از سال ۵۸ تاکنون همیشه بوده است و رکوردار عنوان طولانی‌ترین برنامه تلویزیونی است. برنامه‌ای که هنوز هم مخاطب دارد و در همین اوضاع کرونایی مردم با ماسک و با حفظ فاصله اجتماعی پای او و حرف‌هایش می‌نشینند و مخاطبان منزل هم بعد از شنیدن ۴۰ سال هنوز قصه‌ها و شوخی‌ها و بداهه‌ها و سخنرانی‌هایش برایشان شنیدنی است.
حضور روحانیون در تلویزیون اگرچه در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران می‌بایست امری طبیعی تلقی شود است و حتی در این سالها با یک استقبال همیشگی مواجه می شده است اما با حاشیه‌ها و چالش‌هایی هم مواجه بوده و اینگونه نبوده که همیشه روحانیون به راحتی منبرهایشان را به این جعبه جادویی منتقل کنند و به راحتی هم اقبال و جذابیت کسب کنند. اتفاقاً برعکس گاه حتی اگر یک روحانی خواسته است پیشتاز و پیشرو و خلاقه عمل کنند اول از همه از طرف هم صنفان خود بازخوردهای منفی گرفته است.
قرائتی البته در همه این سالها فقط یک شیوه را حفظ کرده است پای تخته سیاهش نوشته و با مردم حرف زده و به شیوه یک معلم سعی کرده به مخاطبانش آموزش دهد. معلمی که مردم را شاگردهایش نمی‌داند که قرار است ساعتی پای کلاس درس او بنشینند، بلکه در همه این سالها با مهارتی غریزی، آنها را به مشارکت طلبیده است و بارها با گفتن یک واژه «بگید» کلاس درس خود را تعاملی کرده است.
او در این سالها همچنان لهجه کاشانی خود را هم حفظ کرده است و از معدود روحانیونی است که امضای خودش را در آموزش دارد. آموزش‌هایی که سعی کرده است ویژگی مهمش بیان عامیانه برای مردم باشد و در این بیان از مثال‌ها و داستان‌ها و ضرب المثل‌های بسیار استفاده کرده است. قرائتی برخلاف آنچه که از کلاس تفسیر انتظار می‌رود، هیچ گاه کلاس‌هایش را جدی و خشک برگزار نکرده و حتی با طنازی‌هایی هم همراه کرده است. شوخی‌هایی که گاهی اتفاقاً از خودش شروع شده است و مثلاً از نقطه ضعف‌هایش گفته مثل اینکه «من به درد روضه خواندن نمی‌خوردم» و بعد حرف‌های دیگرش را بیان کرده و به موضوعات مهم اخلاق و دین و حرف‌های جدی ترش پرداخته است.
در سال‌های اخیر روحانیون مختلفی به تلویزیون آمده‌اند. دو سه سالی است حجت‌الاسلام محمد برمایی برنامه رمضانی شبکه یک را اجرا می‌کند. امسال حجت‌الاسلام سرلک نیز یکی از برنامه‌های زمان افطار شبکه پنج را میزبانی می‌کند و اینها نشان می‌دهد حضور روحانیون در قاب و در جایگاه‌های مختلف ایده جذابی بوده است. با این حال عمر و زمان ماندگاری ایده‌هاست که نشان می‌دهد چقدر با مخاطب همراه بوده‌اند و به دلشان نشسته است و قرائتی از سال‌های ۶۰ تا امروز هنوز یکی از چهره‌هایی است که توانسته خود را در بحث و درس‌هایش به روز نگه دارد حتی اگر با کمی طمانینه و تامل بیشتر به سمت تخته سیاهش گام بردارد و به دهه ۸۰ زندگی‌اش نزدیک شده باشد باز هم مخاطبش را حفظ کرده است.
۵۸۵۸
نظر شما