مردی از جنس دانش که خستگی را خسته کرده

بر فقیری و تهیدستی من طعنه مزن
ای که داری به جهان ثروت و زر بیش از من

سر تعظیم فرود پیش کسی می آرم
که بود در ره دانش قدمی بیش از من

انسان ها در طول زندگی خود با افراد زیادی آشنا می شوند.اما از برخی از این افراد تاثیر بیشتری می پذیرند.خداوند توفیق داد تا در مسیر زندگی با بزرگ مردی از جنس علم یعنی استاد فرزانه آقای دکتر محمود گلزاری آشنا شوم.
این آشنایی در حوزه های مختلف از جمله اولین  همایش ملی آسیب های اجتماعی از منظر اسلام، شورای سیاستگذاری و علمی آسیب های اجتماعی شهرداری تهران، تهیه گزارش های علمی متعدد از جمله گزارش ملی خانواده، جلسات متعدد در حوزه پیشگیری از آسیب های اجتماعی از جمله خشونت و... بود.خاطرم هست در شروع  تحصیلم در مقطع کارشناسی مددکاری اجتماعی اولین بار ایشان را در همایش روز ملی مددکاری اجتماعی حدود سال های 1368 ملاقات کردم که سخنرانی تحلیلی عالی ارایه کرده بودند. بعد ها با مجلات مختلف رشد آشنا شدم و کتاب های مختلف منتشر شده توسط انتشارات رشد را برای دروس دانشگاهی مطالعه می کردم.البته اشاره کنم که آن زمان نمی دانستم ایشان مدیر انتشارات رشد هستند.
چند باری به همراه آقای دکتر براتی سده به کتابخانه منزل ایشان رفتیم و گفت وگوهایی داشتیم  و گاهی اوقات هم فرصت می شد در دفتر انتشارات و وزارت ورزش وجوانان و... خدمت شان می رسیدم و همیشه نکات جدیدی می آموختم.
انتشار ماهنامه سپیده دانایی هم در کنار فعالیت های پژوهشی، آموزشی، اجرایی، رسانه ایی و مشاوره ایی مختلفی که داشتند یکی از اقدامات خوب ایشان بود که همچنان هم ادامه دارد.لذا  فکر می کنم یکی از بارزترین ویژگی های ایشان کمک و بستر سازی برای تولید دانش و انتشار آن برای علاقمند بویژه در حوزه روانشانسی است. تاسیس انتشارات رشد و ماهنامه سپیده دانایی موید همین نکته است.طبیعتا پژوهش های ملی متعدد ایشان و تدریس در دانشگاه های مختلف، چاپ مقالات متعددی فارسی و لاتین، ایراد سخنرانی های علمی متعدد داخلی و بین المللی از ایشان یک چهره علمی برجسته ساخته است.از جمله ویژگی های دیگر ایشان «امیدوار بودن» است.
در سخت ترین شرایط هم هیچ گاه ناامید نمی شدند.چند باراتفاق افتاد از نامرادی هایی که در حق من می شد خسته می شدم ولی ایشان همیشه امید می داد ومی گفت نباید کنار بکشید. بسیار پر تلاش  هستند و شاید بتوان گفت که « خستگی را خسته  کرده است». انگیزه بالای ایشان برای فعالیت های علمی را می توان به عنوان  الگو قرار داد. در حالی که حوزه تخصصی ایشان روانشناسی و مشاوره هست ولی تسلط بین رشته ایی بسیار خوبی دارند.
همیشه توصیه می کرد برای انجام امور مشورت کنید و هیچ کس  از مشورت گرفتن ضرر نمی کند. یکی از سخت ترین لحظات من زمانی بود که ایشان دچار بیماری کلیوی شدند و فکر می کردم بیماری موجب شود که پویایی گذشته را نداشته باشد. ولی با انگیزه بالایی که دارد توانست بعد از بیماری هم به فعالیت های علمی خود ادامه دهد.صبوری هم از دیگر ویژگی های استاد هست. معلمی را دوست دارد و انگار زاده شده تا در حوزه تعلیم  تربیت و دانش و پژوهش فعالیت کند به همین دلیل استاد دکتر محمود گلزاری همیشه معلمی دوست داشتنی است که باید  اندیشه ایشان گرامی داشته شود چرا که معتقدم:
« آگاهی سرآغاز فرزانگی است و فرزانگی شایسته ملتی است که اندیشمندان خود را در صدر نشاند و اندیشه ناب ایشان را حرمت نهد».

لازم می دانم از خانواده محترم ایشان بویژه همسر محترم شان هم سپاسگزاری کنم که اگر نبود گذشت و همراهی و همکاری آنان، استاد نمی توانست با خیال راحت این همه فعالیت اثر بخش داشته باشد. برای استاد گلزاری و همه اساتید ایران زمین بهترین ها را از خداوند آرزو می کنم.

* رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران

پاسداشت مکتوب دکتر محمود گلزاری در گروه نخبگان خبرآنلاین