تلسکوپ فضایی هابل حلقه‌ای زیبا از گاز را در فضا به تصویر کشیده که حاصل موج ضربه‌ای انفجار ابرنواختری ستاره‌ای در 400 سال پیش است و در ابر ماژلانی بزرگ، یکی از قمرهای کهکشان راه‌شیری واقع شده است.

به گزارش پایگاه خبررسانی تلسکوپ فضایی هابل، این جسم با نام SNR 0509-67.5 باقیمانده انفجار ابرنواختری در فاصله 160هزار سال نوری از زمین است. قطر این حباب داغ 23 سال‌نوری است و با سرعت 5هزار کیلومتر بر ثانیه (18 میلیون کیلومتر بر ساعت) منبسط می‌شود. با این سرعت، این حباب می‌تواند در 8 ساعت و 20 دقیقه فاصله زمین تا خورشید را طی کند. برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید. 

نشانه‌های شیمیایی برجامانده در این حباب حاکی از آن است که این انفجار 400 سال پیش (از دید زمینی‌ها) اتفاق افتاده و عامل آن، کوتوله‌ای سفید در یک منظومه دوتایی بوده که به‌دلیل انتقال جرم از ستاره همدم، سنگین و سنگین‌تر شده و جرم آن از حد چاندراسکار (1.4 برابر جرم خورشید) بیشتر شده است. حد چاندراسکار، بالاترین جرمی است که یک کوتوله سفید می‌تواند در شرایط پایدار باقی بماند و اگر از آن سنگین‌تر شود، هم‌جوشی هسته‌ای کربن در آن اتفاق می‌افتد و با انفجاری 3 میلیارد بار درخشان‌تر از خورشید، پرانرژی‌ترین رویداد ستاره‌ای عالم را پدید می‌آورد. (برای مشاهده فیلم زیر، منتظر بمانید تا بارگذاری شود)

برای تهیه این تصویر، هابل 3 ساعت و 20 دقیقه به این منطقه خیره شد و آن‌را در فیلترهای آبی، مریی، فروسرخ، هیدروژن-آلفا رصد کرد. اما وقتی دانشمندان این تصویر را با تصویر پرتوی ایکس تلسکوپ فضایی چاندرا ترکیب کردند، محیطی به رنگ سبز و آبی آشکار شد که نشان‌دهنده موقعیت مواد بسیار داغی بود که پرتوهای ایکس را از خود منتشر می‌کنند. لایه صورتی‌رنگی که در دور این مواد بسیار داغ را فرا گرفته، موج ضربه‌ای ناشی از انفجار را نشان می‌دهد که به گازهای ساکن اطراف ستاره برخورد کرده است. (برای مشاهده عکس بزرگ، اینجا را کلیک کنید)

5050

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 116325

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • حسین IR ۱۳:۲۱ - ۱۳۹۱/۰۵/۱۲
    0 0
    این درسته که گفتید در کجاست ولی با چی فیلم برداری کردید و اصلا ستاره های دور آن هم حقیقی نیستند چون که وقتی هر چه قدر هم نزدیک ستاره بشیم ستاره بزرگ و گرد نزدیک به هم است من خودم فضانورد هستم