نیو صدر: این داستان زندگی اشلی سلیس، دختر ۱۷ ساله مکزیکی-آمریکایی در کالیفرنیا است؛ هر روز ۷ صبح تا ۳ ظهر به مدرسه می‌رود، برای نوشتن تکالیفش به خانه برمی‌گردد، شام می‌خورد و بعد به کارخانه تولید غذا می‌رود، جایی که استخدامش کردند تا تکه‌های یخ را از توت‌فرنگی‌های منجمد، جدا کند.
هرشب از ساعت ۸ تا ۵ صبح کار می‌کند و زمانی که به خانه برمی‌گردد به نوعی وقتی برای خوابیدن پیدا کرده و خواهرش را برای رفتن به مدرسه آماده می‌کند. بعد نوبت خودش است تا به مدرسه برود؛ این چرخه تمام هفته تکرار می‌شود.
دنبال دلیل این برنامه سخت زندگی اشلی می‌گردید؟ فقر و سیاست‌های دونالد ترامپ درباره‌ی مهاجران.
از زمان انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور آمریکا، او فشار زیادی برای حمله به مهاجران ثبت نشده آورده است، به طوری که هر ماه ۷هزار نفر از آن‌ها از ایالات متحده آمریکا اخراج می‌شوند. در نتیجه این اتفاق، مالکین و مدیران مزارع و کارخانه‌هایی که از کمبود نیرو می‌کنند، شروع به جذب نیرو از کودکان همین خانواده‌های مهاجر کرده‌اند، بسیاری از این کودکان در آمریکا متولد شده و حتی اقامت این کشور را دارند. درست مثل اشلی که مادرش مهاجری ثبت نشده است که ترس زیادی نسبت به اخراج از آمریکا دارد.
قانون کالیفرنیا در رابطه با کودکان کار برای حوزه کشاورزی، بسیار سهل‌گیرانه‌تر از این نوع قوانین در دیگر ایالات، آمریکاست؛ به کودکان بالای ۱۲ سال اجازه داده می‌شود که در روزهای تعطیلی مدارس، هفته‌ای ۴۰ ساعت کار کنند و ۱۶ یا ۱۷ ساله‌ها هم اجازه دارند که هفته‌ای ۴۸ ساعت کار کنند.
از زمان انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور آمریکا، او فشار زیادی برای حمله به مهاجران ثبت نشده آورده است، به طوری که هر ماه ۷هزار نفر از آن‌ها از ایالات متحده آمریکا اخراج می‌شوند.
البته استخدام کودکان زیر ۱۸ سال برای شیف شب کارخانه‌ها در هر صورتی غیرقانونی است. اما به نظر می‌رسد این قوانین اصلا به شکل سختگیرانه‌ای اجرا نمی‌شوند و مدیران کارخانه‌ها در حال استخدام کودکان برای شیفت‌های شب هستند. اشلی درباره کارخانه‌ای که کار می‌کند می‌گوید: «نیمی از نیروها مثل من کودک هستند.»
در سایه سیاست‌های دولت آمریکا مبنی بر اخراج مهاجران، کودکان زیادی به نان‌آوران خانواده‌های خود تبدیل شده‌اند. در همین رابطه یک مدیر کارخانه اعتراف کرد که از این که کودکان را با اسم و کد ملی تقلبی استخدام می‌کنند آگاه است، اما به دلیل مشکلات موجود و کمبود نیروی کار کارخانه‌اش گزینه دیگری ندارد.
اشلی توضیح می‌دهد: «برخی نوجونان برای انجام هیچ‌کاری همه چیز کسب می‌کنند، اما نوجوانان زیادی هم مثل من برای پرداخت پول اجاره، قبض و غذای خانواده‌هایمان باید فقط کار، کار و کار کنند. من ناراحت هستم اما این را می‌دانم که تنها نیستم.»
معلم‌های مدارس دولتی هم در مصاحبه‌هایی گفتند که مشاهداتشان نشان می‌دهد که تعداد غیبت‌ها و خروج دانش‌آموزان از مدرسه افزایش پیدا کرده است و حتی دانش‌آموزانی که قبلا از لحاظ درسی قوی بودند هم اکنون عقب افتاده‌اند. با این وجود دانش‌آموزان هم به معلمانشان چرایی غیبت‌هایشان را توضیح نمی‌دهند.
دکتر سارا روی، یک معلم در دبیرستانی محلی در این رابطه می‌گوید: «علت ترس از این که مدارس متوجه شوند دانش‌آموزان شیفت شب کار می‌کنند در دردسر افتادن دانش‌آموزان نیست. آن‌ها از این که معلمانشان با خبرنگاران تماس بگیرند و بعد به نوعی شغلشان را از دست بدهند می‌ترسند.»
کشاورزی و تولید مواد غذایی نقش اساسی برای اقتصاد شهرهای کوچک مرکز کالیفرنیا دارند؛ به همین شکل کار، نیروی‌های ثبت نشده‌ای که از مکزیک و آمریکای مرکزی به ایالات متحده آمریکا سفر کرده‌اند. زنجیره غذایی توت‌فرنگی در کالیفرنیا سالانه درآمدی حدود ۳ میلیارد دلار به وجود می‌آورد، آن‌ها سالانه ۱میلیارد کیلوگرم توت‌فرنگی به مناطق دیگر آمریکا و دنیا صادر می‌کنند. در این میان کارگرانی که در این رابطه کار می‌کنند و مثلا میوه می‌چینند، در فقر مطلق زندگی می‌کنند و گاها با سوءتغذیه درگیر می‌شوند.
اشلی با ۱۲ خانواده‌ی دیگر در خانه‌ای زندگی می‌کند که هزینه ماهیانه هر اتاق در آن حدود ۹۰۰ دلار است. همچنین باید هزینه‌ی ثبت نشده ده‌ها کاغذکاری دیگر را هم به لیست هزینه‌های این دختر ۱۷ ساله اضافه کنید. از سویی شایعات مربوط به اداره مهاجرت هم در بین ساکنان این خانه وحشت ایجاد می‌کند. چند هفته‌ی پیش، اشلی یک ون مربوط به این اداره را دید که در پارکینگ خانه‌شان پارک کرد. لحظاتی بعد، مامورین همسایه او را با یک دستبند از طبقه پایین خاموش کردند.
او می‌گوید: «جایی که زندگی می‌کنم دیگر امن نیست، قصد دارم خانواده‌ام را از اینجا خارج کنم.»
اشلی برنامه دارد که تا ۲ ماه آینده محله زندگیشان را تغییر بدهند.
منبع: گاردین
47237
نظر شما