به گزارش خبرآنلاین، بهرام امیراحمدیان در واکاوی نوع سیاست خارجی ایران و روسیه و همچنین مقایسه قدرت نرم این دو کشور اظهار داشت: برای روسیه ایران آن جایگاهی که ما برای خود تعریف می کنیم آن را در سیاست خارجی اش ندارد. ما یک کشور با سیاست خارجی مستقل هستیم ما در سیاست خارجی وابسته نیستیم خودمان تصمیم می گیریم. ممکن است گاهی درست در نیاید. خیلی ها در ایران می گویند که مسکو شریک استراتژیک تهران است ولی روس ها آن را تکذیب می کنند. متاسفانه در ایران مفهوم شریک استراتژیک به خوبی معنا نمی شود. اما نکته مهم اینجاست که ایران می تواند با اتکا به نیروهای داخلی و قدرت ملی که همه مولفه های قدرت منطقه ای را داراست به یک منطقه ژئوپلتیکی مستقل تبدیل شود که پیش شرط های آن تلاش در جهت توسعه و پیشرفت های صنعتی است. در سند چشم انداز 20 ساله جمهوری اسلامی ایران گفته شده که ایران در 1404 کشوری است با بیشترین تعامل در محیط بین الملل؛ جهانی که به دیدی دیگر به ما نگاه می کند.
استاد مطالعات منطقه ای افزود: معتقدم که قدرت نرم ایران بسیار قدرتمندتر از قدرت روسیه است. قدرت نرم روسیه در کنار قدرت سخت این کشور است که معنا پیدا می کند اما قدرت نرم ایران ویژگی های دیگری دارد. ایران از کشورهای پیرامون خود بسیار برتر است اما نیاز به تلاش و همدلی داریم.روسیه برای حضور در خاورمیانه و برای تاثیرگذاری زمانی می توان گفت که موثر عمل کرده که همه بتوانند آن را حس کنند. در همین حال اگر کشوری می خواهد قدرتمند باشد باید برند و همچنین شخصیت داشته باشد. روسیه کشوری نیست که به آن اعتماد کنند. همه شاهدند که روسیه کریمه و آبخازیا و اوستیا را تصرف کرده و به زور متوسل شده است.در موضوع روابط ایران و روسیه مشکلی که وجود دارد این است که روس ها خیلی خشن هستند و از ظاهرشان نیز نمی توان آنها را شناخت. در فرهنگ روسیه نیز آمده که خندیدن کار دیوانه هاست. نکته دیگر اینکه روس ها به ایران حمله کردند و سرزمین ما را تصرف کرده اند. در سال 1907 روس ها و انگلیس ها ایران را تقسیم کردند.
امیر احمدیان در پایان تصریح کرد: عطش قلمرو ذهنی و فیزیکی روس ها پایان ناپذیره و این جزئی از فرهنگ آنها است که ضرورت دارد مهار شود. ما نباید موضوع اس 300 را فراموش کنیم. درست زمانی که ژنرال های روسیه برای حمله آمریکا به ایران زمان تعیین می کردند وقتی بحث از تحویل اس 300 می شد آنها بحث تحریم را وسط می کشیدند! جای شکر دارد که نیروهای نظامی ما در ایران وضعیت را سر و سامان دادند. این جز مسائلی است که نشان می دهد نمی توان به روس ها اعتماد کرد. روسیه هیچگاه و تحت هیچ شرایطی منافعش را فدای منافع ایران نخواهد کرد. ایران هم نباید هیچگاه منافعش را فدای منافع کشور دیگر کند. برای نتیجه گیری عرض کنم که روس ها در خلیج فارس به دلیل تفاوت ساختار اقتصادی نمی توانند کاری از پیش ببرند چرا که اقتصاد آنها با کشورهای عربی مکمل نیست. در چنین شرایطی سازمان همکاری اقتصادی نیز شکل نخواهد گرفت، مانند اکو که حداکثر بتوانند 10درصد تجارت را در بین خود داشته باشند که در اتحادیه اروپا این رقم بیش از 50 درصد است.
310311
نظر شما