انگار هیچگاه سنّت خیرخواهی و حرمت نهادن به پیشینیان در میان ما نبوده و نیست. کسی دوست ندارد دوران سخت تحریم‌های دونالد ترامپ و اعلان بزرگترین محاصرة اقتصادی تاریخ را به یاد آورد.
اینکه دولتمردان خبره و نخبه و کاربلدی چون مهندس زنگنه، مرحوم مهندس ترکان، دکتر ظریف، اسحاق جهانگیری و همراهانشان، چگونه هم کشور را اداره می‌کردند، هم شرّ توطئه‌های پیاپی آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان و مستعمرات ایالات متحده را خنثی می‌نمودند و هم هدف تیر ملامتها و اتهامات و توهین‌های کاسبان تحریم و برخورداران از نعمات انزوای کشور قرار داشتند،به ذهنها خطور نمی‌کند.
بی تردید انتقادات زیادی به دولت روحانی می‌توان داشت، اما آیا منش و برنامه‌های آن دولت، نمی‌توانست یک خسته نباشید و حرمت گذاری را به شیوه و سنّت بدرقة ایرانی و بر مبنای اخلاق حسنه و انسانی در هنگام وداع بشنود؟
رفتار متین وزیر ارشاد که به مخالف و موافق احترام می‌کرد، منش وزیر اطلاعات که زخم و زحمتی برای بزرگان به همراه نداشت، خدمات وزیر بهداشت دولت اول روحانی،جناب دکترهاشمی که منابع درمانی و امکانات بهداشتی میهن را بسیار توسعه بخشید و فرهنگ خدمت به بیماران و مراجعان را مجدداً در بیمارستانها و درمانگاهها پایدار کرد و بسیاری چیزهای دیگر در آینده به یاد آورده خواهد شد و هم اینک نیز درخور ستایش و بدرقه‌ای مناسب بود. این سنّت را اگر از یاد ببریم، روزی خواهد رسید که دیگر هیچ رجل و نخبه و سیاستگر استخوانداری از ترس عواقب و آخرت شوم دولت، جرأت نکند پا به میدان کار و خدمت و سیاست بگذارد.
رقابت جناحی در عالم سیاست معمول است. طبیعی و موجب اعتلای سیاست هم هست، اما کینه ورزی و عناد و تحقیر نادرست است. دولت جدید باید در شرایط بسیار دشواری کشتی کشور و مردمان ایران را به ساحل امن و نجات برساند.
23302
نظر شما