بهنوش خرم‌روز: وقتی نتایج مطالعه اف‌کام (Ofcom) در مورد سرعت پهن‌باند منتشر شد، برای بسیاری از مردم جهان تعجب‌آور نبود. بنا به گزارش این تنظیم‌کننده ارتباطات از راه دور، کاربران پهن‌باند از سرعتی که بهای آن را می‌پردازند، برخوردار نیستند. در حدود یک‌پنجم آنها، با اتصال 8 مگابیت در ثانیه‌ای، تنها در حقیقت کم‌تر از 2 مگابیت در ثانیه دریافت می‌کنند. همچنین در این مطالعه آمده در مواردی که به جای کابل‌های فیبر نوری از سیم‌های مسی قدیمی استفاده می‌شود، هر چه کاربر از مرکز تلفن دورتر باشد، سرعت کم‌تر است. پس این مگابیت‌های از دست‌رفته کجا می‌روند؟
نمی‌شود مثل آبی که از لوله چکه می‌کند، به هدر رفته باشد. به گزارش بی‌بی‌سی، مگابیت بر ثانیه‌هایی که پولش را می‌پردازید اما دریافت نمی‌کنید، در واقع از همان اول ارسال نشده‌اند. در اغلب موارد، سرعت اتصال پهن‌باند ای.دی.اس.ال شما از همان آغاز تنظیم می‌شود و سریع‌تر و کندتر نمی‌گردد. پس اگر تنها 2 مگابیت بر ثانیه سرعت دارید، این همان سرعتی است که از مرکز دریافت می‌کنید، حتی اگر برای سرعت بالاتری پول داده باشید.
به گفته ریچارد شاو از سایت سم‌نوز (SamKnows، یک سایت سنجش پهن‌باند و شریک فنی اف‌کام)، عوامل بسیاری در تعیین میزان سرعت سهم دارند که مهم‌ترین آنها سرعت کاراکتر همگام (sync) است. پهن‌باند روی یک خط ثابت بهترین عملکرد را دارد و سرعت کاراکتر همگام ثابت‌ترین سرعت ممکن روی خط شماست که قبل از راه‌اندازی کامل و اتصال، بین مرکز و مودم شما در خانه محاسبه می‌گردد. شاو سرعت کاراکتر همگام را چنین توصیف می‌کند: « می‌توانید آن را مثل سلام و احوال‌پرسی فرض کنید که دو نفر هنگام مکالمه تلفنی، قبل از این که سراغ صحبت اصلی‌شان بروند، انجام می‌دهند.»
دو عامل سرعت کاراکتر همگام را تعیین می‌کند: اولی میرایی انرژی موج خط است، یعنی میزان کاهش طبیعی سیگنال در طول مسیر فاصله شما از مرکز. این عامل بیشتر به عنوان به عنوان کیفیت پهن‌باند در نظر گرفته می‌شود، زیرا سیگنالی که با سیم مسی ارسال شود در طی مسافت ضعیف می‌شود. بنابراین خیلی ساده است؛ هر قدر فاصله بیشتری تا مرکز داشته باشید، سیم مسی بیشتری به کار رفته است و سیگنال ضعیف‌تری به شما می‌رسد.
عامل دوم، سیگنال به نسبت صدا (SNR) است، یعنی کیفیت سیگنال الکتریکی که از طریق سیم انتقال می‌یابد و چگونگی برابری با تداخل الکتریکی. چنین صدایی روی خط، مقدار سیگنالی را که می‌توانید دریافت کنید، بازداری می‌کند و کاهش می‌دهد. هر چه سیگنال قوی‌تر باشد و خط از پایداری بیشتری برخوردار باشد، حتی با میزان فرسایش انرژی موج، باز هم سرعت بیشتر خواهد بود. شاو توضیح می‌دهد: »مثل این است که یک تماس تلفنی داشته باشید که زیر صدایتان صدای خش‌خش فراوانی باشد، در این صورت ممکن است تنها نیمی از صحبت‌های طرف مقابلتان را بشنوید، در حالی که اگر خش‌خشی نباشد، همه آن را خواهید شنید.»
با رساندن این دو عامل به سریع‌ترین حالت، می‌توان ثابت‌ترین سرعتی را که با آن بتوان از مرکز سیگنال فرستاد، محاسبه کرد. بنابراین، مگابیت‌هایی که فکر می‌کنیم در طول مسیر گم شده‌اند، در واقع از همان اول از مرکز فرستاده نمی‌شوند.
از دیگر عوامل جزیی که می‌توانند سرعت را تحت تاثیر قرار دهند، می‌توان به تراشه سخت‌افزاری استفاده شده و انشعابات تلفن به‌کار رفته که میزان تداخل را تعیین می‌کند، اشاره کرد. در حالت کلی، ای.دی.اس.ال استاندارد را می‌توان تا 5 کیلومتری مرکز نیز نصب کرد. با این حال، برای داشتن سرعت 8 مگابیت بر ثانیه، نباید بیش از 2 کیلومتر با مرکز فاصله داشته باشید. متاسفانه، فهمیدن این‌که از منظر سیم‌های مسی، واقعا چه قدر با نزدیک‌ترین مرکز فاصله دارید، با این که غیرممکن نیست، اما بسیار دشوار است. تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد یک اتصال پهن‌باند به صرفه بسیار دشوار است. با این همه، اگر قرار باشد فقط 2 مگابیت بر ثانیه سرعت داشته باشد، چه کسی حاضر است برای 8 مگابیت در ثانیه پول بدهد.
ژزوویچ می‌گوید: «فاصله‌ها با طول سیم‌ها تعریف می‌شوند و عمده‌فروش‌های خدمات مخابراتی به کسی نمی‌گویند که کابل‌های شهری به چه شکلی کشیده شده‌اند. شما می‌توانید فاصله خودتان را با مرکز در سایت های مختلف محاسبه کنید، اما این فاصله، بر اساس خط مستقیم است و طول واقعی کابل‌ها را که در اغلب موارد بسیار طولانی‌تر است، به شما نمی‌دهد.»
نظر شما