به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، تجهیزات تصویربرداری تابش ایکس 3بعدی برای کمک به ترسیم نگاره‌ای از سیر تکاملی پرواز در پرندگان از طریق بازسازی دیجیتالی اندازه مغز پرنده با فسیل‌های باستانی و جمجمه پرندگان مدرن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تحقیق به‌دنبال پیشرفت‌های به دست آمده در میکرو سی‌تی‌اسکن‌های پرتوی ایکس آغاز شده است.
جمجمه پرندگان تا قبل از ترک آشیانه تا اندازه ثابتی رشد کرده و مغز نیز تا پوشاندن کامل حفره خالی رشد می‌کند. این مساله بدین معنی است که می‌توان از جمجمه‌ها برای محاسبه دقیق اندازه و شکل مغز استفاده کرد. با کار روی این وسیله می‌توان اندازه قسمتی از مغز موسوم به «فلوکوس» را مشخص کرد. این بخش کوچک مخچه، مسوولیت یکپارچه سازی بصری و سیگنال‌های تعادل را در زمان پرواز بر عهده دارد که به پرنده اجازه می‌دهد در حین پرواز، روی اجسام در حال حرکت در سه بعد تمرکز کند.
سوال اصلی این تحقیقات این است که آیا فلوتوس بزرگ‌تر می‌تواند با توانایی بیشتر برای پردازش سیگنال‌های بصری و تعادلی در حین پرواز مرتبط باشد یا خیر. اگر این موضوع اثبات شود، گامی بزرگ در جهت درک سیر تکاملی پرنده برداشته شده و ممکن است بتوان به سوالاتی در مورد دایناسورها یا دایناسورهای پرنده‌شکل نیز پاسخ داد.
این پروژه همچنین قرار است در مورد برخی از کمیاب‌ترین فسیل‌های جهان از جمله دو جمجمه باقیمانده از پرنده‌های بی‌پرواز دریایی از دوره کرتاسه در حدود 100 میلیون سال پیش انجام شود.
همچنین محققان در حال بررسی پرندگان بی‌پروازی مانند دودو هستند تا دریابند آیا بخش فلوکوس مخچه آنها به دلیل عدم پرواز کوچک شده یا خیر. محققان معتقدند که نیروی مغزی لازم برای پرواز در این گونه پرندگان کاهش یافته است.
50
نظر شما