اینجا شهر «زاینده رود»، آب قطع است!

 در فصول های گرم سالهای گذشته، شرایط کم آبی دراصفهان به اندازه‌ای حاد شد و کم‌کاری مسئولان در این ارتباط به اندازه‌ای مشهود بود که اصفهانی‌ها چه در جمع‌های خانوادگی و چه در تنهایی، ناامید از یاری مسئولان تنها چاره رفع مشکل را امداد الهی دانسته و رفع مشکل خود را تنها در دستان پرقدرت پرودگار جست و جو می کردند.

دعایی که به نظر می رسید فروردین ماه امسال اجابت شده است و بر خلاف تصورات اولیه، بارش بی دریغ رحمت الهی به گفته کارشناسان به اندازه ای بود که هم سه ماه به شکل مستمر زاینده رود در شهر اصفهان جریان داشته باشد و هم چاه های آبی پر شود.

اما در این میان باز هم بی تدبیری مسئولان دامن گیر اصفهانی‌ها شد به نوعی که کارشناسان از پر نشدن سد زاینده رود ابراز نگرانی و تعجب کردند و به جای اینکه مشکلات آبی اصفهان رفع شود، سیل دامن گیر مردم این استان و استانهای هم جوار شد.

اینکه چه عواملی باعث شده است تا سد زاینده رود از بارش های اخیر باز هم بی بهره بماند موضوعی نیست که برکسی پوشیده باشد اما نکته مهم در این میان این است که امسال نیز با وجود بارندگی های خوب و مناسب و امداد الهی برای رفع خشکسالی، اصفهانی ها آب ندارند.

در شرایطی که در تمامی کشور و از جمله اصفهان، امسال تابستانی با گرمای بی سابقه را تجربه می کنند در اغلب محله‌های اصفهان آب از میانه روز قطع می شود یا به حداقل فشار ممکن و حالت قطره ای می رسد به نوعی که امکان استحمام به هیچ عنوان وجود ندارد و تحمل هوای گرم نیز بدون رسیدن آب به کولرهای آبی به واقع غیرممکن شده است.

نکته جالب اینکه در این شرایط مسئولان آبفای اصفهان استفاده از پمپ های آبی مجاز و تانکر را پیشنهاد می کنند و این در شرایطی است که  بسیاری از خانواده های اصفهان امکان تهیه پمپ و تانکر  با حداقل قیمت را نیز ندارند.

 از سوی دیگر در شرایط کم آبی حتی استفاده از پمپ و تانکر نیز چاره ساز نیست و با استفاده از تانکرهای دوگانه نیز حداکثر تا ساعت ۱۹، آب در برخی محله های اصفهان قطع می شود.

این شرایط حتی واکنش ائمه جمعه اصفهان را برانگیخته است و آنها از مسئولان درخواست کردند تا در توزیع آبی میان محله های اصفهان عدالت را رعایت کنند اما به نظر می رسد موضوع مهم تر نحوه توزیع آب میان شهرهای حوضه زاینده رود باشد.

واقعیت غیرقابل انکار این است که ۹۰ درصد زاینده رود در استان اصفهان واقع شده است و بیش از ۹۰ درصد مردم حوضه آبریز زاینده رود نیز در اصفهان زندگی می کنند، اگر بگذریم از اینکه یک چهارم جمعیت اصفهان از  هم وطنان استان مجاور هستند این حقیقت تلخ که چرا کمترین آب از حوضه زاینده رود به استانی می رسد که بیشترین جمعیت این حوضه  را دارد جای تاسف دارد.

تلخ تر از تلخ اینکه در سالهای گذشته برخی مسئولان برای توجیه عملکرد خود در اعطا نکردن حق آبه کشاورزان، حتی شیخ بهایی دانشمند بزرگ  تاریخ و دوره صفوی و طومار وی که به عنوان گنجی ارزشمند در محاسبه دقیق و قابل اجرا در همه زمان‌ها حتی در برخی دانشگاه های جهان تدریس می شود را نیز زیر سوال بردند و اصولا برخی مدعیان تاریخ شناسی، حتی وجود چنین دانشمندی را محال دانستند!!

در شرایطی که تامین آب شرب مردم اصفهان نیز با مشکل مواجه است و وجود املاح بسیار در این آب به گفته پزشکان موجب شده تا بیماری های گوارشی از جمله بیماری های معده در اصفهان بیش از حد طبیعی باشد چه جایی دارد از حق آبه محیط زیستی حرف بزنیم که پس از آب شرب در اولویت است؟!

 چگونه از حقوق کشاورزانی بگوییم که چندین سال است به آنها قول داده اند حتی حق آبه های سالهای گذشته خود را نیز پس خواهند گرفت اما  چانه زنی مسئولان آب منطقه ای اصفهان نه شهری دیگر! برای آنها در این حد خلاصه می شود که تنها یک هفته در ماه آب بگیرند و با حداقل آب کشت کنند!!

چگونه سخن بگوییم از اینکه اگر قرار است هر ماه ۱۰ روز زاینده رود خشک باشد تکلیف تالاب گاوخونی؛ تکلیف پرندگان مهاجری که هر بار خسته ازسفر بر پهنه زاینده رود می نشینند و سرگردان می شوند و تکلیف ماهیانی که هر بار جان خود را از دست می دهند چه می شود، آن هم در شرایطی که ما حتی درباره آب شرب  اصفهان هنوز به نتیجه درستی  نرسیدیم.

در این میان هر سال از رتبه اول اصفهان در صرفه جویی در مصرف آب حرف می زنیم که سخن درستی است چرا که وقتی اصفهانی ها در سفر به شهرهای دیگر کشور که شدت فشار آب ده ها برابر اصفهان است نیز از تلاش برای صرفه جویی دست نمی کشند یعنی به واقع به این صفت پسندیده را در وجود خود نهادینه کرده اند اما....

سوال اینجاست که وقتی آب در ساعات مختلف روز قطع یا در کمترین حد فشار است؛ زمانی که به گفته کارشناسان آبفا فقط اصفهانی ها سرانه مصرف سالیانه  آب را رعایت می کنند و جالب اینکه هر سال  نیز وزارت نیرو تنها میزان مصرف سرانه آب اصفهانی ها کاهش می دهد؛ زدن رکورد صرفه جویی آیا افتخاری خاص و نشانه ای عجیب از هوشمندی مسئولان اصفهان محسوب می شود؟؟!!

واقعیت این است که اصفهانی ها با وجود اینکه انتظار نداشتند این همه اهمال در حق استانی که ۲۳ هزار شهید تقدیم انقلاب کرده است و در زمینه‌های خیر در کشور همیشه پیشتاز بوده است انجام شود اما در سیل اخیر نیز باز هم با همه وجود ایثار کردند و به گفته مسئولان نه تنها در زمینه شتافتن به کمک هم وطنانمان ساعتی پس از وقوع سیل پیشتاز شدند بلکه در زمینه کمک های نقدی  غیرنقدی نیز بار دیگر رکورد زدند.

در این میان این مطلب که چرا مسئولان اصفهان و کشور به فکر مردمی نیستند که همیشه بیشترین فداکاری را در حق هم وطنان خود داشته اند آن هم در شرایطی که به وضوح هم حق آبه کشاورزان این استان در قانون مشخص  شده و حقِ آبی مردم آن در قانون عقل و تدبیر مشخص است جای شگفتی و حیرت دارد!

* سرپرست خبرگزاری خبرآنلاین در استان اصفهان و فعال رسانه ای

46