در زمانهای گذشته که مهد علما در نجف بود و هنوز به شهر قم انتقال نیافته بود، این پیادهروی جزء سیره مستمره بزرگان به شمار میرفت. اکنون هم راهی از پشت مسجد «سهله» وجود که به «طریق العلما» معروف بوده است و علما بهصورت مستمر، مصمم بودن که در این مسیر پیادهروی کنند. علما هنگام سحر نماز نافله شب را در مسجد سهله میخواندند و از این مسجد پیاده به سمت کربلا راه میافتادند.
در زمان صدام، سختگیریهای بسیاری برای انجام این پیادهروی صورت گرفت تا جایی که عراقیها تعریف میکنند، در زمان پیادهروی اربعین یکی از کارهایی که انجام میدادند این بوده که زائران را داخل نخلستانها میبردند. صدام هم در مسیر تکتیراندازهایی را قرار میداد تا به زائران شلیک کنند.
در آن دوران پیادهروی بهصورت مخفیانه انجام میشده است زیرا این پیادهروی علاوه بر آنکه یک حرکت دینی است، حرکتی سیاسی هم محسوب میشود و به دیگر سخن مانور عظیم شیعه بود که میتوانست پایههای حکومت صدام را سست کند. نمونه آن در ایران و در دوران رضاخان هم وجود دارد. در آن روزگار «روضهخوانی» ممنوع شده بود زیرا اگر فرهنگ سیدالشهدا در جامعهای فراگیر شود، ظالمان دیگر نمیتوانند بر آن جامعه حکومت کنند. روح آزادگی که امام حسین (ع) به جامعه میدهد، مانع از حکومت ظالمان میشود و صدام این موضوع را میدانست بنابراین با این جریان مقابله میکرد.
در دوران صدام افراد بسیاری در این مسیر شهید شدند تا این مسیر بسته نشود. بعدازآن آرامآرام فرهنگ پیادهروی اربعین احیا شد. در چند سال گذشته هم افرادی که به این زیارت مشرف میشدند، بعد از بازگشت از برکات آن سخن میگفتند که این موضوع باعث شد رغبت برای پیادهروی بیشتر شود.
در روایات آمده است که قبل از ظهور نمازی برپا میشود که امام در مسجد کوفه میایستد و مردم در کربلا. این نماز جماعت از مقدمات ظهور است.
از سویی دیگر جریان پیادهروی تأثیر بسیار زیادی در وحدت دارد. هنگامیکه افراد با رنگ، دین و زبانهای مختلف در این سیل جمعیت قرار میگیرند، بدون آنکه با هم نسبتی داشته باشند، به یکدیگر عشق میورزند. ما در این پیادهروی کسانی را میبینیم که اصلاً نمیشناسیم اما آنچنان به ما خدمت میکنند که احساس میکنیم چندین سال است که با هم دوست هستیم. این عشق و علاقه باعث وحدت امت اسلامی میشود و اگر مخالفتهایی برای انجام پیادهروی وجود دارد به این دلیل است که میترسند این پیادهروی به اتحاد لشکر آخرالزمانی امام زمان (عج) منجر شود. این سیل جمعیت یک لشکر روان است و آنها از این لشکر روان و پویا میترسند؛ بنابراین در این مسیر کارشکنیهایی صورت میگیرد و حتی اغتشاشها از طرف جریانهای سعودی و دیگر جریانها تحریک میشود تا این جریان تحتالشعاع قرار بگیرد.
در همین راستا به مسئولان توصیه میکنم مراقب سخنان خود باشند. گاهی صحبتهایی را میشنویم که خلاف روح وحدت حاکم بر اربعین است؛ بنابراین قبل از آنکه حرف بزنند کمی اندیشه کرده و تبعات سخنان خود را بسنجند تا با حرفی بیاندیشه زمینههای تلخکامی و تفرقه فراهم نشود.
۲۵۸۲۵۸
نظر شما