عکسها و گزارش- امیدسلیمی بنی: دومین ماه از اولین فصل سال، گلها در گلستانهای افسانه ای ایران، می شکفد، هوای بوی عطر می گیرد و در این میان، کارگاه های سنتی و صنعتی گلابگیری و عرق گیری در نقاط مختلف کشور برپا می شود.
قمصر، یکی از شهرهای تابعه کاشان در جنوب تهران، یکی از مراکز اصلی گلابگیری در ایران است. این شهر با داشتن کارگاه های متعدد گلابگیری و عرقگیری سنتی و صنعتی در جهان مشهور است و با گلابهای این شهر است که کعبه را شستشو می دهند.
برای دیدن گلابگیران در قمصر، باید زود از خواب برخاست، پیش از آنکه آفتاب بر گلزارهای گسترده این شهر پهن شود، مردان و زنان گلکار، شروع به چیدن گلهای باغ خود می کنند.
پس از جمع آوری این گلها، گلبرگها به کارگاه های سنتی و صنعتی منتقل می شود.
کارگاه های سنتی گلابگیری عموما با دستگاه های قدیمی خود، با روش بسیار ساده ای گل را در دیگهای بزرگی می پزند و میعان بخار حاصل از آب پز کردن گلها در قرابه های بزرگی که آب جاری در اطرافشان، باعث خنک شدن می شود، جمع آوری می شود.
ابتدا باید پسماندهای گلهای قبلی را از دیگها درآورند.
بعد، گلهای محمدی را در دیگها می ریزند
و آب به آنها اضافه می کنند. میزان آبی که به این گلها افزوده می شود، تاثیری در غلظت نهایی گلاب ندارد. بلکه آنچه عیار گلاب را باعث می شود، افزودن میزان معینی آب مقطر به گلاب نهایی است. البته در برخی از کارگاه های سنتی، به جای آب در دیگها، گلاب می ریزند و محصول را "گلاب دو آتشه" می گویند.
پس از تبخیر گلها،گلاب حاصل را در در قرابه های بزرگی جمع آوری می کنند که روغن سیاهی روی آن جمع شده است. این روغن، عنصر اصلی عطرهای موجود در بازار است که بیشتر به فرانسه صادر می شود.
پس از افزودن مقدار معینی آب مقطر به گلاب خالص، این محصول در بسته بندی شیشه ای و پلاستیکی به بازارها عرضه می شود.
/45233
نظر شما