زادروز مردی که ما را از خیس شدن نجات داد

ایسنا نوشت: چارلز مکینتاش 29 دسامبر 1766 در گلاسکو اسکاتلند متولد شد. او از دوران کودکی به شیمی علاقه داشت. پس از پایان دبیرستان تحصیلات دانشگاهی را در گلاسکو ادامه داد. در بیست سالگی یک کارگاه را در گلاسکو برای تولید نمک آمونیوم(آمونیوم کلرید) و رنگ آبی ایجاد کرد. او در این کارگاه همچنین استات سرب و آلومینیوم را معرفی کرد که فرآیندهای جدیدی برای رنگ کردن پارچه بود.

در سال 1797 کاربرد صنعتی زاج سفید در اسکاتلند را رواج داد. وی یک منبع زاج را در معدن زغال سنگی یافت و شروع به تحقیق در مورد کاربردهای آن کرد. وی در زمینه مواد شیمیایی و محصولات مختلف از آنها تحقیقاتی انجام داد که منجر به ساخت مواد جدید شد که بسیاری از آنها یا برای اولین تولید می‌شدند و یا با روش جدید به دست می‌آمدند.

کار او با چارلز تینانت در زمینه سفید کردن مواد، موجب کشف یک ماده جدید سفیدکننده گردید که کاربردهای مختلفی پیدا کرد. قبل از آن فرایند کار با کلر و مخلوط آب و آهک انجام می‌شد و دردسر زیادی داشت. سهولت حمل و نقل، پودر سفید کننده آنها باعث شد بسیاری از کارگاهها به خرید این ماده علاقمند شوند و ثروت قابل توجهی برای تینانت و مکینتاش به ارمغان آورد که باعث گسترش امکانات کارگاهی و تحقیقاتی آنان گردید.

توانایی این ماده آن را برای مدتی به بزرگترین ماده شیمیایی کاربردی در اروپا تبدیل کرد و تا سال‌های 1920 در فرایند ساخت بسیاری مواد از جمله پارچه‌های سفید و کاغذ استفاده می‌شد. از جمله کارهای دیگر او می‌توان به تهیه مخمر نان، ماده‌ای برای پارچه‌های رنگی در طیفی از سایه‌ها از صورتی تا آبی و غیره را نام برد.

اما بزرگترین اختراع او که باعث شهرت جهانگیرش شد بعد از کار بر روی نفت و مواد مربوط به آن بود. وی از اواسط سال 1823، زمانیکه مشغول تحقیق روی بنزین سنگین بود متوجه شد ورقه نازک لاستیک چسبیده به پارچه، می تواند خاصیت انعطاف پذیری خود را حفظ کند.

او این کشف و ابتکار خود را با  شماره 4804 با توضیح "تهیه ماده برای ساختن بافت کتان، کتان، پشم، پنبه، ابریشم و همچنین چرم، کاغذ و سایر مواد غیرقابل نفوذ به آب و هوا" با عنوان اختراع ثبت کرد. به این ترتیب مکینتاش موفق به ساخت پارچه ضد آب گردید. پس از آزمایش در گلاسکو، مکینتاش برای ساخت در منچستر با چندین شرکت وارد مذاکره گردید و سرانجام شرکت نساجی اچ.اچ. بیرلی که نخ پنبه و پارچه تولید می‌کرد با او برای ساخت پارچه ضد آب قرارداد بست.

البته این کار در آغاز با مشکلات همراه بود: در هوای سرد پارچه سخت‌تر و پوسته پوسته و در هوای گرم پارچه چسبناک می‌شد. مکینتاش بعدا توانست با کمک شیمیدانی دیگر به نام توماس هنکاک که در زمینه فن‌آوری لاستیک تحقیق می کرد در سال 1830 مشکلات چسبندگی و یا سفتی و پوسته پوسته شدن را حل کند.

تحقیقات مکینتاش رشد و گسترش یافت و به تولید سایر کالاهای لاستیکی از جمله کفش لاستیکی ضد آب منجر شود. انجمن سلطنتی انگلیس در سال 1823 به عنوان قدردانی از مکینتاش برای کمک‌هایش به توسعه علم شیمی وی را به عنوان عضو انتخاب کرد.

5656

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1217272

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 12 =