به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آخرین شماره ماهنامه تحلیلی انرژی که از سوی مرکز پژوشهای مجلس منتشر می‌شود، به تحولات مربوط به تنگه هرمز پرداخته است. آن طور که در این ماهنامه آمده، تنگه هرمز به عنوان گلوگاه اصلی نفت جهان در سال ۲۰۱۹ شناخته شده و تخمین ها از صادرات روزانه ۲۰ میلیون بشکه‌ای از این منطقه خبر می‌دهد که معادل ۲۰ درصد نفت مورد نیاز جهان است.
در نیمه نخست سال میلادی نیز حدود ۱۵.۵ میلیون بشکه از این تنگه عرضه شده که مببداآن ایران، کویت، قطر، امارات، عراق و عربستان بوده‌اند. به دلیل اعمال تحریم‌ها علیه ایران و توافق اوپک پلاس، ترانزیت نفت در از نیمه اول سال . کذشته دو میلیون بشکه کاهش در روز کاهش یافته است. در نیمه نخست امسال صادرات نفت به آسیا از خلیج فارس ۱۲ میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه در روز بوده است. این میان سهم چین سه میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه در روز بود که یک میلیون بشکه در روز بیشتر از پنج سال گذشته بوده است. هند نیز در این دوره ۵۰۰ هزار بشکه در روز از خلیج فارس واردات نفت داشته است.
این در حالی است که صادرات نفت به غرب به ویژه آمریکا شدیدا کاهش داشته که تا حدود زیادی به علت رشد تولید نفت شیل بوده است. آمریکایی‌ها روزانه تنها ۸۰ هزار بشکه نفت از تنگه هرمز وارد کردند که نسبت به سال ۲۰۱۴ کاهش یک میلیون بشکه‌ای داشته است.
سیاست قاطع مانع شکل‌گیری ائتلاف علیه ایران
این میان تحولات متعددی که در منطقه و سطح بین‌المللی برای فشار حداکثری و ائتلاف ضد جمهوری اسلامی رخ داد، در کنار اقدامات ایران، از نظر مرکز پژوهشهای مجلس به نتایجی انجامید. از جمله اینکه توقیف نفتکش گریس- ۱ ایران که حامل نفت بود این نکته را نشان داد که ایالات متحده در راهبرد فشار حداکثری به ایران قصد دارد انتقال نفت ایران را در فروش غیر رسمی با مشکل مواجه کند.
از سوی دیگر کنش فعالانه در نمایش و اعمال قدرت ایران در واکنش حداکثری در برابر سیاست‌های تجاوزکارانه می‌تواند محاسبات دیگر کشورها را در اثر بخشی اپتلاف ضد جمهوری اسلامی آمریکا با چالش مواجه کند زیرا تشدید بحران به تشدید آسیب پذیری اقتصاد آن‌ها منجر شود. این در حالی است که تشدید بحران انتقال نفت در خلیج فارس بیشتر به ضرر کشورهای تولیدکننده نفت متحد آمریکا در منطقه و مصرف کنندگان بزرگ نفتی است تا ایران که نفت چندانی را هم به شکل غیررسمی صادر نمی‌کند. این امر احتمالا منجر به تشویق مصرف کنندگان بزرگ به میانجی‌گیری در حال بحران خواهد انجامید تا مشارکت در اپتلاف مدنظر دولت آمریکا.
سیاست و موضع واحد نسبت به عملکرد نظامی و دیپلماتیک
همچنین اقدامات ایران برای اثربخشی بیشتر باید در بستر رژیم‌های حقوقی بین‌المللی انجام شود که در واکنش به تحریم‌های یک جانبه یا دخالت فیزیکی ایالات متحده در انتقال نفت در فرایند رسمی صادرات رسمی و غیررسمی ایران بیانجامد. علاوه بر این کنش فعالانه ایران از نظر نظامی و دیپلماتیک می‌بایست به صورت منسجم و به عنوان سیاستی واحد به اجرا درآید و از هرگونه بیان اختلاف رویکرد در سیاست واکنشی ایران توسط نهادهای مسئول پرهیز شود.
۲۲۶۲۲۸
نظر شما