کارهای زیادی مانده که باید انجام شود».
در این بین، صندوق آب‌وهوای سبز (Green Climate Fund) با هدف جمع‌آوری و توزیع 100 میلیارد دلار در سال تا سال 2020 تاسیس می‌شود تا کشورهای فقیر را از اثرات تغییرات آب‌وهوایی محافظت کرده و به آن‌ها در تولید کمتر گازهای گلخانه‌ای کمک کند. یک کمیته تطبیق نیز از کشورهایی که طرح‌های محافظت آب‌وهوایی را اجرا می‌کنند، حمایت می‌کند.
در عین حال پارامترهایی نیز تعریف شد تا بر اساس آن بودجه‌هایی به کشورهای در حال توسعه اختصاص یابد تا میزان جنگل‌زدایی در آن‌ها کاهش پیدا کند.
اما این قرارداد بسیار کمتر از موافقت‌نامه جامعی بود که بسیاری از کشورها در همایش کپنهاگ انتظار داشتند. برای مثال هنوز این سوال مطرح است که آیا هر کدام از اقدامات پیش‌بینی شده در این قرارداد از جمله کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای از لحاظ قانونی لازم‌الاجرا هستند یا خیر.
تاد استرن، مذاکره‌کننده کشور آمریکا در این باره گفت: «چیزی که ما اکنون در دست داریم، قراردادی است که کامل نیست، اما مطمئنا دارای پایه‌های خوبی برای حرکت به سمت آینده است.»
همتای چینی او، ژای ژنهوا نیز نظر مشابهی دارد و البته این موضوع را نیز اضافه کرد که مذاکرات آینده حتما دشوار خواهند بود.
در این بین بولیوی نواقصی را در اجزای قرارداد و شیوه‌ای که متن آن تهیه شد، مشاهده کرد که عامل اصلی آن را نیز مذاکرات خصوصی بین گروه کوچکی از کشورها می‌داند. پابلو سولون، مذاکره‌کننده ارشد بولیوی درباره این قرار داد گفت: «چیزی که بیش از همه مرا نگران کرده، این است که تحت پروتکل کیوتو به این تعهدات عمل نخواهد شد.»
اما کلر پارکر، مشاور ارشد سیاست‌های آب‌وهوایی از گروه حفظ محیط‌زیست جهانی IUCN در این باره می‌گوید: «ما از ناتوانی‌های بعد از اجلاس کپنهاگ رهایی پیدا کرده و در حال حرکت به سمت جلو هستیم. اکنون کشورهای در حال توسعه به منابع مالی دسترسی دارند و می‌توانند از آن برای تطبیق خود با اثرات فعلی تغییرات آب‌وهوایی و کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در آینده استفاده کنند.»
روز آخر این همایش دو هفته‌ای با پذیرش پایین‌تر از حد انتظار مفاد قرارداد همراه بود. اما وزرا سیاست‌های پشت پرده شدید و فشرده‌ای را به کار بردند تا متن قرارداد را طوری تنظیم کنند که تمام گروه‌های پذیرنده آن بتوانند با مفاد آن کنار آمده و آن را بپذیرند.
صندوق آب‌وهوای سبز نیز در ابتدا از بانک جهانی به عنوان متولی استفاده خواهد کرد که این موضوع مطابق با خواسته آمریکا، ژاپن و اتحادیه اروپا بود.
کشورهای ثروتمند به تعهد خود عمل نمی‌کنند
این توافق درحالی بدست آمده که کشورهای ثروتمند برای تامین بودجه 30 میلیارد دلاری برای کمک به کشورهای فقیر در مبارزه با اثرات تغییرات آب‌وهوایی تصویب شده بود، به قول خود عمل نکرده‌اند.
این بودجه سال گذشته در نشست کپنهاگ به تصویب رسید تا اعتماد از دست رفته بین کشورهای ثروتمند و فقیر دوباره بازسازی شود و کشورهای فقیرتر بتوانند با اثرات ناگوار تغییرات آب‌وهوایی که اکنون در بخش‌هایی از جهان خود را نشان داده، مبارزه کنند.
در این طرح قرار بود کشورهای ثروتمند تا پایان سال 2010، 30 میلیارد دلار در اختیار کشورهای فقیر قرار دهند. اما نتایج گزارشی که به درخواست دولت آلمان آماده شده، نشان می‌دهد بخش زیادی از این بودجه هنوز تامین نشده است. گزارش در مورد بودجه تعهد شده در مورد تغییرات آب‌وهوایی تواسط تحلیل‌گران مشاوره‌ای تغییرات آب‌وهوایی تهیه شده است.
کشورهای ثروتمند تاکنون به پرداخت 31.2 میلیارد دلار متعهد شده‌اند که بیش از میزان تعیین شده در کنفرانس آب‌وهوایی کپنهاگ است. در این گزارش آمده است اگر فقط بودجه پرداخت شده توسط کشورهای ثروتمند را با مجموع کمک‌ها و بودجه‌های رسمی جمع کنیم، رقم کلی فقط به 8.2 میلیارد دلار می‌رسد. بودجه‌گذار‌ی‌های اضافی نیز در صورتی که خیلی سخاوتمندانه تخصیص داده شوند، ممکن بودجه را به 17 میلیارد دلار برسانند؛ اما هنوز هم تا رسیدن به رقم 30 میلیارد دلاری فاصله زیادی باقی مانده است.
در این گزارش ادعا شده در مورد تعهد کشورهای ثروتمند هنوز شفافیت کافی وجود ندارد. از آن سو نیز کشورهای ثروتمند معتقدند کشورهای در حال توسعه باید در مورد کارهایی که قرار است با این بودجه برای مقابله با اثرات تغییرات آب‌وهوایی انجام دهند، شفافیت بیش‌تری از خود نشان دهند.
بیل هر از Climate Analytics در این باره گفت: «به نظر می‌رسد اعتماد بین کشورهای ثروتمند و فقیر در طی مذاکرات تغییرات آب‌وهوایی از بین رفته است. بسیاری از کشورهای ثروتمند در رسیدن به اهداف خود برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای ناکام مانده‌اند، اما با این حال از کشورهای در حال توسعه می‌‌خواهند که برای مبارزه با اثرات تغییرات آب‌وهوایی تلاش‌های بیش‌تری انجام دهند. این موارد همه در بروز بی‌اعتمادی بین کشورها نقش مهمی دارد. به نظر می‌رسد همین کاهش اعتماد مهم‌ترین دلیل خودداری کشورهای ثروتمند از عملی کردن تعهدات خودشان است».
50132
نظر شما