سه پاسخ سخت و آسان به یک پرسش: کجای کار اشتباه است؟

گزارش گروه اندیشه خبرآنلاین درباره «مشاهداتی از تربیت فرزندان در دو خانواده مذهبی؛ کجای کار اشتباه است؟» به بررسی بینش ها و گرایش هایی از شش جوان پرداخته که بهانه ای برای این یادداشت شد.

به راستی کجای کار اشتباه است؟ پاسخ این سوال به نوعی هم سخت است و هم آسان. آسان از آن جهت که همه ما در گوشه و کنار و حتی در خانواده های خود که نزدیک ترین افراد به ما هستند، شاهد حضور چنین خانواده ها و جوان هایی هستیم و می توانیم بر اساس مشاهداتمان دلایلی بگوییم، اما مساله از جایی سخت می شود که نمی توانیم و نمی دانیم این علت ها کدامشان بر دیگری ارجحیت دارد و اصلا کدامشان با واقعیت منطبق است؟
پاسخ اول:
معتقدم برخی پدران و مادران مذهبی که سعی می کنند هر طور شده فرزندانشان را مذهبی بار آوردند با اِعمال فشارهایی آنها را از دین، بری می کنند.

مثلا اجبار به خواندن نماز صبح در هر شرایطی، اجبار به حضور در برخی کلاس ها و مراسم مذهبی، سخت گیری در پوشش چادر و محدودیت های فراوان.

با توجه به نوع کارم که با جوانان زیادی سرو کار دارم، بارها دختر خانم های چادری ای را دیده ام که در خانواده ای کاملا مذهبی رشد کرده اند اما وقتی همین دختر خانم های با حجاب ازدواج می کنند و از خانواده مذهبی خود جدا می شوند، نه تنها حجاب را کنار می گذارند بلکه بی حجابی را به بدترین نحو جلوه می دهند. انگار آن قدر تحت فشار بوده اند که حالا می خواهند تمام آن سالهای حصر را جبران کنند!

اصلا اغراق نیست بگویم: دختر خانمی که همیشه با چادر و مقنعه سر کارش حاضر می شد اما همین شخص پس از ازدواج چنان در حجابش تغییر ایجاد شد که بنده مجبور به تذکر شدم که در محیط کار بیشتر به حجابش برسد و این واقعیتی –شاید- تلخ است.

پاسخ دوم:
مساله دیگر عمل نکردن بعضی از پدران و مادران مذهبی به اعمال و رفتار و کرداری که در اسلام و قرآن و سیره نبوی و.. آمده، آنها تنها در حرف به فلسفه وجودی اسلام و قرآن پایبندند. بچه ها به خوبی این ظاهرگرایی ها را می فهمند و در نتیجه وقتی می بینند والدین به آنچه می گویند، به سخن آنها عمل نمی کنند.
می گویند غیبت خوردن گوشت مرده است، گناه تهمت چنین و چنان است اما به راحتی در برابر فرزندان هم غیبت می کنند و هم تهمت می زنند و هم...

پاسخ سوم:
دین سخت یا دین شهل و آسان؟ مساله مهم دیگری است. یکی از علت های اصلی بری شدن جوانان از دینداری، سختگیری و معرفی آداب دینی با روش های سخت است.

دختر 7 ساله من هر وقت دوست داشته باشد با من نماز می خواند. بار اول گفت:« بابا اشکال نداره من برای وضو فقط صورتم را بشورم؟» گفتم نه خدا همین را هم از تو قبول می کند.
پروردگار خیلی بخشنده است. بار دیگر علاوه بر صورت،  دستانش را شست. گفت اشکال ندارد؟ من کامل وضو نگرفته ام؟ خلاصه به همین ترتیب ... تجربه به من نشان داده از همین حالا و حتی وقتی به سن تکلیف رسید نباید در انجام اعمال دینی به او سخت گیری کنم.

بهترین کار عمل گام به گام و آسان به اعتقادات صحیح اسلامی است. اسلام دین بهترین هاست و اگر من و همسرم به بهترین شکل که در توانمان است به اسلام عمل کنیم بهترین تبلیغ آن نزد فرزندمان است و او هم با نگاه تیزبینانه اش وقتی حرف و عمل را یکی ببیند و به ارزش واقعی اسلام پی ببرد احتمالا و در بدترین شرایطش نیمه مذهبی بار می آید.

این که بدانیم مثلا حجاب لزوما چادر مشکی در تابستان گرم نیست. می شود با پوششی مناسب، حجاب را رعایت کرد، زیبنده هم بود و مورد تحسین هم قرار گرفت.

این رشته البته که سر دراز دارد....