حتی باید گفت که چنین فرآیندی منجر به ایجاد بدگمانی نسبت به کلیت نظام نیز خواهد شد. چرا که در دوران سهولت ارتباطات هم اخبار به مراتب کمتری پشت پرده خواهند ماند و هم مردم دریافت و تصویر دقیق‌تری از واقعیت موجود دارند که اگر با تصویر رسمی ارائه شده توسط حاکمیت تفاوت زیادی داشته باشد، باید آن را خطرناک توصیف کرد.
اینکه کشور ما از نظر فساد و عدم شفافیت در وضعیتی غیرقابل قبول و بد به سر می‌برد، به هیچ عنوان موضوعی انتزاعی و غلوآمیز نیست و تمام دریافت‌ها از وضعیت موجود این واقعیت را تأیید می‌کند. واقعیتی که ایجاب می‌کند سریع‌تر نظام و کشور در یک حرکت منطقی خود را از این وضعیت بیرون ببرد و این کار نه با سیاسی کاری قابل انجام است و نه بدون شفافیت.
فرآیند درست مبارزه با فساد آن فرآیندی است که تکلیف این دو عامل زیربنایی ایجاد فساد را مشخص کند و در غیر این صورت خود تبدیل به فرآیند فساد دیگری می‌شود. به این معنا که در قالب چنین فرآیندی این خطر وجود دارد که باز هم در قبال برخی پرونده‌ها و موارد مرتکب «کتمان» یا «بزرگنمایی» شویم و در نهایت فسادستیزی نه به روندی در جهت خیر عمومی بلکه اهرم فشاری برای بازی‌های جناحی تبدیل شود.
23302
نظر شما