گزارشی از دوران امامت امام حسن تا شهادت امام حسین در  کتاب «عاشورا: انگاره‌ها و انگیزه‌ها»

«تاریخ» و «تحلیل» عاشورا مشخصاً در دورۀ معاصر موضوع چالش برانگیز نویسندگان مسلمان و غیرمسلمان بوده است. در نیم‌قرن اخیر نیز با توجه به جریانات و حوادث سیاسی و مذهبی ایران، این موضوع مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.

در روزهای اخیر کتاب «عاشورا: انگاره‌ها و انگیزه‌ها» نوشتۀ احسان بروجردی از سوی نشر نگاه معاصر منتشر شد که عهده‌دار گزارشی از دوران امامت امام حسن تا شهادت امام حسین بوده و به هدف‌شناسی و انگیزه‌پژوهی اقدام سیدالشهداء می‌پردازد.
نویسنده کتاب خود را در چهار فصل تدوین نموده است:
1- درآمدی بر منابع تحقیق: بررسی و اعتبارسنجی  25 منبع تاریخی از قرن 2 تا 7.
2- دوران معاویه: بررسی اتفاقات خلافت 6 ماهۀ امام حسن، صلح ایشان و تعامل و تقابل‌های امام حسین با معاویه.
3- دوران یزید: واکاوی وقایع روی کارآمدن یزید بن معاویه و هجرت امام حسین به مکه، دعوت کوفیان، خروج امام از مکه و عاشورا. نویسنده بحث از تاریخ را برای فهم ماجرای عاشورا ضروری دانسته، یکی از کاستی‌های اساسی در بسیاری از تحلیل‌های عاشورایی را نپرداختن به تاریخ عاشورا می‌داند و بر این باور است که نویسندگان از ابتدا تاریخ را به‌عنوان پیش‌فرض گرفته و فقط در اهداف و نتایج اقدام امام بحث کرده‌اند.
4- هدف‌شناسی: جستاری جامع در دیدگاه متقدمین شیعه و سنی و متأخرین شیعه پیرامون انگیزۀ امام حسین از خروج از مکه. این فصل که بخش اصلی کتاب مذکور را تشکیل می‌دهد به گزارش، نقد و بررسی ادلۀ هریک از باورمندان به نظریه‌های شهادت، حکومت و دفاع می‌پردازد. در پایان نیز از انقلاب‌انگاری اقدام حسین بن علی بحث می‌شود.


بروجردی در پایان با جمع‌بندی آن‌چه در کتاب آورده، رویکردهای غیرسیاسی، سیاسیِ افراطی و نیز نظریه‌پردازی‌های جزمی را مورد نقد قرار داده است. او معتقد است: «هر گرایش و گروهی، در سایۀ تشیع و با توجه به مقاصد و اهداف خود، برداشتی از عاشورا ارائه داده‌اند. دهه‌های چهل و پنجاه شمسی در ایران، شیعه نیاز به برداشتی قیام‌کننده و انقلابی از نوۀ پیامبر داشت و از همین رو، فضا برای برداشت‌های شهید جاوید، حسین وارث آدم و راه حسین  با سه رویکرد متفاوت، اما همگی سیاسی، فراهم بود. تصور این روزگار، بیشتر متأثر از برداشت‌های جریان‌های انقلابی، روشن‌فکرانه، مجاهدین خلقی یا سنتی از عاشوراست و اندوهمندانه در هریک، پاره‌ای از نصوص به دست فراموشی سپرده می‌شود. این‌که «قیام حسین» در دورۀ معاصر موجب خلق آثار فراوان می‌شود و از فقیه و متکلم گرفته تا جامعه‌شناس و ادیب، در این باره قلم می‌زنند، از آن روست که اقتضای چنین فضایی حسینی عمل کردن است. دور از ذهن نیست اگر روزگاری نیاز به ترک جنگ و مصالحه باشد، شمار آثار پیرامون سیرۀ امام حسن به همین میزان رسد. غرض این‌که جز در عاشورای 61، در این روزگار نیز سیدالشهداء مظلوم است.»

1717

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1423685

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 1 =